سرو هرزویل
سرو هرزویل درختی است بسیار کهن در شهرک هرزویل که ناصر خسرو در سفرنامه اش از آن شهرک یاد کردهاست. این درخت یکی از آثار طبیعی ملی ایران و تحت حفاظت سازمان محیط زیست است. حریم آن مساحتی است با تقریبا ۱۰۰۰۰ متر مربع که با حصار از بقیه منطقه جدا شدهاست.
این درخت سرو تنومند، با عمری بیش از هزار سال را ساکنان هرزویل «نظرکرده» میدانند. پس از زمینلرزه رودبار و منجیل در سال ۱۳۶۹ دهکده هرزویل به کنار سرو تاریخی نقل مکان کرده که این امر باعث نگرانی شدید گشته، زیرا پساب و آلودگیهای روزمره شهرک ممکن است ماندگاری درخت کهنسال را به خطر بیاندازند.
در مورد سن این ابردرخت گفتهها بسیار است. در برخی منابع صحبت از ۳۰۰۰ و در برخی صحبت از ۱۰۰۰ سال شده ولی متاسفانه هیچ گفتهای پشتوانه علمی ندارد در صورتیکه امروزه تخمین یا تعیین سن یک درخت برای اهل فن کاریست ساده.
منابع[ویرایش]
- سایت جامع هرزویل
- "ایرانی که من شناختم" نوشته «ب. نیکیتین» کنسول روس در تهران (در حدود ۱۳۰۰ خورشیدی) ص ۱۵۸ تا ۱۵۹. ناشر: کانون معرفت، تهران ۱۳۲۵
- Database on Protected Areas
- سرو هرزویل/ میراث فرهنگی
- ناصرخسرو در دژ شمیران
- یکی از آثار طبیعی ملی کشورمان در حال نابودی است / آفتاب
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |