امامزاده حلیمه خاتون سرپیر
| امامزاده حلیمه خاتون سرپیر | |
|---|---|
 |
|
| نام | امامزاده حلیمه خاتون سرپیر |
| کشور |  ایران |
| استان | استان چهارمحال و بختیاری |
| شهرستان | شهرستان اردل |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | مذهبی |
| دیرینگی | دوره صفوی |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره صفوی، دوره قاجار |
| مالک اثر | روستای سرپیر |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۵۹۸۴ |
| تاریخ ثبت ملی | ۸ مرداد ۱۳۸۱ |
 امامزاده حلیمه خاتون سرپیر
|
|
امامزاده حلیمه خاتون سرپیر مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است و در شهرستان اردل، بخش مرکزی، روستای سرپیر واقع شده و این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۹۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱] بنای امامزاده در ميان روستاي سرپير بر روي يک بلندي قرار دارد كه به قول مردم مدفن حليمه خاتون مي‌باشد بناي امامزاده شامل يك حرم، رواق، راهرو و سردابي كوچك است. مصالح اين بنا از آجر، سنگ و ملاط گچ و گل مي‌باشد. فرم بيروني امامزاده به شكل چهار گوش است كه حرم بنا در ضلع شمالي قرار دارد. رواق امامزاده اتاقي است مستطيل شكل به ابعاد 5×6 متر كه داراي سقفي طاق و چشمه اي (به روش بومي) است و ورودي آن از جهت شرق مي‌باشد و ضلع غربي آن به حرم راه دارد. در اضلاع شمالي و جنوب آن دو ورودي قرينه به عرض 1 متر به راهروها تعبيه شده است كه داراي پنج طاقچه بزرگ و كوچك كم عمق مي‌باشد . راهروهاي سمت چپ و راست رواق داراي دو ورودي از جهت شرق مي‌باشند. طول راهرو سمت راست 9 متر و عرض 170 سانتي متر است كه با پيچي سي درجه به حرم ختم مي‌شود. پوشش اين راهرو نيز طاق و چشمه (به روش بومي) است و داراي چهار طاقچه كوچك مي‌باشد كه درونشان شمع روشن ميكنند. معماري و ابعاد راهرو سمت چپ همانند راهرو سمت راست است با پنج طاقچه كم عمق در انتهاي آن دري كوچك وجود دارد كه با هفت پله به عرض 1 متر به درون سرداب امامزاده ختم مي‌شود. سرداب امامزاده به ابعاد 4×4 متر است و ارتفاع آن 130 سانتي متر مي‌باشد. فرم آن هشت ضلعي است كه در چهار جهت آن چهار طاقچه كوچك با قوس بيز جهت روشن كردن شمع تعبيه شده است. كف اين سرداب سكويي مستطيل شكل با دو ستون مستطيل و ميان تهي ديده مي‌شود كه گهواره‌اي چوبي بر روي آن قرار دارد. در قسمت فوقاني سكو حفره اي وجود دارد كه مردم از طريق اين حفره خاك درون سكو را خارج كرده و ميخورند؟! فرم دروني حرم نيز هشت ضلعي است كه در ضلع شرقي و سمت راست به ترتيب ورودي رواق به حرم و راهرو سمت راست به حرم قرار دارند و ضلع سمت چپ ورودي رواق به حرم طاقچه اي تعبيه شده است. در ساير اضلاع، طاق نماهايي كم عمق با قوس بيز وجود دارد. گنبد بنا به كمك 12 طاق بندي كوچك با قوس بيز بر روي فرم هشت ضلعي حرم ساخته شده است . در زير گنبد محجري چوبي و مشبك ديده مي‌شود كه در زير آن سكوي سرداب قرار گرفته است. كف تمامي بنا به جز سرداب موزائيك فرش مي‌باشد و سطح ديوارها گچ اندود است. در جلو جبهه شرقي بنا، حياط كوچكي وجود دارد. نماي اين جبهه پلاستر شسته و تمامي درها آهني است. پوشش گنبد ورق و ساقه گنبد داراي كاشيكاري ساده و كتيبه دار مي‌باشد . اين امامزاده تنها بناي سردابي استان است كه داراي تاريخي ايلخاني است و در روره‌هاي بعد مرمت گرديد. نمونه اي از اين مرمت‌ها در كتيبه اي سنگي به تاريخ 1332 در بالاي ورودي رواق به حرم ذكر شده است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینی‌شده در ۱۹/۵/۲۰۱۱.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یکی از آثار باستانی ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
