مسجد کبود (تبریز)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۸°۰۴′۲۴.۹۱″ شمالی ۴۶°۱۸′۰۳.۸۸″ شرقی / ۳۸.۰۷۳۵۸۶۱° شمالی ۴۶.۳۰۱۰۷۷۸° شرقی / 38.0735861; 46.3010778

مسجد کبود تبریز
Blue Mosque of Tabriz.jpg
نام مسجد کبود تبریز
کشور  ایران
استان استان آذربایجان شرقی
شهرستان تبریز
اطلاعات اثر
نام محلی گؤی مچید، گؤی مسجید
نام‌های دیگر مسجد جهانشاه
کاربری مذهبی
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت ۱۶۹
تاریخ ثبت ملی ۱۵ دی ۱۳۱۰

مسجد کبود (به ترکی آذربایجانی: Göy Məscid - گوی مچید) یا مسجد جهانشاه[۱] از مسجدهای تاریخی تبریز است.

این مسجد طبق کتیبهٔ سردر آن در سال ۸۴۵ هجری شمسی و در زمان سلطان جهانشاه مقتدرترین حکمران سلسله قراقویونلو و به دستور دختر او صالحه خانم بنا شده‌است.[۲] پاسکال کوست در کتاب خود (در سال ۱۲۲۰ شمسی) از این مسجد با عنوان مسجد سنی یاد می‌کند و اولیا چلبی در سفرنامه‌اش (در سال ۱۰۲۰ شمسی) تصریح می‌کند که شیعیان تمایلی به استفاده از این مسجد نداشته‌اند.[۳]

زلزله سال ۱۱۵۸ شمسی (۱۷۸۰ میلادی) آسیب فراوان به مسجد زد و در اثر آن گنبدهای مسجد فرو ریخت. تعمیرات و دوباره‌سازی مسجد به منظور حفاظت و بازسازی بخش‌های باقی‌مانده شامل طاق‌ها و پایه‌ها از سال ۱۳۱۸ آغاز شد و در ۱۳۵۵ کارهای ساختمانی آن به اتمام رسید بازسازی گنبد اصلی توسط مرحوم استاد رضا معماران انجام شد. بازسازی کاشیکاری داخلی و خارجی هنوز ادامه دارد.[۴][۵]

تنوع و ظرافت کاشی‌کاری و انواع خطوط به‌کاررفته در آن و به‌خصوص به دلیل رنگ لاجوردی کاشی‌کاری‌های معرق آن سبب شده‌است که به «فیروزهٔ اسلام» شهرت یابد. سبک معماری این بنا به شیوه آذری است.[۶] از مصالح اصلی بکاررفته در این بنا آجر می باشد.مسجد کبود دارای صحن مربع شکلیست که حوضی برای وضودر آن قرار دارد و شبستانهایی نیز جهت پناهگاه مستمندان، و درس خواندن در آن وجود دارد.[۷]

سردر اصلی این مسجد که با کاشی‌کاری‌های معرق تزئین شده‌است، کتیبه‌ای دارد به خط رقاع که به سال ۸۷۰ (قمری) نصب شده‌است.[۲] این کتیبه و دیگر کتیبه‌های سردر مسجد به خط نعمت‌الله البواب خوشنویس مشهور سده نهم است و سرکاری و نظارت بر ساخت آن با عزالدین بن ملک قاپوچی بوده‌است.[۸]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. عبدلعلی کارنگ، آثار و ابنیه تاریخی شهرستان تبریز، جلد ۱، چاپ دوم ۱۳۷۴، صفحه ۲۸۱
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ مصاحب، غلامحسین. دائرةالمعارف فارسی. تهران: امیرکبیر، کتابهای جیبی، ۱۳۸۰
  3. اعتقادات مذهبی عصر قراقویونلوها
  4. «مجموعه "مسجد كبود" تبريز نمونه‌اي از معماري بديع اسلامي». خبرگزاری جمهوری اسلامی. بازبینی‌شده در ۳۰ مارس ۲۰۰۸. 
  5. «محمد فيض خواه:مسجد کبود تسليم مرگ شد». خبرگزاری میراث فرهنگی. بازبینی‌شده در ۳۰ مارس ۲۰۰۸. 
  6. سبک‌شناسی معماری ایرانی. محمد کریم پیرنیا. نشر معمار. ۱۳۸۳. ص۲۰۵
  7. «مسجد کبود در تیشینه». 
  8. Cəfər Qiyasi. «TƏBRİZ GÖY MƏSCİDİ»(آذری)‎. Azerworld. بازبینی‌شده در ۳۰ مارس ۲۰۰۸. 

پیوند به بیرون[ویرایش]