ایل کرد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایل کرد بزرگترین ایل قلمرو فیلی است که در تقسیمات دوره والی های فیلی به دو بخش کرد و محکی تقسیم شده اند، ایل کرد بعد از عزیمت والی به بغداد بازوی نظامی دولت مرکزی بودند، و به همین سبب جنوب آبدانان را نیز به عنوان تیول سیاسی و نظامی تصرف کردند، آبدانان، دهلران، موسیان جنوب مهران قلمرو ایل کرد محسوب می شود و ایل کرد، ایل کاید خرده، ایل شوهان و دیناروند در این محدوده مستقرند. [۱]
ترکیب ایلی ساکنان قسمت مهکی یعنی ایل ارکوازی و ایل خزل و ایل ملکشاهی و ایل ریزوند... در چرداول و شمال مهران و صالح آباد و ایلام و بدره و ارکوازی و چوار سکونت دارند. تقسیمات اولیه را هنری فیلد هم ثبت کرده است. [۲]
منابع و ماخذ دوره قاجاریه و پهلوی کردهای فیلی را تحت عنوان بیست و گاهی تا بیست و چهار طایفه مهم ذکر کرده اند و متفرعات آنها را تا پنجاه نام می برند. [۳]
