طاقانک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۲°۱۳′۰۵″ شمالی ۵۰°۵۰′۰۶″ شرقی / ۳۲.۲۱۸۰۲° شمالی ۵۰.۸۳۵۰۹° شرقی / 32.21802; 50.83509 طاقانک یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری ایران است. شهر طاقانک در بخش مرکزی شهرستان شهرکرد واقع است. بر اساس آمار سال ۱۳۸۵ جمعیت طاقانک برابر با ۵٬۵۰۴ نفر بوده است[۱].

تاریخچه[ویرایش]

مستند ترین تاریخی که از این شهر در دست می‌باشد مربوط به حدود ۶۸۰ سال پیش است ؛[نیازمند منبع] ابن بطوطه در سفر نامه معروفش که حاصل ۲۹ سال سفر به قاره آسیا و آفریقا در سالهای ۷۰۴ تا ۷۳۳ خورشیدی بوده از این شهر به نام «طاگانک» نام برده است. برخی شواهد حاکی از آن است که درزمانهای نه چندان دور طاقانک توسط دیوارهای بلند وبرج وبارو احاطه شده بوده که آثاری از آن تا سالهای اخیرهم باقی‌مانده بود.[نیازمند منبع]

از ساکنان اولیه طاقانک اطلاعاتی دردست نیست اما تاریخ نشان می‌دهد ساکنان فعلی آن از ترکانی هستند که درزمان صفویه به همراه زبانان دیگرشان به مناطق بختیاری واستانهای فارس– اصفهان مهاجرت کرده‌اند تا حکومت صفویه که پایه‌گذار اولین ومقتدر ترین حکومت شیعی در ایران بوده را یاری نمایند.[نیازمند منبع]

طاقانک از زمره روستاهایی بوده است که در دوران اقتدار ریاحی بر چالشتر ومناطق چهار محال از رونق زیادی برخوردار بوده است. مولف مرات البلدان سی قریه را نام برده که حاج محمد رضا خان در آنها قلعه وحمام و مسجد ساخته که از جمله آنها طاقانک بوده است. بعد از حاج محمد رضا خان پسرش باباخان مصدر حکومت چهار محال بوده است در همین دور نیز اقتدار ایل بختیاری و قاجاریه زیاد شد چنانچه خوانین بختیاری به املاک چهار محال چشم داشته‌اند بعد از باباخان پسرش متصدی امور شد که چندان مقتدر نبوده، لذا خدارحم خان برای حفظ املاکش از خطر بختیاری‌ها که طاقانک نیز جزئی از آن بوده با بختیاری‌ها ازدواج می‌نماید. مالکین طاقانک بعد از خدارحم خان به ترتیب، محمود خان، احمد خان مستشار، مراد خان و خندان بوده‌اند ضمناً قبل از اصلاحات اراضی نیز توکلی نامی کل طاقانک را از خندان خریداری می‌نماید.[نیازمند منبع]

زبان و نژاد[ویرایش]

مردم طاقانک به زبانهای ترکی نزدیک به ترکی قشقایی تکلم می‌کنند و در واقع از ترکانی هستند که از زمان صفویه به همراه هم زبانان دیگرشان به مناطق بختیاری و استان‌های فارس واصفهان مهاجرت کردند. آثار سکونت بشر در سالهای خیلی دور در این شهر پیدا شده است. از اماکن مذهبی این شهر دو امامزاده را می‌توان نام برد. شغل اصلی اهالی این شهر دامپروری و کشاورزی است.

پانویس[ویرایش]

  1. «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲. 

منابع[ویرایش]

وجه تسمیه و تاریخچه طاقانک- نویسنده:احسان زمانی جونقانی-1388

بخش تاریخچه ویرایش شده براساس تحقیقات جناب آقای رئیسی. نویسنده: محمود بهرامی 1391

^ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳، ص۱۰۰.

طاقانک در نقطه‌ای ازاستان قرارگرفته که بسیارمهم است