فریدون توللی

فریدون توللی
زادروز	۱۲۹۸ خورشیدی شیراز
پدر و مادر	جلال توللی
مرگ	۹ خرداد ۱۳۶۴ تهران
ملیت	ایران
علت مرگ	بیماری قلبی
پیشه	شاعر
همسر(ها)	مهین توللی
فرزندان	نیما و فریبا و رها
دانشگاه	دانشکده ادبیات دانشگاه تهران

فریدون توللی (۱۲۹۸، شیراز - ۹ خرداد ۱۳۶۴، تهران) شاعر ایرانی بود.

زندگینامه

فریدون توللی در شیراز به دنیا آمد. والدینش از تیرهٔ توللی طایفه عملهٔ قشقایی بودند. پس از پایان دوره آموزش‌های دبستانی و دبیرستانی در این شهر، وارد دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۲۰ در رشته باستان‌شناسی دانشکده ادبیات این دانشگاه فارغ‌التحصیل گردید. سپس به کار باستان‌شناسی روی آورد و تا مرداد ۱۳۳۲ چندی رئیس ادارۀ باستان‌شناسی استان فارس بود. توللی، پس از شهریور ۱۳۲۰ وارد فعالیت‌های سیاسی شد و به نوشتن مقالات سیاسی در نشریات حزب توده و مجموعه سیاسی طنزآمیزی با نام «التفاصیل» پرداخت. توللی پس از کودتای ۲۸ مرداد از فعالیتهای سیاسی دست شست و در کتابخانهً دانشگاه پهلوی شیراز به کار مشغول شد. توللی بر اثر آشنایی با نیما یوشیج در شعر به شیوهً جدید گرایش یافت و به یکی از پیشروان آن تبدیل شد. دفترهای شعر «رها» و «نافه» او محصول همین دوران است. وی بعدها به مخالفت با فرم آزاد نیمایی پرداخت و مجموعه‌ای از غزل و قصیده به شیوۀ قدیم را با نام «پویه» منتشر کرد.

توللی با زبان فرانسه آشنایی داشت و اشعاری از شاعران فرانسه‌زبان را به فارسی برگردانده‌است. او سرانجام پس از سال‌ها بیماری قلبی در سال ۱۳۶۴ درگذشت. همسر وی مهین توللی بود که از آنها سه فرزند به جای مانده‌است. فریدون توللی ۳ فرزند به نام‌های نیما و فریبا و رها دارد. توللی بخاطر علاقه زیادش به نیما نام او را بر نخستین دختر خود می‌گذارد. ویژه‌نامهٔ توللی در شمارهٔ هشتاد و پنج مجلهٔ بخارا با مقالاتی از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، دکتر محمد افشین‌وفایی، مهدی فیروزیان، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی و... در زمستان ۱۳۹۰ منتشر شده‌است.

ویژگی اشعار توللی

شعر توللی عمدتاً شعری عاشقانه، رمانتیک و احساساتی است: با تصاویر، واژه‌ها و ترکیب‌های فریبندهً خوشاهنگ، که با بیان شاعرانهً احساسات فردی، بیش از هر چیز از کامجویی‌های جسمانی سخن می‌گوید؛ و توفیق وی در شاعری، به سبب همین شعرهاست. توللی در سرودن شعر عاشقانه به شیوه نو، روزگاری پیشرو و نظریه‌پرداز بوده‌است و در این زمینه سهم بزرگی دارد.

دفتر اشعار

التفاصیل (۱۳۲۴)

رها (۱۳۲۹)

کاروان (۱۳۳۱)

نافه (۱۳۳۹)

پویه (۱۳۴۵)

بازگشت (۱۳۶۹)

منابع

• طلا در مس، رضا براهنی، انتشارات زریاب، ۱۳۸۰، تهران.
• منصور پایمرد، روزنامه اعتمادملی، شماره ۳۸۹، ۱۳۸۶.
• توللی و حوادث فارس، حسن امداد، بخارا، سال چهارم، شماره۸۵

پیوند به بیرون

• «فریدون توللی». انتشارات کلک آزادگان. بازبینی‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۸.