بابااحمدی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بابااحمدی، یا طایفه بابااحمدی، که در گویش بختیاری؛ بامیدی خوانده می‌شود، یکی از طوایف ایل بختیاری، از شاخه هفت‌لنگ و از باب دورکی می‌باشد، که از ۲ تیره بزرگ و هر تیره بنوبه خود، از تش‌ها و اولاد مختلفی تشکیل می‌شوند.[۱][۲][۳][۴]
تقسیمات[ویرایش]
۱. تیره سراجدین وند
-
- تیره درویش آدمی
- تیره درویش میرحاج
- تیره برام
-
- اولاد کیخارضا علی
- اولاد خیراله
- اولاد حسین
- اولاد قربان
- اولاد سبزعلی
-
- تیره احمد فخردین
- تیره عدیوی
- تیره کوهی
۲. تیره کشکی
-
- اولاد سمال
- اولاد پنجی
- اولاد عرب سه کر
- اولاد کریم
- اولاد کاظم
- اولاد میرزا حسین
- اولاد شنبه
- اولاد القاص
- اولاد آمحمد رضا
- اولاد بابا
- اولاد شهباز
- اولاد آسهراب
پانویس[ویرایش]
- ↑ نمودار سازمانی ایل بختیاری (کتاب ایل بختیاری)
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
منابع[ویرایش]
- حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸.
- تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
- عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری. قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳
|
||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
