گهرو

گهرو گهرو
کشور	ایران
استان	چهارمحال و بختیاری
شهرستان	شهرکرد
بخش	کیار
نام(های) قدیمی	گهر رود
سال شهرشدن	۱۳۷۳
مردم
جمعیت	۷۸۵۶ (بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۱)
رشد جمعیت	ضعیف
تراکم جمعیت	۲۵ نفر بر کیلومتر مربع
جغرافیای طبیعی
مساحت	۹۸۵۶
ارتفاع از سطح دریا	۲۱۴۰ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۱۸درجه سلسیوس
میانگین بارش سالانه	۷۰۰ میلیمتر
روزهای یخبندان سالانه	زمستان
اطلاعات شهری
ره‌آورد	انگور
پیش‌شماره تلفنی	0382268
تابلوی خوش‌آمد به شهر
به شهر گهرو خوش امدید
گهرو روی نقشه ایران ۳۲.۰۲۵۰° شمالی ۵۰.۸۸۶۹° شرقی / 32.0250; 50.8869

نام "گهرو" به معنای جای پردرخت است. شهرستان گهرو در فاصلهٔ ۸۲۰ کیلومتری شهر تهران واقع شده است. گَهرو شهری است در استان چهارمحال و بختیاری ایران. این شهر در بخش کیار از توابع شهرستان کیار و بین شهرکرد و ناغان واقع شده‌است. این شهر یکی از اولین سکونت گاه‌ها در شهر چهارمحال بوده واز نظر موقعیت جغرافیای یکی از بهترین نقاط در چهارمحال است. هوای پاک و چشمه‌های فراوان چشم هر بیننده‌ای را خیره کرده است. هنگام انقلاب مشروطه و قیام شیران بختیاری که از ایذه به طرف تهران راه افتادند اولین محل استراحت انان پس از ۲روز حرکت در گردنه‌ها از ایذه شهر گهرو بود که در انجا چند تن از شیران ان روستا با سردار اسعد و علیمردان خان بختیاری دست یاری داده و با هم راه افتادند.

این شهر در ۴۳ کیلومتری شهرکرد مرکز استان قرار دارد و از محصولات مهم کشاورزی این شهر انگور و بادام و گردو است.همچنین این شهر دارای بزرگترین باغات انگور نسبت به جاهای دیگر در کشور است.

این شهر از سمت غرب به روستای جعفرآباد و شهر شلمزار و از سمت شرق به روستاهای حاجی‌آباد و قلعه ممکاه و شهر بلداجی و از سمت شمال به شهر دزک و شهر دستگرد امامزاده و از سمت جنوب به روستای زوردجان محدود می‌باشد.

شهرستان گهرو همواره ییلاق مردم قوم بختیاری بوده‌است. این شهر در ۱۹۰کیلو متری شهر ایذه در استان خوزستان و در ۳۹۵ کیلومتری شهر اهواز قرار دارد.اقوام ساکن در گهرو امروزه شامل چند طایفه هفت طابفه هستند که از مهم ترین آن‌‍‌ها می‌توان به 1-محمودی،2-رئیسی، 3-بهرامی، 4-محمدی،5-شهبازی 6-مهربانی 7- جمشیدی و صابری، رمضانی حبیبی، حافظی اشاره نمود. لازم به ذکر است که حافظی ها از قوم بختیاری بوده و دیگر اقوام ساکن گهرو عمدتا چهارمحالی محسوب می شوند.

گویش، موسیقی و فرهنگ گهرو اصالتاً بختیاری است.

مردم بختیاری در شهرهای اصفهان، شهرکرد، خوزستان، کهکیلویه و بویر احمد، ایلامو و قسمت‌هایی از شیراز اسکان دارند. شهرستان گهرو نیز از منطقه‌های بختیاری ‌نشین است که دارای آب‌وهوای خنک و کوه‌های سر به فلک کشیده با باغ‌های انگور و گردو و سرچشمه‌های زیاد می‌باشد و همواره پذیرای گردشگران زیادی از سرتاسر ایران بوده‌است. شهرستان گهرو طبق سر شماری سال ۱۳۹۱، ۷۸۵۶ نفر جمیت دارد اما همچون قسمت‌های دیگر استان از منطقه‌های دافع جمعیت بوده و بسیاری از مردم این شهر، به شهرهایی نظیراصفهان، ایذه و مسجد سلیمان در استان خوزستان مهاجرت کرده‌اند. این شهرستان دارای خاک مناسب و بارندگی کافی و زمین‌های وسیع و حاصل‌خیز است و در آن امکان تولید محصولات کشاورزی و مرکبات وجود دارد. این منطقه همچنین مستعد توسعه در زمینه‌های گوناگون از جمله گردشگری، تولید و صادرات محصولات باغی، پرورش دام و طیور، تولید گوشت و مرغ و بسیاری از صنایع و کارخانه‌جات است

دیدنی‌ها

جاذبه‌های گردشگری گهرو عبارت اند از:سرچشمه گهرو، استخر مینو، تفریحگاه دره بید، باغات و رود واقع در تنگه گهرو - کوهستان زردگله، چشمه سرچاییلی در ارتفاع 2000 متری -دره ته تنگ- مسیر گهرو به زوردگان (دالان بهشت)، امامزاده حمزه علی و باغ آورگان و منطقه ویژه گردشگری چغاخور. امامزاده گهرو نیز که اکنون بازسازی شده‌است، از نقاط دیدنی این شهرستان است.

گهرو در فصل‌های بهار و تابستان روزانه پذیرای هزاران نفر گردشگر و مسافر است. ضمنا شایان ذکر است از جمله معروف ترین و قدیمی ترین طایفه این شهر طایفه محمودی ها یا به قول محلی ها اولاد محمود می باشند. اینان و طایفه اولاد سلیمان از اولین ساکنان عصر جدید گهرو محسوب می شونداست.

منابع

• مختصات و ارتفاع