لاهیج
مختصات: ۴۰°۵۱′۱۱″ شمالی ۴۸°۲۳′۳۵″ شرقی / ۴۰.۸۵۳۰۶° شمالی ۴۸.۳۹۳۰۶° شرقی
 |
نام یا نامهایی در این مقاله درست-یعنی بر مبنای تلفظ صحیح-ترجمه نشدهاند.لطفاً این کلمه یا کلمات را با توجه به تلفظ صحیح اصلاح کنید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. |
| لاهیج (به ترکی آذربایجانی: Lahıc) |
|
|---|---|
 |
|
 لاهیج
|
|
| مختصات: ۴۰°۵۱′۱۱″ شمالی ۴۸°۲۳′۳۵″ شرقی / ۴۰.۸۵۳۰۶° شمالی ۴۸.۳۹۳۰۶° شرقی | |
| تقسیمات کشوری جمهوری آذربایجان | شهرستان اسماعیللی |
| ارتفاع[۱] | ۱٬۳۷۵ متر (۴٬۵۱۴ پا) |
| جمعیت (۲۰۰۸)[۲] | |
| • جمعیت | ۹۳۴ |
| منطقهٔ زمانی | ساعت رسمی جمهوری آذربایجان (یوتی‌سی +۴) |
| • تابستان (DST) | ساعت رسمی جمهوری آذربایجان (یوتی‌سی +۵) |
لاهیج (دیگر نامها: لاهیچ، لاگیچ، لُهوج) (ترکی آذربایجانی:Lahıc) روستایی است در شهرستان اسماعیللی در شمال غربی باکو در جمهوری آذربایجان. این روستا در دامنه‌های جنوبی قفقاز قرار دارد. جمعیت آن در حدود ۸۶۰ نفر است که از تات‌های قفقاز هستند و به گویش فارسی تاتی قفقاز صحبت میکنند. لاهیج بخاطر صنایع دستی اصیل بویژه مسگری از شهرت بالایی در جمهوری آذربایجان برخوردار است. قالیهای این روستا در آذربایجان و قفقاز جنوبی معروف است. لاهیج از سامانه‌ی پساب کهنی برخوردار است که برخی کارشناسان مدعیند که به ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش برمیگردد. به علت بسامد بالای زمین‌لرزه‌ها در لاهیج، مردم محلی فن‌های قابل اطمینان و پیچیده‌ای را در سازه‌های خود بکار برده‌اند.
آگاهیها[ویرایش]
لاهیج یکی از کهن‌ترین زیستگاههای بشر در جمهوری آذربایجان است. روستا در کرانه چپ رودخانه قیردیمان در دامنه‌های رشته کوه نیال قرار دارد. اکثریت مردمان آن به گویش فارسی تاتی سخن میگویند[۳]. باشندگان معمولا دوزبانه هستند یعنی افزون بر زبان محلی؛ زبان ترکی آذربایجانی نیز بطور گسترده‌ای استفاده میگردد. زیستگاه لاهیج از لحاظ طرح‌بندی روستایی ِ نامعمول و سازه‌های شخصی و مذهبی، سامانه ترابری و مردم‌شناسی بیمانند است. بگونه‌ای که خیابانها و میدانهای سنگفرش و سامانه‌ی پساب و لوله‌های آب توسعه یافته آن نشان میدهد، لاهیج نمونه‌ای موجود از یک شهرنشینی و معماری کهن است. «کورابندیس» (سامانه پساب) زیرزمینی آن که از سنگ رودخانه‌ای ساخته شده و به هزار سال پیش برمیگردد بنظر یکی از باستانی‌ترین سامانه‌های پساب در جهان است.[۴].
شهروندان لاهیج به خود لهیجن (لُهیجُن Lohijon) میگویند که از نام خود روستا در زبان محلی یعنی «لُهوج» (Lohuj. جمع: Lohijon. فارسی معیار: لاهیجان) گرفته شده است.
نگارخانه[ویرایش]
نام‌آوران[ویرایش]
علی بایرامف، یک از انقلابیون آذربایجانی و از رهبران حزب مسلمان سوسیال دموکرات[۵]
مناف سلیمانف، پژوهشگر و نویسنده آذربایجانی
پیوند به بیرون[ویرایش]
رسانه‌های مرتبط با Lahıc در ویکی‌انبار
منابع[ویرایش]
- مقاله ویکیپدیای انگلیسی (en:Lahıc, Ismailli)
- ↑ "Lahij, Azerbaijan Page". Retrieved 2008-06-24.
- ↑ World Gazetteer: Azerbaijan – World-Gazetteer.com
- ↑ Miller B.V. Tats, their settlement and dialects (materials and questions). Baku, 1929
- ↑ Bretanitskiy L.S., Mamikonov L.G., Revazov U.B. Lahij (To the question of urban planning system with its productive specifics). – Soviet ethnography, №3, 1964. P.129
- ↑ http://gatchina3000.ru/great-soviet-encyclopedia/bse/089/941.htm Байрамов Али Байрам оглы )publisher=БСЭ(
