وزارت راه و شهرسازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از وزارت مسکن و شهرسازی)
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۵°۴۴′۴۸.۲″ شمالی ۵۱°۲۵′۱۴.۵″ شرقی / ۳۵.۷۴۶۷۲۲° شمالی ۵۱.۴۲۰۶۹۴° شرقی / 35.746722; 51.420694

جمهوری اسلامی ایران
Emblem of Iran.svg

سیاست و حکومت ایران


ساختمان وزارت راه و شهرسازی

وزارت راه و شهرسازی یکی از وزارت‌خانه‌های دولت ایران است. در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ با رأی مجلس و تأیید شورای نگهبان وزارت راه و ترابری با وزارت مسکن و شهرسازی ادغام شده وزارت راه و شهرسازی را تشکیل داد.

این وزارت مسئول اداره امور حمل و نقل زمینی، دریایی و هوایی در محدوده داخلی کشور و ازتباطات ترابری میان ایران و دیگر کشورهای جهان بود.

هدف وزارت راه و ترابری عبارت بود از پی‌ریزی سیاست جامع و هماهنگ برای ترابری کشور، توسعه، تجهیز، گسترش، نگاهداری و ایجاد تاسیسات زیربنایی آن با توجه به مقتضیات توسعه اقتصادی، اجتماعی وعمرانی و دفاع ملی. بدین ترتیب احداث راه‌های ارتباطی کشور اعم از زمینی (راه و راه‌آهن) و راه‌های آبی و فراهم آوردن وسایل ترابری و تنظیم مقررات استفاده صحیح از آنها- تأمین ترابری کشور جزو هدف اساسی این وزارت محسوب می‌شد.

هم‌اکنون عباس آخوندی وزیر این وزارتخانه است.

تاریخچه وزارتخانه[ویرایش]

ساختار و سازمان وزارت راه و ترابری در طول مدتی که از فعالیت آن می‌گذشته‌است به دلیل ضرورت‌های ملی به دفعات دچار تغییر و تحول گشته‌است. روند این تحول را می‌توان به دوره‌های زیر تقسیم‌بندی نمود:

وزارت فوائد عامه[ویرایش]

در سال ۱۲۹۸ هجری قمری و در دوران سلطنت ناصرالدین‌شاه وزارت فوائد عامه تأسیس شد و امور مربوط بر احداث راه، پل و راه‌داری برعهده وزارت‌خانه مذکور گذاشته شد. این وزارتخانه تدریجاً در سال‌های پس از تأسیس به وظائف دیگری مانند تجارت و فلاحت پرداخته که به همین دلیل بعدها به نام فوائد عامه و تجارت و فلاحت تغییر نام یافته‌است. هزینه‌های راه‌سازی در این دوران با اخذ «باج راه» که در راه‌دارخانه‌ها گرفته می‌شده تأمین می‌گردید و این مبلغ سالیانه از سه میلیون ریال تجاوز نمی‌کرد.

اداره کل طرق و شوارع[ویرایش]

از سال ۱۳۰۱ اداره‌ای به نام «اداره کل طرق و شوارع» در وزارت فلاحت و تجارت و فوائد عامه به منظور اقدام مؤثر برای ساختمان راه‌ها، نگهداری و بهره‌برداری تشکیل گردید. اداره کل طرق و شوارع، راه‌های کشور را به نواحی مختلف تقسیم و مسئولیتی برای اداره امور تعمیر و نگهداری آنها معین کرد.

تشکیل وزارت طرق و شوارع[ویرایش]

در سال ۱۳۰۸ به موجب قانونی که از مجلس شورای ملی گذشت، اداره کل طرق و شوارع به وزارت طرق و شوارع تبدیل شد. با تأسیس وزارت مذکور راه‌سازی در ایران گسترش یافت و با امکاناتی که تدریجاً فراهم شد برنامه‌ها و پروژه‌های راه‌سازی ادامه پیدا کرد.

تشکیل وزارت راه[ویرایش]

در سال ۱۳۱۵ وزارت طرق و شوارع با تصویب مجلس شورای ملی به وزارت راه تغییر نام یافت.

تغییر نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری[ویرایش]

در تاریخ ۱۶ تیر ۱۳۵۳ به‌منظور اعمال سیاست جامع و هماهنگ برای ترابری کشور و توسعه و تجهیز، گسترش، نگاهداری و ایجاد تاسیسات زیربنایی آن با توجه به مقتضیات توسعه اجتماعی، اقتصادی و عمرانی و دفاع ملی با رعایت قوانین مربوط نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری تغییر یافت.

ادغام و جابه‌جایی[ویرایش]

طبق برنامهٔ پنجم توسعه برای کوچک‌سازی دولت قرار بود که وزارت‌خانه‌های دولت از ۲۱ (که پس از تشکیل وزارت ورزش و جوانان به ۲۲ تا رسید) به ۱۷ تا بکاهد. برای همین دولت تصمیم گرفت که فرایند ادغام چند وزارت‌خانه را آغاز کند؛ از جمله ادغام وزارت راه و ترابری در مسکن و شهرسازی. از این رو ماجرا در هیئت دولت تصویب شد و آمادهٔ ارایه به مجلس.[۱]

پس در آغاز ادغام دو وزارت‌خانهٔ راه و ترابری و مسکن و شهرسازی در هیئت دولت تصویب شد و وزارت امور زیربنایی نام گرفت. در آن هنگام وزارت راه و ترابری پس از استیضاح وحید بهبهانی هنوز زیر دست رئیس‌جمهور بود. وی همان وزیر مسکن و شهرسازی علی نیکزاد را به سرپرستی وزارت گماشت و برای وزارت امور زیربنایی به مجلس معرفی کرد.[۲]

در ۴ خرداد ۱۳۹۰ لایحهٔ وظیفه‌ها و اختیارات وزارت را به مجلس دادند.[۳]

۱۱ خرداد مجلس به ادغام وزارت‌خانه‌های راه و ترابری، مسکن و شهرسازی و ارتباطات و فناوری اطلاعات رای داد و وزارت امور زیربنایی و ارتباطات رای داد[۴] که شورای نگهبان، چون دولت ادغام وزارت ارتباطات با این دو را تصویب نکرده‌بود، رد کرد.

در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ با تصویب مجلس شورای اسلامی و در ۱ تیر تأیید شورای نگهبان قانون اساسی،[۵] وزارت راه و ترابری با وزارت‌خانهٔ مسکن و شهرسازی ادغام شد و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات از او بیرون رفت،[۶] و با تصویب مجلس تغییر نام آن را،[۷] وزارت راه و شهرسازی درست شد. پس همهٔ وظیفه‌های دو وزارت‌خانه و وزیرهایشان به وزارت نوین و وزیر او رسید.[۸]

وزیران راه و ترابری[ویرایش]

دوران پهلوی[ویرایش]

سال نام کابینه
رجبعلی منصور محمود جم
عبدالحسین هژیر علی سهیلی
منوچهر اقبال عبدالحسین هژیر
سرلشکر جسن ارفع حسین علا
جواد بوشهری محمد مصدق
منوچهر اقبال احمد قوام
داور رجبی
جهانگیر حق شناس
محمد مصدق
غلامعلی میکده
سرلشکر عباس گرزن
فضل‌الله زاهدی
سرلشکر ولی انصاری حسین علا
سرلشکر ولی انصاری منوچهر اقبال
سرلشکر ولی انصاری
ابوالحسن بهنیا
جعفر شریف امامی
جمال گنجی علی امینی
داود رجبی
نصرت الله معینیان
حسن شالچیان
اسدالله علم
محمود کشفیان
حسن شالچیان
حسنعلی منصور
حسن شالچیان امیر عباس هویدا
حسن شالچیان امیر عباس هویدا
حسن شالچیان
جواد شهرستانی
جمشید آموزگار
جواد شهرستانی
ابراهیم فرح بخشیان
جعفر شریف امامی
مرتضی صالحی
عباس صفویان
غلامرضا ازهاری
حسن شالچیان شاپور بختیار

دوران جمهوری اسلامی ایران[ویرایش]

وزیران مسکن و شهرسازی[ویرایش]

دوران جمهوری اسلامی ایران[ویرایش]

معاونت‌های ستادی[ویرایش]

  • معاونت برنامه ریزی و اقتصاد حمل و نقل
  • معاونت توسعه مدیریت و منابع
  • معاونت آموزش، تحقیقات و فناوری
  • معاونت امور مجلس و هماهنگی استانها

پیوند به بیرون[ویرایش]

پی‌نوشت‌ها و منبع‌ها[ویرایش]