Początki istnienia Świtu Kamieńsk sięgają 1937 roku, kiedy to kamieńszczańska młodzież zaczyna interesować się piłką nożną. Z relacji jednego z założycieli klubu, wynika, iż już wtedy sport miał duże znaczenia dla młodzieży. Wiele godzin poświęconych było grze w piłkę nawet kosztem godzin lekcyjnych w szkole. W Kamieńsku wyrastały szeregi aktywnych młodych ludzi oddających się sportowi. 

Grono miłośników piłki nożnej wykorzystywało każdą chwilę, aby spotkać się na boisku i pograć w piłkę. Marzeniem każdego było wówczas znalezienie boiska i zdobycie niezbędnego sprzętu sportowe

Wojna nie przerwała działalności klubu. Mimo zakazu władz okupacyjnych młodzież z Kamieńska i okolic dalej angażowała się w życie sportowe, poszerzając je o kolejne dyscypliny, takie jak: lekkoatletyka, siatkówka, tenis stołowy. Gdy przyszło wyzwolenie narodziły się warunki do formalnego działania klubu. Drużyna KS „Świt” Kamieńsk stała się organizacją społeczną cieszącą się uznaniem i poparciem kamieńszczańskiej społeczności. Licznie organizowane imprezy sportowe w tym również zabawy taneczne i festyny pozwalały na pozyskanie środków finansowych niezbędnych na zakupy sprzętu sportowego.go. Znalezienie kawałka pastwiska na Mokradłach i wkopanie słupków bramkowych było pierwszym krokiem w naszej organizacji klubowej: KS Świt Kamieńsk. 

Dziś, z perspektywy czasu trudno ocenić skalę radości i zadowolenia chociażby z takiego faktu jak zakup dla całej drużyny kostiumów, piłki czy butów piłkarskich. Niełatwo też opisać radość zawodników, którzy zagrali swój pierwszy mecz w stroju piłkarskim (białe koszulki z granatowymi kołnierzykami i obwódką na rękawach i we własnych butach sportowych.

Z upływem czasu klub coraz bardziej się wzbogacał. Przybywało sprzętu, m.in. piłek, strojów. Również na boisku widoczne były pozytywne zmiany. Klub uczestniczył w uroczystościach narodowych, państwowych i społecznych. Zawsze gorąco oklaskiwany i wspierany przez obywateli Kamieńska, cieszył się uznaniem i  szacunkiem. Odbywały się mecze z drużynami miast sąsiednich, na które tłumnie uczęszczała miejscowa ludność. Kibice zawsze wiernie wspierali swoja drużynę.

Do spektakularnych oraz politycznie ważnych meczy należały spotkania z reprezentacją Armii Radzieckiej, której oddziały stacjonowały w Gomunicach.

Odniesione zwycięstwa napawały nie tylko radością i zadowoleniem z wygranego meczu, ale wzmacniały przeświadczenie o istnieniu siły narodowej i woli walki z narzuconym przez losy wojny systemem. Składy drużyny ulegały ciągłym zmianom. Jedni chcąc pogłębiać swoją wiedzę wyjeżdżali na studia, inni  wyjeżdżali do pracy, jeszcze inni zmuszeni sytuacją polityczną musieli opuścić Kamieńsk.

Dużą rolę przez wszystkie lata odgrywali również wierni kibice klubu „Świt” Kamieńsk. Wspomagali oni klub nie swoją obecnością na meczach, ale również finansowo oraz rzeczowo. Podczas zawodów piłkarskich swą wspaniałą postawą wspierali zawodników, pomagając im w trudnych chwilach. Jak wspomina jeden z założycieli, jak i zawodnik klubu, Józef Turlejski, dawniej nie słyszało się wulgaryzmów w stosunku do piłkarzy. Jedynie słowa zachęty do gry co uskrzydlało i dodawało otuchy. Stosunki między zawodnikami, a kibicami stanowiły oprawę wyrażającą właściwą atmosferę podczas meczu, jak i po, niezależnie od wyniku kibice zawsze gorąco oklaskiwali swoja drużynę.

Dlatego KS "Świt" Kamieńsk istniał i dziś istnieje i będzie się rozwijał. Idea bowiem sportu jest czysta, brak w niej kombinacji politycznych, a krzepkość ducha młodzieży gwarantuje ciągłość uprawiania sportu, który zawsze posiada najbardziej pewne i honorowe miejsce w życiu społecznym. W Kamieńsku KS "Świt" ze swoimi tradycjami, historyczną przeszłością ma doskonałe podwaliny pod dalszy rozwój klubu i cieszyć się będzie nieprzerwanym uznaniem sportowej i serdecznej społeczności Kamieńska. Dlatego będziemy wdzięczni za każdą przekazaną kwotę, dzięki której będziemy mogli dalej realizować jakże szczytne cele.

Specjalne podziękowania za udostępnienie materiałów dla Panów: Zdzisława Szczepańskiego, Grzegorz Turlejskiego, Mariana Kopcika oraz Przemysława Olejnika.