آتشگاه (کرج)
مختصات: ۳۵°۵۵′۰.۷۹″ شمالی ۵۰°۵۹′۳۱.۵۴″ شرقی / ۳۵.۹۱۶۸۸۶۱° شمالی ۵۰.۹۹۲۰۹۴۴° شرقی
آتشگاه در ۲۰ کیلومتری شمال غربی کرج و نزدیک ۱۰ کیلومتری شمال گوهردشت کرج و در پایان یک جادهٔ کوهستانی و بنبست قرار گرفته است.[۱] مساحت این روستا که یکی از روستاهای گردشگری شهر کرج قلمداد میشود نزدیک به ۲۵۰۰ هکتار دربرگیرندهٔ خانههای مسکونی، زمینهای کشاورزی، باغ، چراگاه، کوه و... است که ویژگی کوهستانی این روستا چشماندازهای زیبا و آرام بخشی را پدید آورده است.[۲]روستای تاریخی آتشگاه دارای ویژگی کوهستانی، درهای و مناظری بسیار زیبا است که لازم به ذکر است پیشینه کشاورزی و دامداری در آن به چندین سده قبل برمیگردد.[۳] همسایگان روستای آتشگاه از شمال نوجان (Nojãn) و دروان (Dorvãn)، از جنوب باغستان، از شرق سیاهکلان و از غرب برغان هستند.[۴]
ریشهٔ نام[ویرایش]
آتشگاه از کهن زمان به انگیزه آن که جایگاه زندگی زرتشتیان بوده «آتش کوه» یا «آتشکده» خوانده میشده است و نشانههای تاریخی بر جای مانده از دوران ساسانیان و اشکانیان که در گوشه و کنار آن دیده میشود نشانگر وجود سنگهای چخماق و سنگهای آتش زن دیگری است که از اهمیت باستانشناسی بالای آن را میرساند.[۵]
در شمالیترین بخش روستای آتشگاه، تپهای باستانی قرار دارد که سفالهای آجری شبیه به سفالهای دوران تاریخی پیرامون آن دیده میشود. این تپه، هم اکنون با نام تپه مهدیخان (تل مهدیخان) خوانده میشود. برخی بر این باورند که پیشترها در تل مهدیخان، آتشکدهٔ بزرگی وجود داشته که نام آتشگاه نیز از آن برگرفته شده است و برخی دیگر آن را به وجود سنگهای آتشزنه که در این منطقه یافت میشود پیوند دادهاند و بر آنند که روستا به آن دلیل به آتشگاه یا جای سنگهای آتشزنه شناخته گردد.[۶]
زبان[ویرایش]
مردم آتشگاه به زبان تاتی سخن میگویند.
پیشینه تاریخی[ویرایش]
تل مهدیخانی و دژ دو برار (دو بردار) از یادگارهای دوران ساسانی، و نیز وجود نشانههای آتشکده و گورستان قدیمی و سنگهای قرمز آتشزن و همچنین آرامگاه پیر پیران و درخت سرسبز، سماگاد با نزدیک به ۲ تا ۳ هزار سال عمر و نشانه دیرینگی و کهن بودن این روستاست.[۵]
جایهای گردشگری[ویرایش]
این روستا در طرح منطقه نمونه گردشگری جای دارد و به زودی زیرساختهای گردشگری در آن اجرا خواهد شد.[۷] روستای آتشگاه آب و هوای پاک و دلنشین دارد و به درختان میوهٔ گیلاس، گردو، توت سفید و نیز داروهای گیاهی کوههای پیرامونش پرآوازه است. در روزهای تعطیل و آدینه، گردشگران بسیاری زمان خوشی را در روستا و کوهستانهای پیرامونش سپری میکنند. همچنین از روستای آتشگاه به جادهٔ کرج ـ چالوس و منطقهٔ دروان و برغان نیز راه گذری ساخته شدهاست که خودروها و گردشگران در پیچ و خمهای کوهستانی و طبیعت زیبای آن در رفتوآمد هستند.[۵]
در میان درختان میوه و کنار راه مالرو میانهٔ روستا، باغی کوچک وجود دارد. در درون این باغ، بوته طاقی روییده است که در ظاهر عمر زیادی دارد. مردم روستا به این بوته باور دارند و در کنار آن اتاقی برای برپایی نماز و خواندن دعا بنا کردهاند. مردم روستا این باغ را امامزاده پیر پیران نامگذاری کردهاند. در این باغ به جز این بوته طاق، اثر تاریخی دیگری دیده نمیشود.[۶]
پانویس[ویرایش]
- ↑ روزنامه آفرینش - کرج سرزمینی تاریخی، ۱۱ بهمن ۱۳۸۵ - بازدید: ۲۶ می ۲۰۱۱
- ↑ کرج نیوز - آتشگاه کرج روستایی به دیرینگی تاریخ، ۹ اسفند ۱۳۸۹ - بازدید: ۲۶ می ۲۰۱۱
- ↑ «روستای آتشگاه، تیشینه».
- ↑ میراث آریا - پیشبینی ایجاد زیرساختهای گردشگری در آتشگاه کرج، ۲۹ بهمن ۱۳۸۹ - بازدید: ۲۶ می ۲۰۱۱
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ کرج نیوز - آتشگاه کرج روستایی به دیرینگی تاریخ، ۹ اسفند ۱۳۸۹ - بازدید: ۲۶ می ۲۰۱۱
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ روزنامه آفرینش - کرج سرزمینی تاریخی، ۱۱ بهمن ۱۳۸۵ - بازدید: ۲۶ می ۲۰۱۱
- ↑ میراث آریا - پیشبینی ایجاد زیرساختهای گردشگری در آتشگاه کرج، ۲۹ بهمن ۱۳۸۹ - بازدید: ۲۶ می ۲۰۱۱
|