بشار مرغزی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بشار مرغزی شاعر پارسی‌گوی سده چهارم هجری است که از وی قصیده خمریه شیوایی گفته‌است. او نخستین شاعری است که پس از رودکی قصیده خمریه گفته‌است و می‌نماید این اثر او بر خمریات منوچهری اثرگذار بوده‌باشد.
قصیده خمریه او در کتاب مونس‌الاحرار محمد بن بدر جاجرمی که در ۷۴۱ (هجری) نوشته‌شده آمده‌است و اینک بخشی از آن:
| رَز را خدای از قِبل شادی آفرید | شادی و خرمی ز رز آمد همی‌پدید | |
| از جوهر لطایف محض آفرید رز | آنکو جهان و خلق جهان را بیافرید | |
| از رز بود طعام و هم از رز بود شراب | از رز بودت نقل و هم از رز بود نبید | |
| شادی فُرُخت و خرمی آنکس که رز فرخت | شادی خرید و خرمی آنکس که رز خرید... |
منابع[ویرایش]
- محمد دبیر سیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
