فریدونکنار
فریدونکنار فری کنار |
|
---|---|
کشور | ایران |
استان | مازندران |
شهرستان | فریدونکنار |
بخش | مرکزی، دهفری |
نام(های) قدیمی | فریکنار |
مردم | |
جمعیت | ۶۷۰۰۰ |
رشد جمعیت | ۳٫۲ |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۱۳- |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۷ |
اطلاعات شهری | |
پیششماره تلفنی | ۰۱۱۳ |
فِرِیدونکِنار ( تلفظ راهنما·اطلاعات) یکی از شهرهای ساحلی استان مازندران است. این شهرستان از شمال با دریای خزر، از شرق با شهر بابلسر و از غرب هممرز با شهر محمودآباد و از جنوب با شهرهای بابل و آمل همسایهاست.[۱] فریدونکنار از سال ۱۳۲۰ شهر شدهاست و از سال ۱۳۸۶[۲] نیز شهرستان شدهاست.
در شهرستان فریدونکنار شهرکهای ساحلی وجود دارد که در دوره پهلویها برای رفاه حال مسافرین وتوریست در این شهر بنا شدهاست. دلیل آن هم این است که در منطقه شمال ایران شهرستان فریدونکنار بعد از شهر چالوس به دلیل شرایط منحصربهفرد ساحلی، انتخاب دوم توریستها بودهاست. نام قدیم این شهر فریکنار بودهاست.[۳] هم اکنون این شهرستان به دو بخش مرکزی و دهفری تقسیم شدهاست.
محتویات
جمعیت[ویرایش]
بنا بر سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت شهر فریدون کنار ۳۶۱۹۲ نفر بودهاست.[۴]
روستاهای فریدونکنار[ویرایش]
منتخبی از روستاها و دهستانهای شهرستان فریدونکنار: فیروزآباد. ازباران، شیر محله، مهلبان، نوایی محله، بنه کنار، بی نمد، منقارپی، جزین، کلاگر سرا، اسبوکلا، حسینآباد، اوکسر کریمکلا، طوله سرا، روستای سوته، فرم، حیدرکلا، اسلامآباد، ملاکلا، کاردگر محله (کاردیرمحله:شواهدی ازاین روستا بجایمانده که حاکی ازوجود (دیر) آتشکده زرتشتیان دراین روستا میباشد وبه همین مناسبت نام این روستا کاردیر محله نامیده میشد که بعدها بابه کاردگر محله تغییر نام یافت شاهد مثال این مدعا وجود افرادی درزمان ماست که هنوز در نام خانوادگی آنها پسوند کاردیر از اجدادشان به آنهارسیده که منسوب به آن خاندانند)، بخش مرکزی.[۵] بخش مرکزی شامل سه محله کهن است به نامهای ۱)خرسه محله (به معنی محلهای که آفتاب از آن بر میآید :یا همان محله شرقی) ۲)میان محله ۳) وشکا محله (به معنی محله سر سبز ودارای مرتع)
شهرکهای فریدونکنار[ویرایش]
روزنامه اطلاعات، جام جم، فرزاد شهر و نسیم دریا. خزر شهر و شهید رجایی فیروزاباد و شهرک ایثارگران
اقتصاد شهری[ویرایش]
شهرستان فریدونکنار[۶] یک بندر چند منظوره بزرگ هم دارد. این بندر شاهراهه آبی شمال ایران است. آبراهی است که همه کشتیهای تجاری که در بندرهای دیگر استان مازندران تخلیه یا بارگیری دارند باید به راه آبی فریدونکار بیایند و از این راه آبی به سمت مقصد حرکت کنند. در حال حاضر این بندر در بخش نفت و گاز فعال میباشد و مسیری مطمئن و مورد وثوق برای کشتیهای روسی و حوزه اروپای شرقی میباشد. وجود امکانات و تاسیسات بندری و حمل و نقل وترانزیت دریایی از مهمترین امتیازات فریدونکنار است. این شهر از سوی ریاست محترم جمهور بعنوان نقطه صفر مرزی شناخته شده است. نزدیکترین شهر ساحلی شمال به پایتخت میباشد. دارای مرغوبترین برنج و خاویار در سطح دنیا بوده و به نوعی بزرگترین قطب تولید برنج و خاویار در دنیا میباشد که این مهم بر اعتبار صادرات ایران اسلامی میافزاید.
جاذبههای گردشگری[ویرایش]
ساحل ماسهای با امتداد بیش از ۱۰ کیلومتری.
زیستگاه بینالمللی درنای سیبری، درایران تنها زیستگاه و در جهان جزو چهار زیستگاه درنای سیبری میباشد.
دامگاه پرندگان ازباران و سوته.
پل تاریخی شهرستان فریدونکنار (که زمان ساخت آن به سالهای حکومت رضا شاه و توسط مهندسین آلمانی میباشد که شهر راه به دو بخش شرقی و غربی تقسیم میکند).
زمینهای شالیزاری.
بازار بزرگ ماهی فروشان.
بازار فصلی پرندگان وحشی.
باغ پرندگان.
پارک جنگلی زاهدکلا و سوته.
پارک ساحلی لاله.
پل میلاد.
سقاخانهٔ تاریخی کریمکلا (اوکسر)
بازار هفتگی (شنبه بازار).
ساختمان قدیمی شهرداری و ساختمان فعلی شورای شهر.
امامزاده سید محمد
امامزاده قاسم کاردگر محله.
پارک جزیره.
مراکز خرید
تالاب فریدونکنار[ویرایش]
تالاب فریدونکنار در جنوب شرقی شهر فریدونکنار قرار دارد با مجموعه متنوعی از گیاهان و جانوران آبزی، به یکی از غنیترین اکوسیستمهای تالابی شمال کشور تبدیل شدهاست. این تالاب ۵۴۰۰ هکتار وسعت دارد و زمستان هر سال حدود ۱۰۰ هزار پرنده مهاجر میزبان آن می شوند که بیشتر آنها از انواع مرغابی و بقیه پرندگانی چون غاز وحشی، انواع قو، باکلان، پرلا، کشیم، حواصیل، مرغ سقا، قرهغاز، شاهین و عقاب شاهی هستند. نادرترین موجود زنده ایران که تنها یک عدد از آن باقی ماندهاست، در این این تالاب زندگی میکند.
آخرین پرنده از جمعیت ایرانی گونهٔ به شدت در معرض انقراض درنای سیبری هر سال به تنهایی زمستانها را در این تالاب میگذراند و اول بهار به خانه ییلاقیش در شمال روسیه پر میکشد. از هزاران درنایی که هر سال به فریدونکنار میآمدند تا سال ۸۱ فقط ۴ عدد باقی ماند. در سال ۸۳ روسها دو جوجه درنا را به آنها افزودند تا شاید جمعیت آنها افزایش پیدا کند، ولی سال به سال تعداد آنها کمتر شد و از سال ۸۶ فقط یک پرنده موفق شده از گلولههای شکارچیان جان به در ببرد و مهاجرت هر ساله خود از تالاب فریدونکنار به سیبری را تکرار کند.[۷]
سوغات[ویرایش]
برنج محلی (بخصوص طارم یا سنگه طارم که محصول خاص وسنتی این شهر می باشد. ماهی (کفال، کولی، کپور، سفید، اوزون برون و...)- خاویار ماهی اوزون برون یکی ازمحصولات این منطقه بوده که از مرقوبترین خاویارهای دنیاست که شهرت جهانی داشته و در این منطقه از دریای مازندران نیز صید میشود- میوههای مختلف فصلی (پرتقال، انار، نارنگی، ازگل، سیب، لیمو، انجیر و...)
منابع[ویرایش]
- ↑ اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.
- ↑ {{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://portal2.moi.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=acba9e9d-33d8-4823-88df-8b02d009eb2e%7C جستجو ی شهرستان ، پورتال وزارت کشور|ناشر =پورتال وزارت کشور http://portal2.moi.ir/Portal/Home
- ↑ سفرنامه شمال. چالز فرانسیس مکنزی. منصوره اتحادیه نظام مافی. نشر گستره. تهران. ۱۳۵۹
- ↑ پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران
- ↑ http://www.sotehsabz.com/
- ↑ یک بندر چند منظوره
- ↑ جاذبههای تالاب فریدونکنار، درنای تنها محسن کاظم پور، روزنامه جام جم، ۲۶ مهر ۱۳۹۰
|
|
|
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |