مجارشین
این مقاله احتمالاً حاوی تحقیق دست اول است. |
مختصات: ۳۷°۴۴′ شمالی ۴۶°۹′ شرقی / ۳۷.۷۳۳° شمالی ۴۶.۱۵۰° شرقی
روستای تاریخی مجارشین
|
|
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | آذربایجان شرقی |
شهرستان | اسکو |
بخش | بخش مرکزی شهرستان اسکو |
دهستان | گنبرف |
نام محلی | میزه رشین |
نامهای قدیمی | میرزانشین |
مردم | |
جمعیت | ۱۳۰۰ نفر |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۱۶۰ هزار متر مربع |
ارتفاع از سطح دریا | ۲۰۵۰ |
اطلاعات روستایی | |
رهآورد | گل محمدی، گردو |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۴۱۲۳۳۵۱ |
وبگاه رسمی | http://majarashin.ir |
مجارشین (یا میرزانشین) یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان گنبرف بخش مرکزی شهرستان اسکو واقع شده و در حدود ۶۵ کیلومتری کلانشهر تبریز قرار گرفته است. جمعیت این روستا درحال حاضر ۱۳۰۰ نفر میباشد.
مجارشین از نظر وضع طبیعی، روستایی کوهستانی با خانههای پلکانی است و دارای جاده آسفالته با شهرستانهای اسکو و آذرشهر میباشد.
روستای مجارشین همچنین محل تلاقی دو جاده آذرشهر به گنبرف و همچنین اسکو به گنبرف میباشد که از این لحاظ نیز از موقعیت بسیار ممتازی نسبت به روستاهای اطراف خود دارا میباشد.
کوه اوریان (اوریان داغی) مرتفع ترین نقطه روستا میباشد که ارنفاع قله آن ۲۸۵۰ متر میباشد.[۱]
محتویات
وجه تسمیه[ویرایش]
««مجارشین»، در اصل «میرزانشین» (میرزه رشین) و به معنای اقامتگاه امیرزادگان و بزرگان بوده است.[۲]
پیشینه[ویرایش]
اگر چه از پیشینه این روستا اطلاع دقیقی نیست اما آثار باستانی از دورانهای تاریخی پس از اسلام در این روستا وجود دارد.
گورستان تاریخی مجارشین[ویرایش]
یکی از مناطق تاریخی روستا، گورستان تاریخی مجارشین هست که در آن سنگ قبرها دارای نوشتههایی به زبان عربی هستند که نشان دهنده رواج نوشتن زبان عربی در زمانهای دور در این روستا میباشد. این گورستان نیز از آثار به جا مانده از دورانهای تاریخی پس از اسلام میباشد.[۳]
بوشلار[ویرایش]
یکی دیگراز این آثار بوشلار (خانههای صخرهای تاریخی مجارشین) میباشد. این خانهها، صخرهای و در دل کوه کنده شدهاند و دارای طاقچههایی هستند که نشان از زندگی انسانها در این محل در گذشتههای دور دارد.[۴]
مسجد صخرهای مجارشین[ویرایش]
مسجد صخرهای مجارشین مربوط به سدههای میانی و متاخر دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در تاریخ ۶ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۵۰۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۵]
جاذبههای گردشگری[ویرایش]
این روستا علاوه بر آثار تاریخی ذکر شده به علت وجود انبوهی از درختان و چشمههای فراوان که بعضی از آنها جزء چشمههای آب معدنی میباشد و عبور رودخانه گنبر چایی از کنار آن از طبیعت بسیار زیبایی برای گردشگری برخوردار است.[۶]
از دیگر جاهای دیدنی این روستا برکه گوگلی در دامنه کوه چانگیل میباشد.
معروفترین چشمههای مجارشین عبارت است از: مهیر چشمه سی، آغ بولاغ چشمه سی، رستم چشمه سی، قویی چشمه
اقتصاد[ویرایش]
مهمترین منبع درآمد اهالی روستای مجارشین فروش محصولات کشاورزی از جمله گردو، گل محمدی و بیدمشک خام و... میباشد. همچنین فروش شیر تولید شده از دام سنگین و سبک یکی دیگر از منابع درآمدی روستا هستند که همگی اینها در فصل بهار و تابستان صورت میگیرد. اما در فصل زمستان قالی بافی و فروش آن مهمترین منبع درآمد اهالی این روستا میباشد.
شیوه مالکیت و بهره برداری ارضی[ویرایش]
با توجه به این که بیشتر روستاهای ایران قبل از اصلاحات ارضی به شیوه ارباب رعیتی یا نظام اربابی و بوسیله ارباب یا خان اداره میشدند، بر خلاف آنها شیوه مالکیت و بهره برداری ارضی در روستای مجارشین به صورت «خرده مالکی» اداره میشد و ارباب یا خان وجود نداشت و مردم خودشان مسئول اداره روستا و مالکیت زمین بودند. در این شیوه از بهره برداری ارضی، مالکیت زمین زراعی به دست بهرهبردار بود و بهره بردار یا همان خرده مالک که بیشتر رئیس خانوار نیز بود در زمین خود به همراه خانواده به فعالیت زراعی میپرداختند.
محصولات کشاورزی مجارشین[ویرایش]
عمده ترین مجصولات زراعی روستای مجارشین گندم، جو، یونجه، نخود، سیب زمینی، خیار و... میباشد.
همچنین عمده ترین محصولات باغی روستای مجارشین گردو، بادام، سیب، آلبالو، زردآلو، آلوچه، آلو، گل محمدی و... میباشد.
جمعیت[ویرایش]
براساس سرشماری ۱۳۸۵ تعداد خانوار این روستا ۲۶۷ و جمعیت آن ۱۰۷۸ نفر بود که از این تعداد ۵۴۰ نفر مرد و ۵۳۸ نفر زن بودند. همچنین جمعیت کل باسوادان روستا ۸۰۰ نفر بوده که از این تعداد جمعیت مردان باسواد ۴۲۵ نفر و جمعیت زنان باسواد ۳۷۵ نفر بوده است. بر اساس سرشماری ۱۳۹۰، این روستا ۳۰۴ خانوار دارد.[۷]
آب و هوا[ویرایش]
این روستا به علت واقع شدن در یک منطقه کوهستانی و ییلاقی دارای آب و هوایی معتدل در تابستانها وآب و هوای سرد در زمستانها میباشد. میزان بارندگی سالیانه دراین روستا به طور متوسط ۶۰۰-۷۰۰ میلیمتر است.
سد مجارشین[ویرایش]
سد مجارشین، سدی است مخزنی باارتفاع ۲۴ متر، ۶ متر پی و ۱۸ متر ارتفاع تاج و با سنگ و ملات ساخته میشود. حجم تنظیمی این سد در حدود ۱۵۰ هزار متر مکعب و حوزه سد با مساحت تقریبی ۵ کیلومتر مربع بوده و دبی سیلاب آن ۵ متر مکعب در ثانیه میباشد. این سد برای تامین آب کشاورزی ۵۰ هکتار از اراضی پایین دست آن ساخته میشود. همچنین این سد برای کنترل سیلابهای آغ دره درحال ساخت میباشد.[۸]
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
مجارشین در عرض جغرافیایی ۳۷ درجه و ۴۴ دقیقه و طول جغرافیایی ۴۶ درجه و ۹ دقیقه واقع شده است و ارتفاع آن از سطح دریا، ۲۰۵۰ متر میباشد.[۹] مساحت روستای مجارشین ۱۶۰ هزار متر مربع میباشد. همچنین فاصله این روستا با شهر اسکو ۳۰ کیلومتر و با شهر آذرشهر ۲۰ کیلومتر میباشد.
- ارتفاع کوه اوریان: ۲۸۵۰ متر
- ارتفاع آناخاتون: ۲۸۲۰ متر
- ارتفاع چانگیل: ۲۵۵۰ متر
- ارتفاع یکه سورا: ۲۱۷۰ متر
نمونه مکانهای جغرافیایی مجارشین[ویرایش]
«مهیر»، «چانگیل»، «پرزو وای گوزائی»، «رستم چشمه سی»، «گوللی»، «قدیر آلی قبرستانی»، «یکه سورا»، «بوشلار»، «قوشا گل»، «کورا گل»، «سقی قیه»، «چاخماق داشلی»، «زینه لر»
اربط | ||||
کردآباد | جراغیل | |||
مجارشین | ||||
چهاربرود | هوشنه | داش آلمالو |
نگارخانه[ویرایش]
-
1932435.jpg
گورستان تاریخی مجارشین
-
193105mjhkh.jpg
بوشلار (خانههایی در دل کوه) پرونده:124506DSC00011.jpg|بوشلار (خانههایی در دل کوه) پرونده:125208DSC00013.jpg|بوشلار (خانههایی در دل کوه) پرونده:|طبیعت مجارشین
-
172438DSC01387.jpg
صخرههای کله قندی مجارشین
-
15f.jpg
تصویر ماهوارهای حال حاضر مجارشین
جستارهای وابسته[ویرایش]
- جمعیت روستاهای شهرستان اسکو
- خانههای تاریخی در دل کوه مجارشین بوشلار
- مسجدصخرهای مجارشین
- گورستان تاریخی مجارشین
- مرتع سویوخ بولاغ
- کوه اوریان
- گنبر چای
- سد مجارشین
- برکه گوگلی
- مرتع آغ دره
- فهرست جایهای دیدنی استان آذربایجان شرقی
منابع[ویرایش]
- ↑ گوگل مپ
- ↑ خبرگزاری ایسنا
- ↑ روستایی تاریخی در دل طبیعت سرسبز و کوهستانی آذربایجان شرقی است/اجتماعی/ خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران
- ↑ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان شرقی
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینیشده در ۱۹/۵/۲۰۱۱.
- ↑ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان شرقی
- ↑ بانک جامع اطلاعات روستایی کشور
- ↑ سازمان جهاد کشاورزی
- ↑ گوگل مپ