Zachęcanie pasażerów do korzystania z kolei w mieście i aglomeracji wymaga całościowego podejścia. Podstawowymi warunkami są częstotliwość, oferta taryfowa oraz wygoda korzystania. Warunki te wydają się dosyć oczywiste. Pociągi, żeby odgrywać jakiekolwiek znaczenie w układzie komunikacyjnym miasta, muszą jeździć często, regularnie i niezawodnie. Odjazdy raz na godzinę nie będą stanowiły atrakcyjnej oferty. Nawet kursy raz na pół godziny mogą przegrać konkurencję z częściej kursującą komunikacją miejską – do czasu podróży, o czym niektórzy zapominają, wlicza się nie tylko czas przejazdu danym środkiem, ale także czas oczekiwania czy dojścia do środka komunikacji.

Niezwykle ważnym czynnikiem są odpowiednie rozwiązania taryfowe w postaci jednego biletu. Pokazuje to przykład Warszawy: dopiero wprowadzenie wspólnego biletu, który uprawnia pasażerów z długookresowym biletem komunikacji miejskiej do podróżowania pociągiem, sprawiło, że kolej zaczęła odgrywać jakąkolwiek rolę w obsłudze miasta. Pasażer, który musi kupować dwa oddzielne bilety, niechętnie będzie się przesiadać między komunikacją miejską a koleją, zwłaszcza jeśli ma do wyboru tańszą i rozległą siatkę połączeń miejskich przewoźników komunikacyjnych. Brak prawdziwej wspólnej oferty może zniweczyć lub znacznie ograniczyć rolę, jaką będzie odgrywać Pomorska Kolej Metropolitalna w Trójmieście.

Nie można też zapominać o wygodzie korzystania. Od kolei odstręcza nie tylko zapuszczenie czy niska estetyka przystanków, ale też trudność w dotarciu do peronów. W przeszłości, gdy kolej była nastawiona na dowóz pasażerów z większych odległości (w skali regionalnej czy krajowej), lokalizacja i skomunikowanie przystanków nie odgrywały takiej roli. Przy rosnącym ruchu miejskim i aglomeracyjnym często okazuje się, że sieć przystanków i stacji kolejowych nie jest optymalnie rozlokowana względem np. ciągów komunikacyjnych i potoków pasażerskich w miastach.

Całość artykułu można przeczytać w miesięczniku "Rynek Kolejowy". Zapraszamy do Empików!