خط لوله انتقال
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خط لوله انتقال نفت در آلاسکا
نخستین خط لوله نفت ایران که نفت خام را از چاه شماره یک به پایانه نفتی در خلیج فارس منتقل می‌کرد (۱۹۱۱ م.)
خط لوله انتقال به مجموع لوله‌هایی که وظیفه رساندن سیالات (نفت یا گاز) را از نقطه‌ای به نقطه دیگر دارند، خطوط انتقال گویند. انتقال نفت به کمک لوله، یکی از مراحل استخراج نفت می‌باشد. این لوله‌ها نفت و گاز را به واحد بهره‌برداری، تقطیر، پالایشگاه و یا پایانه جهت صدور منتقل می‌کند. خطوط لوله ۳ نقش را عهده‌دار هستند:۱-به منظور جمع‌آوری نفت از چاه‌های نفت ۲-حمل مواد هیدروکربنی خام یا فراورده در لوله‌های با قطر بالا ۳-توزیع فراورده‌ها در لوله‌های با قطر پایین و رساندن محصولات به دست مصرف‌کننده.
دمیتری مندلیف نخستین کسی بود که ایده انتقال نفت با لوله را در سال ۱۸۶۳ پیشنهاد کرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ابوالفضل توفیقی. کتاب فرهنگ نفت و گاز. چاپ چاپ اول. تهران: انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر، ۱۳۷۰.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||
