ولادیمیر کوزیچکین
| شناسنامه | |
|---|---|
| زادروز | ۱۹۴۷ میلادی |
| زادگاه | مسکو، روسیه |
| اطلاعات سیاسی | |
| سمت | معاون کنسولگری |
| سمت‌های پیشین | دبیر امور کنسولی |
| فعالیت‌ها | جاسوسی |
ولادیمیر کوزیچکین (انگلیسی: Vladimir Kuzichkin) (متولد ۱۹۴۷ میلادی)افسر عالیرتبه سازمان کاگ‌ب و سازمان اطلاعات نظامی شوروی (جی‌آریو) بود که در سال ۱۹۸۲ از تهران گریخت و به انگلستان پناهنده شد. گفته شده است که گزارش‌های او، منجر به فروپاشی حزب توده ایران گردید.[۱] [۲]
زندگینامه[ویرایش]
کوزیچکین در سال ۱۹۴۷ در مسکو بدنیا آمد و پس از اتمام مدرسه به سربازی فراخوانده شده و مدت سه سال در شهر هاگنو در مرز بین دو آلمان در پایگاه سکوی پرتاب موشک‌های هسته‌ای انجام وظیفه می‌کرد. هنوز خدمت وظیفه را به پایان نبرده بود که به عضویت حزب کومونیست شوروی درآمد و از این طریق ورود او به انستیتوی کشورهای شرقی و آفریقایی آسان گردید. با توجه به اینکه رشته تحصیلی او زبان فارسی و کشور ایران بود در سال ۱۹۷۴ برای کارآموزی عازم ایران گردید پس از یک سال که در معدن بافق و نیز در شهرهای دیگر مشغول کارآموزی بود به شوروی بازگشت و وارد کاگ‌ب شد و بعد از یکسال در بخش جاسوسان مقیمین غیر قانونی (بخش s ) مشغول انجام وظیفه گردید.[۱]
ماموریت تهران[ویرایش]
کوزیچکین در سال ۱۹۷۷ بعنوان جاسوس حرفه‌ای ولی در پوشش دیپلوماتیک کاردار امور کنسولی وارد تهران شد. وی تا سال ۱۹۸۲ در تهران مآموریت های متعددی انجام داد که از موارد شناخته شده می توان به ارتباط مستمر با حزب توده ایران، سرلشکر احمد مقربی و محمدرضا سعادتی اشاره نمود.[۳][۱]
پناهندگی[ویرایش]
کوزیچکین درسال ۱۹۸۲ از طریق مرز های شمال ایران به ترکیه گریخت و سپس به انگلستان اعزام شد. هرچند گفته شده است که بدرفتاری رئیسش لئونید شبارشین باعث پناهندگی او به انگلستان شده ولی مقدمات این فرار از مدتها پیش توسط ام‌آی۶ طراحی شده بود.از جمله اطلاعاتی که او در اختیار مقامات غربی گذاشت، فعالیت ها و اسامی اعضاء حزب توده ایران بود این اطلاعات به دستگیری، محاکمه و اعدام بعضی از اعضاء، و فروپاشی حزب توده ایران و باعث اخراج شبارشین و ۲۰ افسر اطلاعاتی شوروی از ایران گردید.[۲] هرچند در نامه ای که کوزیچکین در ژولای ۱۹۹۱ به سردبیر نیویورک تایمز نوشت، دخالت خود در این موارد را رد کرده است.[۴]
کوزیچکین در سال ۱۹۹۰ با نوشتن کتاب درون کاگ‌ب (در ایران بنام کاگ‌ب در ایران) موارد جاسوسی و فعالیت های خود را شرح داده است.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ کوزیچکین، ولادیمیر. کا گ ب در ایران. ترجمهٔ اسماعیل زند و حسین ابوترابیان. نشر نو، ۱۳۷۰.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ فاضلی، محمود. «خودکشی رئیس سابق سرویس اطلاعات خارجی روسیه». تاریخ شفاهی.
- ↑ «پرونده حزب توده به روایت حجاریان». تاریخ ایرانی.
- ↑ «Inside the K.G.B». The New York Times Company. بازبینی‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۵.
