سبلان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۸°۱۶′۰۱″ شمالی ۴۷°۵۰′۱۳″ شرقی / ۳۸.۲۶۷° شمالی ۴۷.۸۳۷° شرقی / 38.267; 47.837

سبلان (ساوالان)
Sabalan montain.JPG
ارتفاع ۴۸۱۱ متر
مکان
مکان شمال غرب ایران: استان اردبیل و آذربایجان شرقی
زمین‌شناسی
گونه آتشفشانی مطبق
آخرین فوران ناآشکار، احتمالاً دوران هولوسن
مسیر شابیل، مشکین شهر

سبلان (تلفظ نام در ترکی آذربایجانی: ساوالان)، از کوه‌های مرتفع ایران است که در شمال غرب این کشور و در بین استان اردبیل و آذربایجان شرقی قرار دارد. سبلان سومین قله بلند ایران (پس از دماوند و علم‌کوه) و یک کوه آتشفشانی غیرفعال است. ارتفاع قله این کوه ۴۸۱۱ متر است (در استان اردبیل) و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد. سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است. همچنین برخی کوه سبلان را محل بعثت پیامبر ایران، زرتشت، می دانند نمونه ای از ان در کتاب چنین گفت زرتشت، اثر نیچه، مشاهده میشود که به پایین آمدن زرتشت از کوه سبلان اشاره کرده است.[۱] و از این نظر مکانی مقدس و مورد احترام است که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد می شود.

جغرافیا[ویرایش]

تله کابین آلوارس، اردبیل
قله سبلان
دریاچه دهانه سبلان
دریاچه دهانه سبلان

کوه سبلان در 35 کیلومتری غرب شهر اردبیل[۲] و 25 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مشگین‌شهر واقع است[۳]. از لحاظ تقسیمات اداری استان اردبیل، این کوه در مرز بین بخش مرکزی شهرستان اردبیل و بخش لاهرود شهرستان مشکین شهر واقع می باشد.این کوه در طول جغرافیایی ۴۷ درجه و ۵۰ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۸ درجه و ۱۷ دقیقه شمالی قرار گرفته‌است. برای این کوه عظیم ۶۰ کیلومتر طول و ۴۵ کیلومتر پهنا تخمین می‌زنند و سطحی که به وسیله آن در آذربایجان قرار گرفته نزدیک به ۶۰۰۰ کیلومتر مربع است.[۴]

کوهستان سبلان به طور کلی سه قله معروف دارد، قله بزرگ آن به سلطان مشهور است و دو قله دیگر آن به هرم و کسری مشهورند. کوه سبلان از مجموعه‌ای از ارتفاعات متعدد تشکیل شده که به موازات ارسباران ولی اندکی در شرق آن کشیده شده‌است. امتداد آن شرقی–غربی است و از شرق و شمال و جنوب کوهی به نام قوشه داغ آنرا به رشته کوه ارسباران متصل می‌کند. در جنوب آن کوه بزقوش، که از سمت جنوب غربی به کوهستان سهند مربوط است، کشیده شده‌است.

قسمت شرقی کوه سبلان به قله آتشفشان سبلان که در بلندای ۴۸۱۱ متری قرار دارد، منتهی می‌شود. تمام قله‌های سبلان در همهٔ ایام سال پوشیده از یخ و برف‌های دائمی هستند.

در جبهه غربی قله سلطان و در کنار جانپناه، سنگی به شکل عقاب قراردارد که در طول زمان به نماد سبلان تبدیل شده‌است.این قطعه سنگ به شکل عقابی است که نشسته و سر را به سوی شرق چرخانده‌است. در مسیر صعود از یال شرقی (پناهگاه)سنگهایی به شکل روباه،کبوتر کاکلی و شاه و ملکه وجود دارد که در مسیر پرچم های راهنما وجود دارند.

نام[ویرایش]

سبلان در میان ترک زبانان محلی ایران "ساوالان" خوانده می شود، که در طول تاریخ با توجه به تغییر مذاهب حاکمه، معانی مختلف و گاه متضادی به آن نسبت داده شده است که ردیابی این تغییرات با توجه به مقاصد سیاسی پشت پرده ی حکومت های پیشین و معدوم نمودن مدارک و مستندات توسط اعراب، کار پیچیده ای است. به عنوان مثال با توجه به اینکه واژه ی ساو[۵] چگونه معنا شود ساوالان می تواند میدان[۶] وحی، وحی گیرنده یا باج گیرنده معنی شود، که با توجه به دیگر ترکیبات واژه ی ساو در ترکی مثل ساوجی به معنای پیامبر و عقاید عشایر و بومیان منطقه، معنای "میدان وحی" برای ساوالان منطقی به نظر می رسد. همچنین اصطلاح ((سولطان ساوالان)) که در بین بومیان منطقه در هنگام قسم به این کوه به کار می رود موید بار مذهبی آن است[۷].
برخی نیز بر این عقیده اند که میان ساو و سو (ابتدای واژه ی سوشیانس) رابطه ی معناداری وجود دارد.
برخی از پژوهشگران نیز بر این باوراند که نام سبلان از کلمه کردی سههۆڵان به معنای یخبندان گرفته شده که با توجه به وجود همیشگی برف و یخ در قله کوه این مورد منطقی به نظر میرسد.

دریاچه بالای قله سبلان، تیم کوهنوردی از ایران و صربستان

صعود به کوه[ویرایش]

به صورت کلی برای صعود به سبلان سه مسیر وجود دارد: [۸]

• مسیر شمال‌شرقی (مسیر رایج)، که از آبگرم شابیل واقع در جنوب شهر لاهرود در جاده اردبیل به مشکین‌شهر آغاز می‌شود و با عبور از پناهگاه به وسیله یال شرقی به قله می‌رسد. مسیر پناهگاه تا قله کاملا پاکوب بوده و مشخص است و در بیشتر قسمت‌های آن پرچم‌های راهنما وجود دارد. این جبهه ساده بوده و کوهنوردان معمولی به راحتی صعود تابستانه را در چند ساعت (صبح تا ظهر) انجام می‌دهند. [۹]

• مسیر غربی، که از پای دریاچه قره گل شروع می‌شود و پس از گذر از هرم چال و یخچال عظیم هرم به جانپناه غربی و سپس قله سبلان می‌رسد. [۱۰]

• مسیر جنوبی، که از سمت جنوب قله آغاز می‌شود و در نزدیکی قله به وسیله یال شرقی به قله منتهی می‌شود. در این مسیر جانپناهی وجود ندارد. این جبهه سخت‌ترین راه صعود به این قله می‌باشد که از سنگ‌های بزرگ تشکیل شده‌است. پیست اسکی آلوارس که یکی از مجهزترین پیست‌های اسکی ایران است در این مسیر قرار دارد. [۱۱]

ثبت در فهرست آثار طبیعی ملی[ویرایش]

قله سبلان به شماره ۱۹۴۹۶/۱۲ در فهرست آثار طبیعی ملی کشور به ثبت رسیده و سند مالیکت آن از ارتفاع بالای سه هزار و ۶۰۰ متری قله سبلان به وسعت شش هزار و ۲۰۰ هکتار به نام سازمان حفاظت محیط زیست صادر شده‌است.[۱۲]

عکس‌های ماهواره‌ای[ویرایش]

عکس‌های ماهواره‌ای ناسا از سبلان:

پانویس[ویرایش]

  1. خياو يا مشکين شهر (کعبه ييلاقات شاهسون)، نويسنده: غلامحسين ساعدي (گوهرمراد)، 1343
  2. http://miras-ar.ir/uploads/1_15_kohha.pdf
  3. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Koohnavardan وارد نشده‌است.
  4. «معرفی قله سبلان(ساوالان)». 
  5. www.sozluk.net/index.php?word=sav
  6. http://www.sozluk.net/index.php?word=alan
  7. هانري ماسه، كتاب معتقدات و آداب ايراني، 1357
  8. صفحه قله سبلان در جلودار
  9. صفحه صعود به قله سبلان از جبهه شمالی شرقی در جلودار
  10. صفحه صعود به قله سبلان از جبهه غربی در جلودار
  11. صفحه صعود به قله سبلان از جبهه جنوبی در جلودار
  12. خبرگزاری مهر - قله سبلان در فهرست آثار طبیعی ملی ثبت شد، ۱۲ خرداد ۱۳۹۰ - بازدید: ۳ ژوئن ۲۰۱۱

منابع[ویرایش]

  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳.
  • نوبختی خیاوی؛ سلیمان، خیاو، گمشدهٔ تاریخ، تهران: نشر قو، ۱۳۸۰، ص۱۷.

جستارهای وابسته[ویرایش]

فهرست کوه‌های ایران

پیوند به بیرون[ویرایش]