گیوم آپولینر
| گیوم آپولینر | |
|---|---|
 |
|
| نام اصلی | ویلهلم آلبرت ولادیمیر آپولیناریس دو وازکوستروویچکی |
| زادروز | ۲۶ اوت ۱۸۸۰ رم، ایتالیا |
| مرگ | ۹ نوامبر ۱۹۱۸ میلادی (۳۸ سال) پاریس، فرانسه |
| ملیت |  فرانسه فرانسوی |
| جایگاه خاکسپاری | گورستان پر لاشز |
| پیشه | شاعر، نویسنده و منتقد هنری |
| دلیل سرشناسی | برجسته‌ترین شاعر نخستین دههٔ قرن بیستم میلادی در فرانسه |
گیوم آپولینر (به فرانسوی: Guillaume Apollinaire) با نام مستعار ویلهلم آلبرت ولادیمیر آپولیناریس دو وازکوستروویچکی (به فرانسوی: Wilhelm Albert Włodzimierz Apolinary Kostrowicki) (زاده ۲۹ اوت ۱۸۸۰ در رم - درگذشته ۹ نوامبر ۱۹۱۸ در پاریس) برجسته‌ترین شاعر نخستین دهه قرن بیستم میلادی در فرانسه به شمار می‌رود.
یکی از نامدارترین اشعار او پل میرابو است که بارها به زبان فارسی ترجمه شده‌است.
آپولینر همچنین نویسنده داستان‌های کوتاه و رمان‌های اروتیک بوده‌است.
یکی از انواع شعری او کالیگرام (واژه ابداعی خود وی) بود. او را از پیشروان فراواقع‌گرایی می‌دانند.
زندگینامه[ویرایش]
ویلهلم آلبرت ولادیمیر آپولیناریس دو وازکوستروویچکی در ۲۹ اوت ۱۸۸۰ در شهر رم به دنیا آمد. در سالهای ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۲ وی به آلمان سفر کرد و نزد یک خانواده آلمانی به عنوان معلم سرخانه مشغول به کار شد.
در همین سال‌ها عاشق یک دختر انگلیسی شد. اما با جواب رد مواجه شد. غم و اندوه این عشق نافرجام را در اشعاری مانند «آواز فرد منفور» و «آنی» توصیف کرده است.
بین سالهای ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۷ اشعار و داستان‌های کوتاه خود در را مجلات مختلف فرانسوی به چاپ رسانید. در سال ۱۹۱۱ وی متهم به دزدی از موزه لوور شد به همین علت به مدت یک هفته زندانی شد.
سال ۱۹۱۳ دیوان شعر خود به نام «الکل» را به چاپ رساند. در کتاب الکل از زیبایی فصل‌ها، غم‌ها، احساسات و حالت‌های روحی خود سخن گفته است به همین علت او را می‌توان آخرین رمانتیک قرن نامید.
در سال ۱۹۱۴ با شروع جنگ جهانی به جبهه رفت اما سرودن شعر را ترک نکرد. جنگ برای او یک فرصت استثنایی شد تا بتواند «فرانسوی واقعی» را توصیف کند.
گیوم آپولینر در طول زندگی کوتاه خویش با چندین سبک هنری همزمان شد. او مصادف با ضعف سمبولیسم پس از آن معاصر کوبیسم و طلایه دار سورئالیسم (فراواقع گرایی) شد. در واقع او اولین کسی است که واژه «سورئالیسم» را ابداع کرد و از مروجان این سبک بود.
آپولینر چه از نظر ظاهری و چه از نظر محتوا تحت تاثیر کوبیسم بود. با پیکاسو نقاش مشهور این سبک دوستی نزدیکی داشت. این دوستی باعث شد که او مبتکر نوعی کار ادبی – هنری به نام کوبیسم ادبی شد. نقاشی کوبیسم نوعی سبک است که در آن نقاش با اشکال هندسی تصویر سازی می‌کند و سایه‌ها را در کار خود محو می‌کند. آپولینر نیز چون اشعار خود را به اشکال مختلف مانند کروات، انگشتان، قلب، حروف الفبا و ... می‌نگاشت و نقطه گذاری و علام تها را از آنها حذف می‌کرد وی را خالق کوبیسم ادبی می‌نامند. با این کار وی متون را نسبت به وزن و ریتم انعطاف‌پذیر تر کرده است. مضامین و رموز اشعار آپولینر به راحتی از روی شکل ظاهری آنها قابل کشف است. در واقع اینگونه اشعار وی نوعی اندیشه نگاری به شمار می‌آید.
در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ در حالی که به علت ضعف از زخم‌هایی که در جنگ برداشته بود و ابتلا به بیماری آنفلوآنزای اسپانیایی در پاریس از دنیا رفت.
«الکل‌ها» مجموعه اشعار آپولینر بین سالهای ۱۸۹۸ تا ۱۹۱۳ است و «کالیگرام‌ها» که اشعار «جنگ و صلح» هستند مهمترین آثار وی هستند.
آثار[ویرایش]
- الکل‌ها
- کالیگرام‌ها
- زن نشسته
- شاعر مقتول
- پستان‌های تیرزیاس
- نقاشان کوبیست
- مرتد و شرکا
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گیوم آپولینر موجود است. |
|
- داده‌های کتابخانه‌ای با ۱۶ عنصر
- اهالی رم
- اهالی فرانسوی جنگ جهانی اول
- تئاتر نوگرا
- درگذشتگان ۱۹۱۸ (میلادی)
- زادگان ۱۸۸۰ (میلادی)
- شاعران اهل بلاروس
- شاعران اهل فرانسه
- شاعران اهل لهستان
- شاعران مرد
- فرانسویان لهستانیتبار
- مدفونان در پرلاشز
- مرگها بر اثر بیماریهای عفونی در فرانسه
- مشاهیر ساکن پاریس
- منتقدان هنری اهل فرانسه
- نویسندگان با نامهای مستعار
- نویسندگان فراواقعگرا
- نویسندگان نوگرا
- نویسندگان مرد اهل فرانسه
- نظامیان فرانسه در جنگ جهانی اول
