منتصر سامانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها، منتصر (ابهامزدایی) را ببینید.
منتصر سامانی | |
---|---|
امیر سامانی | |
نام کامل | ابو ابراهیم اسماعیل بن نوح |
لقب(ها) | منتصر |
مرگ | ۳۹۵ (قمری) ۱۰۰۴ (میلادی) |
پیش از | - |
پس از | عبدالملک دوم |
دودمان | سامانی |
ابوابراهیم اسماعیل بن نوح بن منصور بن نصر شناختهشده به منتصر واپسین شاهزاده سامانی بود با مرگش در ۳۹۵ (قمری) دودمان سامانیان به انجام کار خود رسید.
منتصر شعر نیز میسرود. شعر زیر از اوست:
گویند مرا: چون سلب خوب نسازی | مأواگه آراسته و فرش ملوّن؟ | |
با نعرهٔ گردان چه کنم لحن مغنّی؟ | با پویهٔ اسبان چه کنم مجلس گلشن؟ | |
جوش می و نوش لب ساقی به چه کار است؟ | جوشیدن خون باید بر غیبهٔ جوشن | |
اسباست و سلاحاست مرا بزمگه و باغ | تیراست و کماناست مرا لاله و سوسن |
منابع[ویرایش]
- محمد دبیر سیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، انتشارات علمی و فرهنگی
- ESMĀʿĪL, b. Nūḥ, ABŪ EBRĀHĪM MONTAṢ – Encyclopaedia Iranica
|