یک تصویر با ترکیب رنگ کاذب از میزان فراوانی نورخودپرورها (فتواتوتروف‌ها) در اقیانوس‌ها و خشکی‌های جهان، از سپتامبر ۱۹۹۷ تا اوت ۲۰۰۰. نگاره از ناسا.
زیست‌کُره یا زیست‌سپهر[۱] یا بیوسفر به آن بخش یا لایه از کره زمین گفته می‌شود که در آن زندگی وجود دارد. این لایه زیستگاه انسان و دیگر موجودات زنده هم‌چون پرندگان، ماهیان و یا سازواره‌ها و موجودات خاکزی است و تا لایه‌های زیرین از زمین که ریشه درختان و دیگر جانداران نفوذ می‌کند ادامه دارد.[۲] در زمین‌های سخت، زیست‌کره تنها تا عمق چند متری ادامه دارد (به استثناء باکتری‌ها که در لایه‌های ژرف‌تری نیز حضور دارند.) در هوا زیست‌کره تا حدود ۸ کیلومتر یعنی تا جایی که اکسیژن یافت می‌شود حضور دارد و در دریاها تا ژرفاهای بسیار و حتی تا ۱۱ کیلومتر در زیر اقیانوس (در درازگودال‌ها) نیز ادامه دارد.
زیست‌کره یا همان زیستگاه موجودات زنده در لایه‌های آب‌کره، جو و سنگ‌کره قرار دارد.
دانشمندان بر این باورند که زیست‌کره در پی یک فرایند زیست‌زایی که حدود ۳٫۵ میلیارد سال پیش آغاز شد شکل گرفته و تکامل یافته‌است.[۳]
کره زمین ۷۰ درصد از نور خورشید را جذب می‌کند. یک درصد از این نور از سوی گیاهان و جلبک‌ها طی فرایند نورساخت جذب می‌شوند. ۳۰ درصد بقیه نور خورشید به فضا بازمی‌تابد. زیست‌کره بدون این نور که از خورشید می‌رسد از میان خواهد رفت.
