ایسپره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

ایسپره یکی از طوایف ایل بختیاری است.ایل بختیاری به دو شاخه بزرگ هفت لنگ و چهار لنگ تقسیم می‌شود که طایفه ایسپره یکی از طئایف تشکیل دهنده باب چهارلنگ محمود صالح می باشد.

طایفه های چهارلنگ بختیاری[ویرایش]

شاخه چهارلنگ خود شامل پنج باب است که عبارتند از:

  1. محمود صالح (مَمصـالح)
  2. زلقی (زلکی)
  3. میوند (ممی وند)
  4. موگویی (موگِهی)
  5. کیان ارثی (کِنـِرسی)

طایفه ایسپره جز باب محمود صالح می باشد.

محمودصالح[ویرایش]

باب محمودصالح، به طوایف زیر تقسیم می‌شود :

  1. محمود صالح (مَمصالح)
  2. مومزایی (مُمزایی یا موزایی)
  3. کـُتـُـکی (کوتوکی)
  4. جمال وند
  5. شیخ سلیمان احمد (شیخ کاردان)
  6. چهاربـُری (مُختاری)
  7. هارونی
  8. آرپناهی
  9. دودانگه (دودونگه)
  10. شیخ بُرهان عالی (شیخ برون والی)
  11. ایسپـَره (عیسی پَره)
  12. سادات عبداللهی (پیر شاه قطب الدین)

محل سکونت[ویرایش]

طایفه ایسپره ییلاق را در اطراف کوه کینو و منطقه لبد واقع در استان چهارمحال بختیاری و همچنین جنوب غرب اصفهان، ( شهرستانهای فریدن، فریدون‌شهر و چادگان ) سپری می کردنند و با شروع دوره سرما در این مناطق، به شمال خوزستان، برای سپری کردن زمستان کوچ می‌کردند.البته امروزه بیشتر طایفه ایسپره در شهرهای بختیاری نشین استان خوزستان و استان اصفهان ساکن شده‌اند.
هرچند هنوز برخی از طایفه ایسپره اطراف کوه کینو استان چهارمحال بختیاری و همچنین کوه گچ در شمال خوزستان بصورت عشایری زندگی می‌کنند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • خسروی، عبدالعلی. فرهنگ بختیاری، تهران:۱۳۶۸
  • کریمی، اصغر. سفر به دیار بختیاری، تهران:۱۳۶۸
  • تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
  • نیکزادامیرحسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری، اصفهان:۱۳۵۴