اکسید آهن (II، III)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
اکسید آهن (II، III) | |
---|---|
iron(II) diiron(III) oxide |
|
دیگر نامها
ferrous ferric oxide ferroso ferric oxide iron(IIIII) oxide magnetite black iron oxide lodestone rust |
|
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | 1317-61-9 |
پابکم | 16211978 |
کماسپایدر | 17215625 |
UNII | XM0M87F357 |
ChEBI | CHEBI:50821 |
ChEMBL | CHEMBL1201867 |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
|
|
|
|
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | Fe3O4 FeO.Fe2O3 |
جرم مولی | 231.533 g/mol |
شکل ظاهری | black powder |
چگالی | 5.17 g/cm3 |
دمای ذوب | 1597 °C |
ضریب شکست (nD) | 2.42 [۱] |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
اکسید آهن(II,III) (به انگلیسی: Iron(II,III) oxide) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پابکم ۱۶۲۱۱۹۷۸ و جرم مولی 231.533 g/mol بوده و شکل ظاهری این ترکیب، پودری سیاه رنگ است. فرمول کلی این ترکیب Fe3O4 است. دو ترکیب دیگر، یکی اکسید آهن دو ظرفیتی(FeO)، ترکیبی کمیاب بوده و دیگری اکسید آهن سه ظرفیتی با فرمول (Fe2O3) در شیمی به نام هماتیت معروف است و در متنهای کهن فارسی به نام شادنه آمده است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8
- «IUPAC GOLD BOOK». بازبینیشده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.
این یک مقالهٔ خرد پیرامون شیمی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |