شهرستان مهران
شهرستان مهران (به کردی: مێهران، Mêhran) از شهرستانهای استان ایلام در مرز ایران و عراق است. مرکز این شهرستان شهر مهران است [۱].
محتویات
تقسیمات کشوری[ویرایش]
ایجاد و تشکیل تعداد ۵ دهستان در شهرستان مهران استان ایلام در سال ۱۳۶۷ شهرستان مهران شهرستان دارای دو بخش و پنج دهستان است:[۱]
- دهستانهای بخش مرکزی: * نقاط شهری: مهران
- دهستانهای بخش صالحآباد: * نقاط شهری: صالحآباد (ایلام).
1 - دهستان گچی ۱ - گلگل علیا، ۲ - گلگل سفلی، ۳ - بهرامآباد، ۴ - باولگ، ۵ - دلگشا، ۶ - قلعه جوق، ۷ - چشمه باریک، ۸ - کلک نقی، ۹ - سیب درویش، ۱۰ -کلک کلوند، ۱۱ - مهر، ۱۲ - اما، ۱۳ - چم گردکان، ۱۴ - بوستانه، ۱۵ - انجیر، ۱۶ - شرینآباد، ۱۷ - چگان، ۱۸ - زمیه، ۱۹ - کپریه.
2 - دهستان شوهان به مرکزیت روستای دول کبود خوشادول مشتمل بر ۱۷ روستا، مزرعه و مکان به شرح زیر.
1 - چشمه پهن، ۲ - عزیزآباد، ۳ - نادرآباد، ۴ - نادرآباد، ۵ - حر بهرام، ۶ - چیچال خلیفه، ۷ - گراب خوشادول، ۸ - توت خوشادول، ۹ - دول کبودخوشادول، ۱۰ - حر کبود خوشادول، ۱۱ - توهبان مورتان، ۱۲ - مزرعه میدان، ۱۳ - مزرعه خان مروان، ۱۴ - مزرعه میان چقاحلیه کرهر، ۱۵ - ماربلوطستان، ۱۶ - منار عبدالکریم، ۱۷ - سرکل خلیلوند
3 - دهستان هجداندشت به مرکزیت روستای ریکا مشتمل بر ۳۴ روستا، مزرعه و مکان به شرح زیر.
1 - چم آب، ۲ - نرگس، ۳ - سورین، ۴ - ماربره، ۵ - کان گنبد، ۶ - سایت نخجیر، ۷ - سیاهرگ، ۸ - کرهپو، ۹ - مزرعه درگه، ۱۰ - مزرعه تختخان، ۱۱ - بانروشان، ۱۲ - سنگشکن میمک، ۱۳ - پاچه پیازجار، ۱۴ - دارونه، ۱۵ - دوانه، ۱۶ - آبگرمه، ۱۷ - کارخانه شن و ماسه، ۱۸ - دهلبان،۱۹ - گلان، ۲۰ - امیرآباد، ۲۱ - درکبان، ۲۲ - بانشیر، ۲۳ - ریکا، ۲۴ - مزرعه گمگول، ۲۵ - کلگ، ۲۶ - لیزن، ۲۷ - سرنی، ۲۸ - گلم زرد، ۲۹ -تنگ بیجار، ۳۰ - کارخانه گچ پاکتی، ۳۱ - پاسگاه شور شیرین، ۳۲ - پاسگاه انجیره، ۳۳ - پاسگاه کانیسخت، ۳۴ - پل فلزی کنجانچم.
4 - دهستان محسنآب به مرکزیت روستای اسلامیه مشتمل بر ۳۱ روستا، مزرعه و مکان به شرح زیر.
1 - چنگوله، ۲ - چالاب، ۳ - بان رحمان، ۴ - کنجانچم، ۵ - پاسگاه رضاآباد، ۶ - پاسگاه آب زیادی، ۷ - مزرعه مکانیزه دشت مهران، ۸ - کاهدانرستمآباد، ۹ - کاهدان فرخآباد، ۱۰ - ایستگاه استقرار دام محسنآب، ۱۱ - اسلامیه، ۱۲ - منصورآباد، ۱۳ - قلعه منصوریه، ۱۴ - جوب چفت، ۱۵ -جوب چفت ناصر ولی، ۱۶ - مزرعه کیانی سلیمانی، ۱۷ - مزرعه ولی ذغیری، ۱۸ - مزرعه روضان شاکه، ۱۹ - صفر صادقخانی، ۲۰ - بهرانآباد، 21- فیروزآباد، ۲۲ - مزرعه صیدهاشم قوچی، ۲۳ - مزرعه کریم خسروی، ۲۴ - مزرعه غصبان خسروی، ۲۵ - سید حسن، ۲۶ - خان باباناصری، ۲۷ -بهین و بهروزان، ۲۸ - مزرعه محسن ملکی، ۲۹ - مزرعه مرزبان خسروی، ۳۰ - مزرعه خسروآباد، ۳۱ - ایستگاه استقرار دام چالاب.
5 - دهستان چمزی
جمعیت[ویرایش]
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان مهران در سال ۱۳۸7 برابر با نفر بوده است [۲].
مردم[ویرایش]
شهر مهران در زمینی بسیار حاصلخیز بنا شده که تاپیش ازرضاخان منصورآباد نامیده میشد در زمان حکومت رضاخان با دستور یکجانشین کردن ایلات کوچ نشین و عشایر، مردم چهار ایل زرگوش شکر و زرگوش عبده وصیفی و ملک خطاوی(ملخطاوی) در این زمینها سکنا گزیدند و از طرف حکومت نام مهران بر آن اطلاق گردید. جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۶ حدود ۱۳۷۰۰ نفوس بود. مردم مهران کرد و زبان آنها کردی است. از دیگر اقوام حاشیه مهران می توان از ایل شوهان نام برد که به زبان شوهانی سخن می گویند. شغل غالب مردم آن کشاورزی است و محصول کشت بسیار کشاورزان گندم میباشد. اغلب مردم مهران دارای بستگان زیادی در شهر بدره عراق هستند که با آغاز جنگ ایران و عراق از دیدن هم محروم شدند و تا اشغال عراق توسط نیروهای متحد به رهبری آمریکا و سقوط صدام ادامه داشت. شهر کوچک مهران محل تردد روزانه دهها هزار نفر مسافر شد که رونق زیادی به این شهر دادند. اکنون با فعالیت گمرک مهران در مرز بهرامآباد که بزرگترین گمرک خاکی کشور است روزانه حجم بالایی از کالا از ایران به عراق صادر میشود که عمده این کالاها شامل سیمان وفولاد و مصالح ساختمانی و میوه میباشد.
جاذبههای گردشگری[ویرایش]
امامزاده سید حسن ابن موسی بن جعفر
قلعه نظامی کنجیانچم
امامزاده علی صالح (خاص علی)
غار زینگان
سایتهای رسمی[ویرایش]
شورا اسلامی شهرمهران www.shoramehran.ir
انجمن موسیقی شهر مهران www.avamehran.lxb.ir
منابع[ویرایش]
- ↑ اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- ↑ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادیها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
کتاب اطلس کرد
جستارهای وابسته[ویرایش]
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
|