Originale | MACEDONE / MACEDONIAN - Aleksandar Stojčevski/Александар Стојчевски... |
Lili Marleen [Lied eines jungen Wachtpostens] Vor der Kaserne Vor dem großen Tor Stand eine Laterne Und steht sie noch davor So woll'n wir uns da wieder seh'n Bei der Laterne wollen wir steh'n Wie einst Lili Marleen, Wie einst Lili Marleen. Unsere beide Schatten Sah'n wie einer aus Daß wir so lieb uns hatten Das sah man gleich daraus Und alle Leute soll'n es seh'n Wenn wir bei der Laterne steh'n Wie einst Lili Marleen, Wie einst Lili Marleen. Schon rief der Posten, Sie blasen Zapfenstreich Das kann drei Tage kosten Kam'rad, ich komm sogleich Da sagten wir auf Wiedersehen Wie gerne wollt ich mit dir geh'n Wie einst Lili Marleen, Wie einst Lili Marleen. Deine Schritte kennt sie, Deinen zieren Gang Alle Abend brennt sie, Doch mich vergaß sie lang Und sollte mir ein Leids gescheh'n Wer wird bei der Laterne stehen Mit dir Lili Marleen, Mit dir Lili Marleen? Aus dem stillen Raume, Aus der Erde Grund Hebt mich wie im Traume Dein verliebter Mund Wenn sich die späten Nebel drehn Werd' ich bei der Laterne steh'n Wie einst Lili Marleen, Wie einst Lili Marleen. | ЛИЛИ МАРЛЕН Пред касарната Пред големата капија Стоеше еден фенер И стои сè уште таму Сакавме таму да се гледаме Кај фенерот сакавме да стоиме Како некогаш, Лили Марлен. Нашите две сенки Изгледаа како една Дека се сакаме Тоа секој го гледаше И сите луѓе нека видат Кога кај фенерот стоиме Како некогаш, Лили Марлен. Стражарот повика, Засвира повечерје Тоа може да чини три дена Другар, доаѓам веднаш Си кажуваме догледање А колку сакав да отидам со тебе Со тебе, Лили Марлен. Фенерот го знае твојот чекор, И твојот убав од Секоја ноќ тој гори, А мене веќе ме заборавил И ако ми се случи најлошо Кој кај фенерот ќе стои Со тебе, Лили Марлен? Од тивкото место, Од длабочините на земјата Како во сон ме подигаат Твоите заљубени усни Кога ноќната магла ќе затрепери Ќе стојам кај тој фенер Како некогаш, Лили Марлен. LILI MARLEN Pred kasarnata pred golemata kapija stoeše eden fener i stoi se ušte tamu sakavme tamu da se gledame kaj fenerot sakavme da stoime kako nekogaš, Lili Marlen. Našite dve senki izgledaa kako edna deka se sakame toa sekoj go gledaše i site luǵe neka vidat koga kaj fenerot stoime kako nekogaš, Lili Marlen. Stražarot povika, zasvira povečerje toa može da čini tri dena drugar, doaǵam vednaš si kažuvame dogledanje a kolku sakav da otidam so tebe so tebe, Lili Marlen. Fenerot go zna tvojot čekor, i tvjot ubav od sekoja noǩ toj gori, a mene veǩe me zaboravil i ako mi se sluči najlošo koj kaj fenerot ǩe stoi so tebe, Lili Marlen? Od tivkoto mesto, od dlabočinit na zemjata kako vo son me podigaat tvoite zaljubeni usni koga noǩnata magla ǩe zatreperi ǩe stojam kaj toj fener kako nekogaš, Lili Marlen. |