پردنجان
| پردنجان | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | چهارمحال و بختیاری |
| شهرستان | فارسان |
| بخش | بخش جونقان |
| سال شهرشدن | ۱۳۹۱ |
| مردم | |
| جمعیت | ۷٫۳۷۰ نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۰۱۲ متر[۱] |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | داریوش اکبری |
پردنجان نام شهری است در بخش جونقان از توابع شهرستان فارسان در استان چهارمحال و بختیاری ایران است.[۲] [۳]
جمعیت[ویرایش]
پردنجان در 35 کیلومتری شهرکرد قرار دارد. بر اساس آمار سال ۱۳۸۵ جمعیت پردنجان برابر با ۷٫۳۷۰ نفر (۱٬۶۲۴خانوار) بوده است[۴]
تاریخ[ویرایش]
گویش مردم این شهر محلی لری بختیاری است. قدمت این شهر با اینکه به طور دقیق بررسی نشده است ولی قدمت ساکنین کنونی شهر به بیش از 250 سال میرسد. این شهر محل ییلاق گروهی از طایفه‌های هفت لنگ بختیاری (مهری بابادی) بوده است.شغل ساكنين اين شهرغالباً،کشاورزی،دامداری مي باشد. این منطقه از طوایف بزرگ و کوچکی تشکیل شده است : اولاد علیخان،اولاد عبدالله،اولاد تنبور،اولاد مولا، اولاد عظیم، اولاد اسد، اولاد قربانعلی، اولاد خان احمد، اولاد محمدخان،اولاد میراحمد، اولاد میرزاخان، اولاد کاظم، اولاد زینی، اولاد بیک محمد، اولاد کرم، اولادامید و ...
از کوههای معروف این منطقه زرده را می توان نام برد.در این منطقه امام زاده بی بی عزیز وجود دارد که مردم بدان اعتقاد دارند. اقوام این شهر از، بازفت بختیاری، لرستان، کبوتر آهنگ، امام قیس، ممسنی فارس ،خوزستان، هرچگان، به این منطقه مهاجرت کرده و تخت قاپو شده اند.
هم اکنون مردم این شهر با دیگر اقوام پیوند داشته و پس از گذشت سالها هنوز فرهنگ و آداب و رسوم بختیاری در این منطقه چشم نوازی می کند.از جمله ی این آداب و رسوم میتوان به آداب و رسوم خاصی که در عروسی ، عید نوروز ،عزاداری ، گاگریوخوانی ،شاهنامه خوانی و ...اشاره کرد .
بر اساس اشیای یافت شده در محل جونک(گونک) پردنجان و بر اساس نظر کارشناسان میراث فرهنگی استان چهارمحال و بختیاری، تاریخ این سرزمین به هزاره اول قبل از میلاد می رسد. البته باید اشاره کرد که با تلاش پیگیر پژوهشگران این خطه از ایران مکان های گوناگونی در این منطقه وجود دارد که نیاز به گمانه زنی دارد. مردم این شهر به مهمان نوازی و شب نشینی که حکایت های شاهنامه، حمله حیدری، هفت لشکر و مثنوی در مجالس آنان خوانده می شد، شهرت دارند. البته نسب نامه مردم این دیار توسط سعید رحیمیاز اهالی این شهر در کتاب بخشی از تاریخ و فرهنگ مردم میزدج آمده که در خور توجه است.همچنین نویسندگانی چون اسکندر رحیمی کتابی به گویش محلی به رشته تحریر در آورده که قابل تقدیر است. نویسندگان دیگر این شهر هوشنگ رحیمی،و بهمن رحیمی می باشد. قابل توجه است که دانش دوستی مردم این دیار توانسته متخصصین توانمندی را در حوزه های مختلف تقدیم جامعه کند که باعث مباهات است.از این جمله آقای حمزه هاشمی سالها در حوزه های مختلف تربیتی آموزشی کودکان و نوجوانان از جمله ادبیات نمایشی و داستانی فلسفه کودک (p4c) نمایش عروسکی و ... فعالیت داشته است.
منابع[ویرایش]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
