مسعود احمدی
 |
این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
 |
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
| مسعود احمدی | |
|---|---|
.jpg) |
|
| زادروز | ۱۰ مرداد ۱۳۲۲ ۲ اوت ۱۹۴۳ (۷۲ سال) کرمان، |
| ملیت |  ایرانی |
| محل زندگی | تهران، |
| همسر(ها) | یکی از شاگردانش (۱۳۶۵-۱۳۵۰) |
| فرزندان | پویان (مرداد ۱۳۵۱) |
| دانشگاه | دانشکده هنرهای تزئینی |
| وب‌گاه رسمی | تارنمای شخصی |
مسعود احمدی شاعر و نویسنده ایرانی است.
زندگی‌نامه[ویرایش]
مسعود احمدی در دهم مردادماه ۱۳۲۲ خورشیدی برابر با ۲ آگوست ۱۹۴۳ میلادی از مادری خانزاده و پدری روحانی‌تبار در شهر کرمان به‌دنیا آمد. شش ساله بود که به همراه خانواده‌اش به تهران کوچید. تحصیلات خود را در دبستان «ابن یمین» و دبیرستان «علمیه» تهران به پایان برد و از پی آن به دانشکده هنرهای تزئینی وارد گردید اما به علت علاقه شدیدش به ادبیات از نوجوانی و فلسفه از جوانی و مطالعه پی‌گیر این دو بخش از علوم انسانی نظر به اینکه بخش خصوصی آموزش متوسطه و عالی علاوه بر اینکه مفری برای گریز از کار با دستگاه‌های حکومتی بود، شأن و منزلتی بایسته‌تر داشت، و هم کارمزدهای افزون‌تری می‌پرداخت، به تدریس ادبیات و فلسفه در دبیرستان‌ها و مدارس عالی معتبر بخش مذکور مشغول به کار شد.
وی که در سال ۱۳۵۰ با یکی از شاگردانش ازدواج کرد و در مرداد ۱۳۵۱ صاحب یک فرزند (به نام پویان) شد، ترجیح داد به بخش دولتی بپیوند؛ لذا از سال تحصیلی ۱۳۵۱ به تدریس ادبیات و فلسفه در دبیرستان‌های پسرانه «سعدی» و دخترانه «ایران» شهرستان ابهر اشتغال یافت و بنا به اقتضا به آموزش روش‌تدریس فلسفه و ادبیات به همکارانش نیز می‌پرداخت.
در سال ۱۳۵۷ با تقاضایش برای انتقال به تهران موافقت و آخرالامر در منطقه ۳ تهران به کار مشغول شد.
باری در دی‌ماه ۱۳۶۰ از طریق دادستانی انقلاب دستگیر و پس از گذراندن ۴ سال محکومیت و آزادی در دی‌ماه ۱۳۶۴ به حکم دادگاه رسیدگی به تخلفات اداری از تدریس در سازمان‌های دولتی برکنار و به انفصال دائم از خدمات دولتی محکوم شد. بدیهی‌ست با توجه به اوضاع و احوال زمانه و توجه به سابقه سیاسی مذکور، مؤسسات خصوصی هم از پذیرش وی معذور بودند. به همین روی همسر مسعود احمدی در فروردین ۱۳۶۵ از او جدا شد و سرپرستی و نگهداری فرزند ۱۳ ساله‌شان را به وی واگذار کرد. گویی سرنوشت می‌خواست که این مدرس قدیمی براساس دانش و اطلاعاتی که در طول سال‌های تحصیل و تدریس اندوخته بود و این اندوخته با مطالعات پی‌گیر در حوزه‌های فلسفه و ادبیات افزون و افزون‌تر گردیده بود، به کار ویراستاری روی آوَرَد و در این راه از یاری پاره‌ای از پیشکسوتان چون سرکار خانم گلی امامی بهره بَرَد. بدیهی‌ست که هم‌زمان با اشتغال به این کار برای امرار معاش به مطالعات خود و سرودن شعر و نوشتن مقاله ادامه می‌داد که شرح مختصر آن در ذیل می‌آید.
حاصل کار ویراستاری وی تاکنون متجاوز از ۲۰۰ جلد کتاب در حوزه‌های ادبیات داستانی و فلسفه سیاسی‌ست و نیز ویرایش بیش از ۲۰۰۰ مقاله در همین حوزه‌ها برای مطبوعات معتبر.
