آزادشهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
آزادشهر
کشور  ایران
استان گلستان
شهرستان آزادشهر
بخش مرکزی
نام(های) دیگر قره تکن ، شاه پسند
نام(های) قدیمی شاه پسند
مردم
جمعیت ۳۹،۹۷۹ نفر سال ۱۳۹۰ [۱]
اطلاعات شهری
شهردار سیدمنصورباقری رامیانی
پیش‌شماره تلفنی ۰۱۷۴
تابلوی خوش‌آمد به شهر
به شهرستان آزادشهر خوش آمدید

آزادشهر شهری است در استان گلستان ایران. این شهر مرکز شهرستان آزادشهر این استان است. جمعیت شهرستان آزادشهر در سال ۱۳۹۰، برابر با ۹۱۷۶۷ نفر بوده‌است [۳].

شهرستان آزادشهر یکی از شهرستانهای ایران است که در استان گلستان قرار دارد. مرکز این شهرستان، شهر آزادشهر است.[۱]

نام قدیم این شهر "قره تکن" می باشد که قریه ای کوچک بوده و گسترش می یابد.نام آن ترکی است زیران آبادکنندگان آن ترک بوده اند - قره به معنی سیاه و تکن هم به معنای تلو میباشد. بعدها در زمان رضا شاه پهلوی اول نام این شهر را «شاه‌پسند» می نامند؛ گفته می‌شود در اوایل حکومت رضاشاه وقتی وی از این منطقهٔ خوش آب وهوا و جنگلی عبور مینموده ضمن آنکه دستور احداث یک پاسگاه ژاندارمری را در این محل -که اکنون در میدان مرکزی شهر قرار گرفته است می‌دهد و ازین پس این محل را شاه پسند نامیدند و کم کم رو به توسعه نهاد. پس از انقلاب ۵۷ نام این شهر به آزادشهر تغییر یافت. جمعیت شهر آزادشهر در سال ۱۳۹۰، برابر با ۵۰٬۳۷۴ نفر بوده‌است. از مراکز گردشگری و باستانی این شهرستان می توان بقعهٔ امامزاده محمد بن زید ( آق امام )، پارک جنگلی و پارک زیتون تپه را نام برد آزادشهر در کنار جاده بین‌المللی و در برخورد جاده‌های گرگان (تهران) - شاهرود - مشهد قرار گرفته است. جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۹۰ (میلادی)، برابر با 91767 نفر بوده‌است [۱]. از مراکز گردشگری و باستانی این شهرستان می توان پارک جنگلی وآبشار لاشو، بقعهٔ امامزاده محمد بن زید ( آق امام )، پارک تفریحی و گردشگری زیتون که در جنوب شهر بر فراز کوه زیتون قرار دارد می توان نام برد.[۲] مردمان اصیل و ترک زبان آزادشهر به طایفه‌های: نوری قره تکن ، نوریان ، قره تکنی(سادات) تقسیم می‌گردند. این ترکان برای دفاع از شیعیان منطقه در قبال ازبکان و ترکمن‌ها به دستور صفویان، در کالپوش و نقاطی دگر از جمله مناطقی از خراسان مستقر شدند. آنها در ادوار آتی وارد مکانی با نام " کهنه رامیان" شدند که ویرانه‌هایی از آن در جنوب غربی رامیان فعلی در آنسوی آییش‌ها (زمین‌هایی زراعی) و روستای قره قاچ (که آن هم از سکونتگاه‌های این ترکان قزلباش بود) باقی‌مانده است. ولیکن به فرمان حسین قلی خان قاجار اقوام یازرلو و بای و .... به رامیان تازه یا همین رامیان کنونی کوچیدند و یک خانواده به جنگلهای سیاه قره تکن یا همان آزادشهر امروزی آمدند. اقوام اصیل آزادشهر فقط نوری قره تکن میباشند و غیره اقوام از مهاجرین هستند شهردار فعلی آزادشهر سیدمنصور باقری است

اقوام آن را ترکان قزلباش (نوری قره تکن و نوریان و یازرلو ) و آذریهای مهاجر تشکیل می دهند. در حال حاضر از قومیت های مختلفی در این شهر زندگی میکنند که این شهر را به شهر72 فرقه مشهور کرده است . قدمت این شهر 700 سال است. جمعیت شهر آزادشهر در سال ۱۳۹۰، برابر با ۵۰٬۳۷۴ نفر بوده‌است. از مراکز گردشگری و باستانی این شهرستان می توان بقعهٔ امامزاده محمد بن زید ( آق امام )، پارک جنگلی و پارک زیتون تپه را نام برد.

فرآورده‌ها[ویرایش]

مرکبات -آلوجات (:-غلات - توتون - سیگار - کنجد[نیازمند منبع] غلات - گندم - جو - برنج- کلزا-برنج

موقعیت[ویرایش]

محل تلاقی مسیر ارتباطی ۳ شهر بزرگ گنبد کاووس و گرگان و شاهرود بوده و مسیر ارتباطی شمال کشور به مشهد از این شهر می‌گذرد. به نحوی که از شمال به شهرستان گنبد کاووس، از غرب به مرکز استان (گرگان)، از شرق به شهرستان مینودشت و استان خراسان واز جنوب هم به شهرستان شاهرود و استان سمنان محدود میشود. گرچه شواهد تاریخی بازمانده اندکند، اما می توان انتظار داشت به سبب همین موقعیت تاریخی از دیرباز آزادشهر محل سکونت بوده باشد؛ خاصه از آن رو که در نزدیکی آن امام زاده و زیارتگاه است و اصولا چنین زیارتگاهی در اماکن مسکونی بنا می شود و محل اجتماع است. به نظر می رسد آنجاها که در متون تاریخی کهن از «دروازه ی جرجان» یاد می شود، اشاره به نام روستایی باشد که هسته ای اولیه ی همین آزادشهر کنونی است. مثلا گفته شده است که محمد بن جعفر صادق، فرزند امام ششم شیعیان در «باب جرجان» کشته، و به خاک سپرده شد.

منابع[ویرایش]

  1. «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. 
  2. «۱۴ قومیت ساکن در شهرستان آزادشهر ، نمونه وحدت و همدلی هستند». تیتر آزاد، ۱۱ / اسفند / ۱۳۹۱. 
  3. «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.