سازمان حفاظت محیط زیست ایران
از مجموعه مقالههای سیاست سبز |
---|
مباحث پایه
|
جمهوری اسلامی ایران | |
ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران
رهبران
معاونان اول
رئیسان مجلس
رئیسان قوه قضائیه
رئیسان سازمان صدا و سیما
|
سازمان حفاظت محیط زیست ایران سازمانی دولتی است که بر امور مربوط به حفظ محیط زیست ایران نظارت دارد. این سازمان وابسته به ریاست جمهوری ایران است و معصومه ابتکار ریاست آن را بر عهده دارد.
محتویات
پیشینه[ویرایش]
کوشش دستاندرکاران در سال ۱۳۳۵ منجر به تشکیل دستگاهی مستقل به نام کانون شکار ایران، با هدف حفظ نسل شکار و نظارت بر اجرای مقررات مربوط به آن شد.
در سال ۱۳۴۶ در پی تصویب قانون شکار و صید، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید جایگزین کانون فوق شد. بر اساس قانون اخیر، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مرکب از وزیران کشاورزی، دارایی، جنگ و شش نفر از اشخاص با صلاحیت بود.
بر اساس ماده ۶ قانون فوق، وظایف سازمان شکاربانی و نظارت بر صید از محدوده نظارت و اجرای مقررات ناظر بر شکار فراتر رفته و امور تحقیقاتی و مطالعاتی مربوط به حیات وحش ایران، تکثیر و پرورش حیوانات وحشی و حفاظت از زیستگاه آنها و تعیین مناطقی به عنوان پارک وحش و موزههای جانورشناسی را نیز در بر گرفت.
تلاشهای اسکندر فیروز، باعث شد کانون شکار به سازمان شکاربانی و نظارت بر صید بدل شود که نقشی مهم در حفاظت از طبیعت ایران داشت؛ سازمانی که برگزاری کنوانسیون رامسر از دستاوردهای فعالیتهای آن است.[۱]
بنابر این در سال ۱۳۵۰ نام سازمان شکاربانی و نظارت بر صید به سازمان حفاظت محیط زیست و نام شورایعالی شکاربانی و نظارت بر صید به شورایعالی حفاظت محیط زیست تبدیل شد و امور زیستمحیطی از جمله پیشگیری از اقدامهای زیانبار برای تعادل و تناسب محیط زیست نیز به اختیارات قبلی آن افزوده شد.
در سال ۱۳۵۳ پس از برپایی کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم و با تصویب قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست در ۲۱ ماده، این سازمان از اختیارات قانونی تازهای برخوردار شد و از نظر تشکیلاتی نیز تا اندازهای از ابعاد و کیفیت سازگار با ضرورتهای برنامههای رشد و توسعه برخوردار شد.
اسکندر فیروز، مرداد سال ۱۳۵۶ از ریاست سازمانی که بینانگذارش بود، کنارهگیری کرد. پس از آن تا پاییز سال بعد منوچهر فیلی ریاست دستگاه محیط زیست ایران را بر عهده داشت.[۲]
پس از انقلاب ۵۷ زمزمههایی از تعطیلی این سازمان شنیده شد اما عدهای توانستند از عملی شدن این خواسته جلوگیری کنند.
اهداف و وظایف[ویرایش]
مهمترین اهداف سازمان به ترتیب اهمیت عبارتند از:
۱- تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به منظور حفاظت از محیط زیست و تضمین بهرهمندی درست و مستمر از محیط زیست و همسو با توسعه پایدار.
۲- پیشگیری و ممانعت از تخریب و آلودگی محیط زیست.
۳- حفاظت از تنوعزیستی کشور, وسعت بخشیدن به منابع طبیعی.
وظایف اساسی[ویرایش]
- مطالعه عوامل مخرب و آلایندههای مختلف محیط زیست
- به کارگیری فنآوریهای سازگار با محیط زیست و ارائه دستورالعملهای زیستمحیطی برای مکانیابی محل استقرار واحدهای صنعتی بزرگ، کشاورزی و سکونتگاههای انسانی
- شناسایی و تعیین زیستگاههای بحرانی با ارزش زیستبومی بالا
- گسترش همکاریهای منطقهای و بینالمللی در زمینه محیط زیست
- تهیه و تدوین ضوابط و استانداردهای زیستمحیطی برای مدیریت و بهرهبرداری از منابع آب، خاک، هوا، مدیریت پسماندها و زبالههای شهری، روستایی، صنعتی و کشاورزی، کنترل دخالت در اکوسیستمها بر حسب ظرفیتهای طبیعی آنها
- گسترش آگاهی زیستمحیطی
- جمعآوری، نگهداری و نمایش گونههای گیاهی و جانوری از طریق ایجاد موزهها و نمایشگاههای مختلف
- اعمال نظارت و دخالت قانونی برای پیشگیری و منع ورود آلایندهها به منابع زیستمحیطی
دانشگاه محیط زیست[ویرایش]
دانشگاه محیط زیست یک مرکز آموزش عالی است که در سال ۱۳۵۱ توسط سازمان حفاظت محیط زیست در شهر کرج با نام آموزشکده محیط زیست تاسیس شد. این مرکز در دورههای کاردانی و کارشناسی منابع طبیعی، اگروفارستی، محیط زیست، آلودگی محیط زیست، بازیافت، عمران، آب و فاضلاب، بهره وری، ایمنی و بهداشت صنعتی، روابط عمومی، کتابداری و... از طریق کنکور سراسری و کنکور علمی-کاربردی دانشجو میپذیرد.
هیات دولت در سفر استانی مورخ ۷ دی ماه ۱۳۸۹ خود مصوبه ارتقای آموزشکده محیط زیست به “دانشگاه محیط زیست” را به تصویب رساند.
طرحهای بین المللی سازمان[ویرایش]
- طرح حفاظت از تالابهای ایران
- طرح حفاظت از زیستگاه درنای سیبری
- طرح حفاظت از یوزپلنگ آسیایی
- طرح توانمندسازی جمهوری اسلامی ایران در مواجه با اثرات تغییر اقلیم
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ خسرویفرد، سام، سکاندار بعدی کشتی توفانزده محیط زیست که خواهد بود؟، رادیو زمانه: تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ خسرویفرد، سام، سکاندار بعدی کشتی توفانزده محیط زیست که خواهد بود؟، رادیو زمانه: تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۳۸۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
|
|