مش مرداسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مش مرداسی، از طوایف بختیاری است، که بر پایه سازمان اجتماعی ایل بختیاری، از شاخه هفت لنگ و از باب بختیاروند می‌باشد؛ و به پنج تیره اصلی و یک تیره فرعی تقسیم می‌شود. این تیره‌ها عبارتند از: قنبروند، جاری وند (جهانگیر وند)، جلیلوند، گهز گهز (گزگز) و گردگرد. شیخ برکه نیز به این طایفه پیوسته بختیاری‌ها به دو شاخه چهارلنگ و هفت لنگ تقسیم می‌شوند. هفت لنگ به چهار باب بختیاروند، دورکی، بابادی باب و دینارونی تقسیم می‌شود.[۱][۲][۳]

منطقه ییلاقی طایفه مش مرداسی در حال حاضر در منطقه گورکان در استان چهارمحال و بختیاری خلاصه می‌شود، مناطق قشلاقی (گرمسیری) طایفه مش مرداسی از شهرستان لالی در استان خوزستان شروع می‌شود و تا اطراف شوشتر، دزفول و اهواز ادامه پیدا می‌کند. طایفه مش مرداسی در شهرستان گتوند در منطقه عقیلی در روستاهای کایدان، ایستادگی و شهر ترکالکی، بعضی در روستای آب بید، صالح شهر و کوشک ساکن هستند. در شهرستان شوشتر علاوه بر شهر شوشتر در شهر سرداران (سردارآباد قدیم) و روستای نی‌سیاه ساکن می‌باشند. و همچنین بخشی از تیره گردگرد طایفه مش مرداسی در منطقه فلارد استان چهارمحال و بختیاری ساکن هستند. در لالی بقایای قلعه‌ای بجامانده است؛ بنام قلعه مش مرداسی که آنرا منتصب به زمان ساسانیان می‌دانند، که متعلق به شخصی بنام مرداس بود. وی سه پسر به نام‌های مشری، بلو و موری. طایفه مش مرداسی از نوادگان مشری فرزند ارشد مرداس بشمار می‌آیند. طایفه موری نیز از فرزندان موری شکل گرفته است.

منابع[ویرایش]

  1. «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا. 
  2. «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014. 
  3. «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴. 
  • حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸. 
  • عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری. قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳.
  • جین راف گارثویت، "تاریخ سیاسی و اجتماعی بختیاری"، ترجمه: مهراب امیری، تهران، انتشارات بهمن، ۱۳۷۳.