میرآباد
میرآباد میراوه |
|
---|---|
کشور | ایران |
استان | آذربایجان غربی |
شهرستان | سردشت |
بخش | وزینه |
مردم | |
جمعیت | ۱۰۱۴۶ نفر در سال ۱۳۹۰[۱] |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۱۴۷۰ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۱۰ |
میانگین بارش سالانه | ۳۹۰ |
روزهای یخبندان سالانه | 30 |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | انگور, گردو, سیب, عسل, گندم |
پیششماره تلفنی | 0444435 |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران م ۲۷[۴] |
تابلوی خوشآمد به شهر | |
شهر میرآباد یکی از شهرهای مرزی کردنشین شهرستان سردشت در استان آذربایجان غربی است. این شهر در جنوب غربی این استان و امتداد جنوبی ارومیه قرار دارد و با شمال کشور عراق و اقلیم کردستان عراق همسایه است. مردم این شهر کرد میباشند و با لهجه سورانی موکریانی صحبت میکنند. شهر میرآباد از شمال با پیرانشهر و از شرق با مهاباد و از جنوب با سردشت و از غرب با شهرهای رانیه و قلعه دیزه در استان سلیمانیه و قسمتی از استان اربیل همسایه است. شهرستان سردشت دارای ۱۰۰ کیلومتر مرز با کردستان جنوبی یا همان کردستان عراق میباشد که ۳۰ درصد آن مربوط به میرآباد میباشد.
جمعیت این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ برابر با ۱۰۱۴۶ نفر است.
میرآباد با توجه به زیاد بودن گورستانهای قدیمی اطرافش و اشیائی که در آنها پیدا شده همچون: کوزهها، سکهها، و همچنین پیدا شدن حیوانات درست شده از طلا در روستاهای اطرافش یکی از مکانهای مربوط به برخی تمدنهای باستانی همچون: مادها ،آشوریها ،ماناها به شمار میرود.
محتویات
مردم[ویرایش]
مردم میرآباد و حومه به زبان کردی سورانی و با لهجهٔ مکریانی صحبت میکنند.
سورانی موکریانی شاخهای از کردی کرمانجی شمالی محسوب میشود و قرابتهای همسان با سورانی هولیر در استان اربیل و سورانی بابانی استان سلیمانیه در کردستان عراق دارد.
از شخصیتهای تاریخی میرآباد میتوان به موارد ذیل اشاره کرد: بداق سلطان فرزند شیر خان که در سال ۱۰۶۸ میلادی در میرآباد به دنیا آمده و در سال ۱۶۸۹ میلادی در مهاباد متوفی گردیده است ایشان در سال ۹۹۷ هجری شمسی به حاکمیت مهاباد ساوجبلاغ مکری رسیده است.(مهاباد در آینهٔ اسناد تاریخی-فریدون حکیم زاده).
ملا خلیل گورمر روحانی
ایلات و عشایری که در میرآباد زندگی میکنند عبارتند از ایل گورک، منگور، مامش همچنین بسیاری از کردهای جنوب کردستان که بیشتر آنها اهل شهرستان قلعه دیزه میباشند و در سال ۱۹۹۱ میلادی به دلیل جنگ داخلی به ایران پناه آورده ند تا به حال همچنان در میرآباد زندگی میکنند.
ویژگیهای توریستی - تجاری و صنعتی[ویرایش]
ناحیه میرآباد به دلیل وجود جاذبههای طبیعی – محیطی و مناظر بکر و فوق العاده و همچنین آداب و رسوم و ویژگیهای ناحیه در استان یک محدوده جغرافیایی استثنائی است. جاذبههای طبیعی – محیطی از جمله آبشار چکوو، تفرجگاه خدرآباد، پردانان، پرورش ماهی پل گومان، کوهستانهای هه لالاویی در روستای سیونه، دره گرژال در جاده سردشت به میرآباد و پیرانشهر، دشت وزنه در دامنه کوهستانهای قندیل، محوطه تاریخی ساوان در فاصله ۱۲ کیلومتری شهر، پل قلاتاسیان مربوط به دوره سامانیان، گورستان تاریخی واقع در روستای گومان، غار قلاتاسیان در روستای قلاتاسیان و محوطههای تاریخی متعدد که هنوز در سطح ناحیه شناسایی و کشف نشدهاند[نیازمند منبع]، و همچنین جنگلهای حفاظت شدهٔ میرآباد که دارای درختان چند صد سالهٔ بلوط است و محیط گستردهایی را دربر گرفته را میتوان به عنوان بستر و زمینه ساز رشد و شکوفایی ناحیه در زمینههای مختلف اجتماعی و اقتصادی و توریستی دانست.
متأسفانه به دلیل بی توجهی حکومت ایران نسبت به این منطقه و عدم ایجاد کارخانجات به منظور اشتغال زایی برای مردم و بالا خص جوانان مردم این منطقه از روی فقر و به ناچار برای کار به شهرهای بزرگ تر و بیشتر در استانهای دورتر از میرآباد رفته و حتی برای گذران زندگی در مرز ایران و عراق به کۆڵ بهری و قاچاق کالا میپردازند و متأسفانه هر ساله تعداد زیادی از جوانان در این راه کشته خواهند شد.
تفریحگاه[ویرایش]
- پرورش ماهی پل گومان
- پردانان
- دشت وزنی
- کانی رش
- خدراوی
البته تمام کوه های اطراف پوشیده از جنگل و سبزه هستش و تقریباً هر نقطه ای آن یک تفریحگاه هست
ارتباطات و راهها[ویرایش]
شهر میرآباد دارای جاده مستقیم با شهرهای ارومیه، سردشت، پیرانشهر میباشد.
همچنین میرآباداز راه جاده آسفالته و از طریق مرزهای کیله در شهرستان سردشت و حاجی عمران در شهرستان پیرانشهر به کشور عراق و اقلیم فدرال کردستان راه میابد. فاصله میرآباد با اولین شهرها در اقلیم کردستان عراق از طرف مرز کیله به صورت زیر است:
قلعه دیزه: (زمینی ۸۰ کیلومتر)(هوایی ۳۱ کیلومتر)
رانیه: (زمینی ۱۱۰ کیلومتر)(هوایی ۴۶ کیلومتر)
سوران: (زمینی ۱۱۴ کیلومتر)(هوایی ۷۶ کیلومتر)
سنگسر = (زمینی ۹۵ کیلومتر)(هوایی ۳۶ کیلومتر)
ژاراوه (زمینی ۹۰ کیلومتر)(هوایی ۳۳ کیلومتر)
کویسنجق = (زمینی ۱۵۵ کیلومتر)(هوایی ۷۵ کیلومتر)
اربیل= (زمینی ۲۴۵ کیلومتر)(هوایی ۱۲۲ کیلومتر)
سلیمانیه = (زمینی ۲۷۰ ک. م)(هوایی ۹۰ کیلومتر)
کرکوک =(از طریق کویسنجق)(زمینی ۳۱۰ ک. م)(هوایی ۱۳۵ کیلومتر)
دهوک = (زمینی ۴۰۰ ک. م)(هوایی ۲۱۸ کیلومتر)
زاخو = (زمینی ۴۵۰ ک. م)(هوایی ۲۵۱ کیلومتر)
فاصله سردشت با شهرهای اطراف
ارومیه= ۱۵۰ کیلومتر (از طریق جاده اشنویه)
مهاباد= ۱۲۰ کیلومتر
پیرانشهر= ۴۵ کیلومتر
اشنویه= ۸۰ کیلومتر
بانه= ۱۰۷ کیلومتر
سقز = ۱۶۵ کیلومتر نقده= ۷۸ کیلومتر ماکو= ۳۸۵ کیلومتر
بوکان= (۱۴۵ کیلومتر، از طریق جاده شوسه: ۲۰۰ کیلومتر از طریق سقز) تبریز= ۳۰۰ کیلومتر
مرز ترکیه، سرو؛ ارومیه = ۱۹۵ کیلومتر مرز ترکیه بازرگان، ماکو =۴۰۰ کیلومتر
مرزعراق، حاجی عمران، پیرانشهر= ۴۹ کیلومتر مرز کیله -Kele, سردشت= ۵۹ کیلومتر
تکاب= ۲۶۵ کیلومتر (از طریق سه راهی جاده سقز-دیواندره) دیواندره= ۲۶۰ کیلومتر سنندج = ۳۵۰ کیلومتر کرمانشاه =۴۷۵ کیلومتر ایلام= ۶۳۰ کیلومتر
زنجان = ۴۵۰ کیلومتر تهران= ۷۸۵ کیلومتر
افراد سرشناس[ویرایش]
- بداق سلطان مکری فرزند شیر خان از نوادگان صارم بیگ مکری است[۵] که به واسطه آثار ارزشمند تاریخی که از خود به جای گذاشته نام وی به درخشندگی خاصی نسبت به اسلاف و اخلاف خویش دارد. بداق سلطان در سال ۱۰۳۸ از میرآباد به مهاباد رفت و آنجا را (که در آن زمان ساوجبلاغ نامیده میشد) به عنوان مرکز قلمرو مکری انتخاب کرد.[۶]
- ملا عثمان یزدان پناه معروف به جلال میرآبادی شاعر، مترجم، لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه پاریس، سرپرست نوشتههای عبدالرحمان قاسملو، سردبیر روزنامه کردستان و همچنین رییس رادیو صدای کردستان بود قبل از انقلاب اسلامی و بعد از آن.
موسیقی[ویرایش]
- کاظم خضری، شاعر، مترجم، فعال حقوق بشر و همچنین کاردان فنی فناوری اطلاعات.
- محمد خوش خدمت، خواننده.
- سلام ماخوزی، خواننده.
- آلا یزدان پناه معروف به مام ئالای میرزا قادر ، حیران(آواز محلی کردی) خوان.
مراکز آموزشی[ویرایش]
- دبستان پسرانهٔ ملاخلیل میراباد
- دبستان دخترانهٔ اقبال
- راهنمایی پسرانهٔ شهید محمود عزیزی
- راهنمایی دخترانهٔ معرفت
- دبیرستان پسرانهٔ آزادگان
- دبیرستان دخترانهٔ معرفت
- مدرسهٔ شبانهروزی.
منابع[ویرایش]
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ کلباسی، ایران. گویش کردی میرآباد. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۸۵. یازده. شابک ۹۶۴-۴۲۶-۲۹۱-۳.
- ↑ کلباسی، ایران. گویش کردی میرآباد. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۸۵. شانزده. شابک ۹۶۴-۴۲۶-۲۹۱-۳.
- ↑ بانک اطلاعاتی آکو، لیست پلاکهای خودروهای ایران
- ↑ مقبره بداق سلطان - صدا و سیمای مهاباد
- ↑ تاریخچه مهاباد - سید محمد صمدی/ چاپ دوم ۱۳۸۱ / صفحه ۱۸
|
|
|
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |