رسول ملاقلی‌پور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
رسول ملاقلی‌پور
زمینه فعالیت کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس
تولد ۱۷ شهریور ۱۳۳۴
تهران
مرگ ۱۶ اسفند ۱۳۸۵
ملیت ایرانی
سال‌های فعالیت ۱۳۶۲-۱۳۸۵
فرزندان علی ملاقلی‌پور
صفحه در وب‌گاه IMDb
صفحه در وب‌گاه سوره

رسول ملّاقلی‌پور (زاده ۱۷ شهریور ۱۳۳۴ - درگذشته ۱۶ اسفند ۱۳۸۵) کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس اهل ایران بود. ملاقلی‌پور از کارگردانان سینمای جنگ و اجتماعی ایران بود و توانست با فیلم پرواز در شب سیمرغ بلورین بهترین فیلم را از جشنواره فیلم فجر دریافت کند پس از فوت ملاقلی پور نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر برای یک عمر فعالیت به خانواده وی اهدا شد .

زندگی‌نامه[ویرایش]

وی در روزهای آغازین انقلاب عکاسی را به‌طور آماتور آغاز کرد و با شروع جنگ ایران و عراق، به صورت حرفه‌ای به ادامه آن پرداخت و پس از آن به ساخت فیلم مستند از عملیات مختلف دفاع مقدس پرداخت و فیلم کوتاه شاه کوچک را با دوربین ۱۶ میلی متری ساخت که موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم از جشنواره وحدت شد. او نخستین فیلم بلند خود را در سال ۱۳۶۳ با نام نینوا با دوربین ۱۶ میلی متری ساخت و به این ترتیب به سینمای حرفه‌ای راه یافت. با ساخت پرواز در شب (۱۳۶۵) جایزه بهترین فیلم را از جشنواره پنجم فیلم فجر بدست آورد. با افق قدرت کارگردانی خود را به رخ همگان کشید و با ساخت مجنون و خسوف همگام با شرایط روز حرکت کرد. اما با فیلم پناهنده نزد منتقدان به محبوبیت رسید و در سال ۱۳۷۴ اثر قابل‌توجه‌اش سفر به چزابه را ساخت. شکست سفر به چزابه در اکران عمومی و توقیف نجات یافتگان، ملاقلی‌پور را واداشت تا برای جبران ضرر، بدترین فیلم کارنامه اش را رقم بزند: کمکم کن. و برای اثبات توانایی‌هایش یک سال بعد هیوا را ساخت که در جشنواره هفدهم فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را علاوه بر جوایز دیگر نصیب خود کرد. در سال ۱۳۷۸ ملاقلی‌پور فیلم سه اپیزودی نسل سوخته را ساخت. قارچ سمی که در سال ۱۳۸۰ ساخته شد، تمام ضعف‌های کمکم کن و تمام قوت‌های نسل سوخته را یکجا با خود داشت. یک فیلم خوش ساخت با شخصیت‌ها و نگاهی آشفته و روان‌پریش. میم مثل مادر ملاقلی‌پور که با استقبال عمومی مواجه شده بود یکی از آخرین فیلم‌های او بود.

ملاقلی‌پور در سفر خود به کربلا برای بازدید لوکیشن‌ها از فرصت استفاده کرد و مستندی نیز به نام شش گوشه عرش را جلوی دوربین برد که آخرین اثر او محسوب می‌شود. او در سفرش به کربلا متوجه شد که هنرمندان برجسته اصفهانی در آنجا مشغول طراحی ضریح امام حسین بن علی هستند. دو شب حضور در کنار این هنرمندان به فیلم مستندی بدل شد. قرار بود بخش دیگر از تصویربرداری این فیلم مستند نیز در اصفهان انجام شود. ملاقلی‌پور این فیلم را به صورت افتخاری کارگردانی کرد.

فیلم‌شناسی[ویرایش]

کارگردان و نویسنده

نویسنده[ویرایش]

  • میم مثل مادر (۱۳۸۵)
  • مزرعه پدری (۱۳۸۲)
  • قارچ سمی (۱۳۸۰)
  • نسل سوخته (۱۳۷۸)
  • کمکم کن (۱۳۷۷)
  • هیوا (۱۳۷۷)
  • سفر به چزابه (۱۳۷۴)
  • نجات یافتگان (۱۳۷۴)
  • دشت ارغوانی (۱۳۷۳)
  • پناهنده (۱۳۷۲)
  • خسوف (۱۳۷۱)
  • لبه تیغ (۱۳۷۱)
  • مجنون (۱۳۶۹)
  • افق (۱۳۶۷)
  • پرواز در شب (۱۳۶۵)
  • بلمی به سوی ساحل (۱۳۶۴)
  • نینوا (۱۳۶۲)

تهیه‌کننده[ویرایش]

  • قارچ سمی (۱۳۸۰)
  • کمکم کن (۱۳۷۷)
  • دشت ارغوانی (۱۳۷۳)
  • پناهنده (۱۳۷۲)
  • خسوف (۱۳۷۱)
  • مرغابی وحشی (۱۳۷۰)
  • مجنون (۱۳۶۹)
  • پرواز در شب (۱۳۶۵)

کاندیدها و جوایز[ویرایش]

مرگ[ویرایش]

رسول ملاقلی‌پور که تا آخرین لحظات عمر خود تعهدش را به جنگ و فیلمسازی و کار در این زمینه انجام می‌داد عاقبت در راه همین تعهد جان باخت. وی که همراه با رسول احدی ( مدیر فیلمبرداری ) به شمال کشور برای دیدن لوکیشن فیلم بعدی خود که آن هم به مقولهٔ جنگ می‌پرداخت رفته بود، در ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و آخرین ساختهٔ خود را نیمه تمام گذاشت.

نامگذاری خیابانی در اردبیل[ویرایش]

به پاس قدردانی از زحمات رسول ملاقلی‌پور فیلمساز فقید اردبیلی به پیشنهاد استاندار اردبیل، در مراسم اختتامیه اولین جشنواره میلاد سرخ خیابانی به افتخار وی نامگذاری می‌گردد.[۱]

پانوشت[ویرایش]

  1. ^  ذکر سال تولد در خبر ایرنا

منابع[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]