طایفه گَله، یکی از طوایف بختیاری در جنوب غربی ایران است، که بر پایه ساختار اجتماعی ایل بختیاری، از شاخه هفت‌لنگ و زیرمجموعه‌ای از بابادی باب می‌باشد. پیشینه طبقه‌بندی خاص طوایف بختیاری، به قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد، که بر پایه نظام مالیاتی، تمامی طایفه‌های بختیاری، به دو شاخه بزرگ هفت‌لنگ و چهارلنگ تقسیم شدند، که هفت‌لنگ خود به ۴ باب تفکیک گردید، طایفه گله از طوایف تشکیل‌دهنده یکی از این باب‌هاست، که بابادی باب نامیده می‌شود.[۱][۲][۳]
این طایفه بیشتر در شهرهای شوشتر، لالی، گتوند و در ییلاق در کوهرنگ و چلگرد و در روستای نصیر آباد و در دامنهٔ کوهی که محلی‌ها آن را کوه چوبی نامگذاری کردند و تعدادی دیگر که از شاخهٔ گلهٔ اولادان آاسکندر و آعلی هستند که کدخدایان این طایفه از این تیره بوده‌اند و عمدتادر روستای گِردو سکونت داشته‌اند. دربخش عقیلی درشهرستان گتوندمردمانی ازتیره بورداین طایفه درسه روستای پشت درب علیا، پشت درب وسطی وپشت درب سفلی زندگی می‌کنند. در شوشتر در روستاهای سردار آباد و بنه ملکی و آبگرمه و روستای کوشکک و شهرک شرافت که از تیره‌های باقری، دیله، خواجه غولی، نصیری و لهرابی هستند، زندگی می‌کنند.
