جودکی
جُودَکی برگرفته از جود به معنی بخشش و جوانمردی[۱] نام یک طایفه لر[۲] از ایل بالاگریوه است.[۱] سکونتگاه اصلی جودکی‌ها منطقه بالاگریوه در جنوب استان لرستان کنونی است،[۲] برخی طوایف جودکی در شهرستان پلدختر و عده‌ای نیز ساکن شمال استان خوزستان هستند.[۳]
تاریخ[ویرایش]
سکونتگاه جودکی‌ها منطقه‌ایی کوهستانی بین رودخانه دز تا خرم‌آباد و به طور دقیق‌تر منطقه بالاگریوه است. سکونتگاه این طابفه با ایل‌های سگوند، پاپی، دیرکوند و بیرانوند مشترک است.[۲] آرنولد ویلسون در حدود سال ۱۹۱۰ میلادی چراگاه جودکی‌ها را در مسیر خرم‌آباد تا دزفول معرفی می‌کند. آلبرت هوتوم-شیندلر در دهه ۱۹۹۰ میلادی طایفه جودکی را با خانواری در حدود ۸۰۰ خانوار معرفی می‌کند. در برخی منابع دیگر این تعداد تا دهه ۱۹۳۰ میلادی ۶۰۰ خانواده معرفی شده است.[۲]
اسکار مان زبان‌شناس و پژوهشگر مسائل ایران و آسیای مرکزی در تحقیقی که در سال‌های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۷ میلادی صورت داده از یک گروه کوچک از جودکی‌ها به نام جوکیِ حسین‌آباد در پشتکوه نام می‌برد. این گروه توسط هیچ منبع دیگری معرفی نشده است.[۲]
تیره‌های جودکی[ویرایش]
- جودکی
- بابایی
- حیدروند
- لنگانی
- شهسواروند
- هفت تخم
- رشنو
- کایید
- دیناروند
- بلاوسی
- کرموند
- آبسری
- الهیاروند
- درویش
- سادات
- بخشی‌وند
- مینه‌ای
- لتوند
- ممیوند
منابع[ویرایش]
- جغرافیای مفصل ایران – جلد دوم (سیاسی)، تألیف مسعود کیهان، سال ۱۳۱۱ شمسی، مطبعه مجلس
- میبوسرچ
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
