حسینیه ارشاد
مختصات: ۳۵°۴۵′۲۴″ شمالی ۵۱°۲۶′۵۵″ شرقی / ۳۵.۷۵۶۷۲۴° شمالی ۵۱.۴۴۸۵۵° شرقی
حسینیه ارشاد مرکزی فرهنگی-مذهبی در خیابان شریعتی تهران است. شهرت این حسینیه بیشتر به خاطر سخنرانی‌های انجام‌شده در آنجا، خصوصاً سخنرانی‌ها و فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی علی شریعتی و محمد مفتح است.
تاریخچه[ویرایش]
حسینیه ارشاد در سال ۱۳۴۶ توسط محمد همایون (سرمایه‌گذار) ، ناصر میناچی (مدیر)، محمد علی نوید و مرتضی مطهری بنیان گذاشته شد. حسینیه در زمین باغی به مساحت دو هزار مترمربع احداث شد. دکتر عبدالحسین علی آبادی (دادستان تهران)، محمد همایون و میناچی اعضای هیئت امنای حسینیه ارشاد بودند. هدف از تشکیل حسینیه در آن زمان، ایجاد یک مرکز مذهبی و فرهنگی برای قشر فرهیخته و روشن‌فکر بود و به همین دلیل حسینیه به صورت فضایی مدرن و امروزی طراحی و به شکل آمفی‌تئاتر ساخته شد.
ظرفیت سالن که با شیب مناسبی ساخته شده بود، هزار نفر در طبقه اول و ۵۰۰ نفر در طبقه دوم است. در سال‌های بعد، تالاری نیز با ظرفیت ۵۰۰ نفر در زیر زمین حسینیه ساخته شد تا کلاس‌های فرهنگی مذهبی در آنجا تشکیل شود. در سال ۱۳۵۹، تصمیم گرفته شد که دو هزارمتر مربع از زمین باقی‌مانده از باغ نیز خریداری و مسجد حسینیه ارشاد در آن بنا شود. در سال ۱۳۵۹، با تأسیس کتابخانه حسینیه ارشاد و توسعه روزافزون آن، تمام سطح حیاط خالی و ۱۱۰۰ متر مربع نیز به کتابخانه اضافه شد. همه سطح زیرین حیاط را کتابخانه حسینیه ارشاد تشکیل داده است.[۱]
مرتضی مطهری از ابتدا در جریان تشکیل این موسسه بود و از همان ابتدا همکاری خود را آغاز کرد. اولین کار چاپی نشریه کتاب «محمد خاتم پیامبران» بود که مطهری قسمت هجرت تا وفات را به واسطهٔ آشنایی‌ای که با محمد تقی شریعتی داشت به پسر وی علی شریعتی سپرد. بعدها با گسترش اختلاف‌های بین میناچی و مطهری و نیز اعتراض به انحراف حسینیه از مسیر اصلی، مطهری و دوستان‌اش حسینیه را در اواخر سال ۱۳۴۹ ترک کردند و از این به بعد موسسه با سخنرانی‌های آتشین شریعتی به راه خود ادامه داد. سرانجام در سال ۱۳۵۱ ساواک به دستور شاه، حسینیه را تعطیل کرد. حسینه تا انقلاب بازگشایی نشد.
پس از بازگشایی مجدد حسینیه ارشاد پس از انقلاب، میناچی -که تنها یار اولیهٔ زنده بود- مدیریت آن را برعهده گرفت. وی تا زمان مرگ جز وقفه‌ای که به خاطر تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت موقت مهدی بازرگان، پیش آمد مدیریت حسینیهٔ ارشاد را بر عهده داشت.
حسینیه ارشاد پس از انقلاب نیز محل برگزاری جلسات تدوین پیش نویس قانون اساسی بود.[۲][۳][۴]
فعالیت‌های فعلی[ویرایش]
حسینیه‌ارشاد هم‌چنان فعال است و سخنرانی‌هایی از طرف گروه‌های مختلف خصوصاً روحانیون مستقل از نظام و جریان روشنفکری دینی در آن انجام می‌شود. علاوه بر آن، حسینیهٔ ارشاد کتابخانه فعالی نیز دارد که اکنون زیرنظر هیئت امنا اداره می‌گردد. ساختمان جدید این کتابخانه در حال ساخت می‌باشد.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ حسینیه ارشاد موجود است. |
- ↑ «گنبد «حسینیه ارشاد» ترک برداشت». ایسنا. بازبینی‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «تاریخچه حسینیه ارشاد». کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران، ۶آبان ۱۳۸۷.
- ↑ «توضیحات ناصر میناچی و سیدهادی خسروشاهی درباره گزارش «بازتاب»». بازتاب، ۴مرداد ۱۳۸۵.
- ↑ «کتابخانه جدید حسینیه ارشاد تکمیل می‌شود». خبرگزاری کتاب ایران، ۱مرداد ۱۳۸۷.
- ↑ «احداث ساختمان جدید کتابخانه حسینیه ارشاد با استانداردهای جهانی». کتاب ایران، ۱۸ تیر ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۲ آوریل ۲۰۱۳.
|
|||||||||||||||||||||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
