ایل تیموری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

تیموری یکی از ایلات چهار اویماق است. ایشان در خراسان ایران و هرات، قندهار و فراه افغانستان پراکنده‎اند. اکثر تیموری‎ها سنی‎مذهب هستند. تیموری‎ها را عرب، ترک و فارس‎زبان دانسته‎اند. درباره خاستگاه ایشان اختلاف نظر وجود دارد، ایشان را مغول، ترک یا عرب‎نژاد و یا از بازماندگان تیمور گورکان دانسته‎اند. قدیمی‌ترین ماخذی که از این ایل نام برده احیاءالملوک است، جایی که از همراهی ایشان با والی هرات در جنگ با حاکم سیستان صحبت‎شده‌است. از آن دوره تا دوره قاجار تیموری‎ها همواره در جنگ‎ها در کنار حکومت ایران بوده‎اند. پس از جدایی هرات از ایران، تیموری‎های باقی‎مانده در افغانستان به خدمتگذاران وفادار این حکومت تبدیل شدند، چنانچه درگذشته حاکمان بسیاری از شهرهای بزرگ افغانستان مانند هرات و قندهار ایلخانان تیموری بودند. در جریان مشروطه تیموری‎ها نقشی نداشتند، اما در جریان جنگ جهانی اول به تحریک انگلیسی‎ها با ایل بربری درگیر شدند که به شکستشان انجامید. در جریان قیام محمدتقی خان پسیان، برخی از تیموری‎ها در کنار وی و برخی در صف مخالفان وی بودند. امروزه محل اصلی سکونت ایشان تایباد و خواف و تربت جام اما به سبب یکجانشینی بیشترشان در شهرهای ایران پراکنده‎شده‎اند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]