سودان جنوبی
مختصات: ۰۵° شمالی ۰۳۲° شرقی / ۵° شمالی ۳۲° شرقی
| جمهوری سودان جنوبی
Autonomous Government of Southern Sudan
سودان جنوبی |
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
| شعار ملی: عدالت، آزادی، رفاه | ||||||
| سرود ملی: سرود ملی سودان جنوبی |
||||||
.svg) |
||||||
| پایتخت (و بزرگترین شهر) |
جوبا ۲°۲۰′ شمالی ۱°۴۰′ شرقی / ۲.۳۳۳° شمالی ۱.۶۶۷° شرقی |
|||||
| زبان رسمی | انگلیسی [۱][۲] | |||||
| نوع حکومت | جمهوری | |||||
| نام حاکمان • رئیس جمهور |
سالوا کییر مایاردیت |
|||||
| موارد منجر به تشکیل استقلال از کشور سودان |
۹ ژانویه ۲۰۱۱ | |||||
| مساحت | ||||||
| - | مساحت | ۶۱۹٬۷۴۵کیلومتر مربع (۴۵ام) | ||||
| - | آب‌ها (٪) | - | ||||
| جمعیت | ||||||
| - | سرشماری | ۸٬۲۶۰٬۴۹۰ (۹۴ام) |
||||
| - | تراکم جمعیت | -/km۲ (-ام) | ||||
| واحد پول | پوند سودان جنوبی (SSP) |
|||||
| منطقه زمانی | WAT (ساعت جهانی+3) | |||||
| - | تابستانی (DST) | DST (ساعت جهانی) | ||||
| دامنه اینترنتی | .sd | |||||
| پیش‌شماره تلفنی | +۲۴۹ | |||||
سودان جنوبی کشوری در جنوب کشور سودان است که استقلال آن، روز شنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۰ رسمیت یافت.
مرکز این کشور که از کشور سودان جدا شده‌است شهر جوبا است[۳] و رهبری سیاسی این کشور را در حال حاضر سالواکی‌یر مایاردیت به عهده دارد.[۴] سودان جنوبی یکی از فقیرترین و شاید یکی از بدترین کشورها در وضعیت سلامتی در جهان است.[۵]
کشور سودان از نظر جغرافیایی بزرگترین کشور مسلمان در قاره آفریقا به‌شمار می‌آمد که با جدایی جنوب اکنون به دو کشور شمالی و جنوبی تقسیم شد. علاوه بر منابع ثروت زیرزمینی مانند نفت، وجود رود نیل موجب اهمیت سودان به خصوص سودان جنوبی است. سودان جنوبی به لحاظ منابع جنگلی هم دارای اهمیت است. بر اساس برخی برآوردها بیش از ۶۸ درصد از ذخایر شناخته شدهٔ نفت سودان، در سودان جنوبی قرار دارد، برخی از برآوردها نیز این رقم را ۸۰ درصد تخمین زده‌اند.
محتویات
تاریخ[ویرایش]
مناقشه میان شمال و جنوب از سال ۱۹۵۵ میلادی تا سال ۲۰۰۵ میلادی، منجر به دو جنگ داخلی و جان‌باختن دست‌کم ۲ میلیون نفر شده‌است.[۶]
ریشه این جدایی به جنگ‌های داخلی سودان باز می‌گردد. جنگ‌های داخلی سودان تنها مربوط به دوران جدید سودان (روی کار آمدن صادق المهدی و عمر البشیر) نمی‌شود و این جنگ‌های در زمان جعفر نمیری آغاز شد. پس از سرنگونی نمیری و استمرار جنگ داخلی، عمر البشیر درسال ۲۰۰۵ زیر فشارهای ناشی از جنگ و فشارهای بین‌المللی به قرارداد صلحی با شورشیان جنوب تن در داد.
دولت سودان بر طبق توافق‌نامهٔ صلحی که در ۹ ژانویه ۲۰۰۵ در کنیا امضا شد و به جنگ داخلی دوم سودان پایان داد، به بخش جنوبی سودان این حق داده شد که بین اتحاد با بخش شمالی یا استقلال کامل از آن، یکی را انتخاب کند.[۴]
بر اساس این توافقنامه قرار شد در ژانویه ۲۰۱۱ یک همه‌پرسی برای تعیین تکلیف قسمت جنوبی برگزار شود.
در ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۱ مردم جنوب سودان برای شرکت در یک همه پرسی درباره استقلال از بخش شمالی این کشور، به پای صندوق‌های رای رفتند. نتیجهٔ همه‌پرسی به نفع استقلال جنوب سودان شد، کشور جدید آفریقایی روز نهم ژوئیه ۲۰۱۱، یعنی درست شش سال پس از معاهدهٔ صلح، تاسیس شد و کییر رئیس جمهور آن کشور مستقل شد.[۷]
با پذیرش این همه‌پرسی از سوی کشور مادر، جمهوری سودان جنوبی به عنوان پنجاه و پنجمین کشور در قاره آفریقا، یکصد و نود و ششمین کشور جهان و یکصد و نود و سومین کشور عضو سازمان ملل متولد شد.
تشکیل رسمی کشور سودان جنوبی[ویرایش]
استقلال کشور سودان جنوبی در ساعت ۲۱:۰۰ روز شنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۰ (۸ ژوئیه ۲۰۱۱) به طور رسمی اعلام شد.
به دنبال اعلام رسمی تشکیل کشور سودان جنوبی هزاران نفر در خیابان‌های جوبا پایتخت این کشور به شادمانی پرداختند. [۸]
سالواکی‌یر مایاردیت (به انگلیسی: Salva Kiir Mayardit) (زادروز ۱۹۵۱) رییس جمهور کشور سودان جنوبی است.
سودان جنوبی نیز مانند هر کشور تازه استقلال یافته‌ای با مشکلات امنیتی، اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند. فقدان زیرساخت‌های لازم برای توسعه، ناکارآمدی سامانه اداری به دلیل کمبود نیروی انسانی تحصیل‌کرده، ادامه اختلافات با شمال در مورد مرزها به‌ویژه در مناطق نفتی، وجود گروه‌های مسلّح شورشی که از جانب شمال حمایت می‌شوند از مشکلاتی است که سودان جنوبی با آن روبرو است.
مذهب[ویرایش]
بیشتر سودان جنوبی مسیحی یا پیرو ادیان کهن قبیله‌ای هستند.[۹]
اقتصاد[ویرایش]
اقتصاد سودان جنوبی افزون بر ۹۵ درصد به درآمدهای نفتی متکی است.[۱۰]
جمعیت[ویرایش]
این منطقه ۵/۸ میلیون نفر جمعیّت دارد که ۹۰ درصد اهالی آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند.[۳]
جغرافیا[ویرایش]
سودان جنوبی از شرق به اتیوپی، ازشمال به جمهوری سودان ،از جنوب به کنیا، اوگاندا و جمهوری دموکراتیک کنگو و از غرب به جمهوری آفریقای مرکزی محدود می‌شود.
تقسیمات کشوری[ویرایش]
ایالت‌های ۱۰گانه سودان جنوبی عبارتنداز:
- استوائیه شرقی - کبویتا
- استوائیه وسطی(نام قدیم: بحرالجبل) - جوبا
- استوائیه غربی - یامبیو
- جونقلی - بور
- نیل بالا - ملکال
- واراب - واراب
- دریاچه‌ها - رمبیک
- وحدت - بانتیو
- بحرالغزال شمالی - اویل
- بحرالغزال غربی - واو
مردم[ویرایش]
سودان جنوبی، دارای جمعیتی بیشتر مسیحی و یا از پیروان باورهای سنتی قبیله‌ای است.[۴] دراواخر سال 2013 میلادی ری یک ماچار معاون اول رئیس جمهور سالواکی‌یر تلاش خود را بر کودتایی نظامی انجام داد اما این کودتا توسط رئیس جمهوری خنثی شد ولی حدوداً سیصد هزار نفر کشته و آواره برجاگذاشت.
اقتصاد[ویرایش]
جنوب سودان سرشار از منابع نفتی است.[۳] و مهم‌ترین صادرات آن نفت خام است.
این منطقه، یکی از فقیرترین مناطق جنگ‌زده جهان محسوب می‌شود که به دلیل سال‌ها نزاع، تبعیض و درگیری‌های قبیله‌ای با دولت مرکزی سودان به ویرانی کشیده شده‌است.[۱۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ "The Transitional Constitution of the Republic of South Sudan, 2011". Government of South Sudan. Retrieved 12 July 2011. Part One, 6(2). «English shall be the official working language in the Republic of South Sudan».
- ↑ "At a Glance". Official portal. Government of Southern Sudan. 12 July 2011. Retrieved 2011-07-24.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ جهان در انتظار تولد یک کشور جدید، دویچه وله فارسی
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ آمادگی جنوب سودان برای خداحافظی از خارطوم، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ Ross, Emma (28 January 2004). Southern Sudan has unique combination of worst diseases in the world. Sudan Tribune.
- ↑ جنوب سودان برای جدایی آماده می‌شود، یورونیوز فارسی
- ↑ تارنمای فارسی بی‌بی‌ی، ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۱، حضور گسترده در همه‌پرسی جنوب سودان برای استقلال
- ↑ بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ ایالت نفت‌خیز سودان جنوبی 'در دست شورشی‌ها'
- ↑ ایالت نفت‌خیز سودان جنوبی 'در دست شورشی‌ها'
- ↑ تفاوت‌های شمال و جنوب سودان به روایت آمار، بی‌بی‌سی فارسی
- تفاوت‌های شمال و جنوب سودان به روایت آمار
- کشته شدن هشت نفر در درگیری‌های پس از انتخابات سودان
- وب‌سایت رسمی دولت سودان جنویی
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سودان جنوبی موجود است. |
|
||||||||||||||||||||
.svg)
|
||||||||
