سهراب شهید ثالث
سهراب شهیدثالث | |
سهراب شهیدثالث |
|
زاده | ۷ تیر ۱۳۲۲
۲۵ ژوئن ۱۹۴۴ تهران |
درگذشته | ۱۰ تیر ۱۳۷۷
۲ ژوئیه ۱۹۹۸ میلادی (۵۴ سال) |
ملیت | ایران |
تحصیلات | فارغالتحصیل سینما از مدرسه پروفسور کراس |
زمینه فعالیت | کارگردان فیلمنامهنویس مترجم تدوینگر |
سالهای فعالیت | ۱۳۴۵ تا ۱۳۷۷ |
صفحه در وبگاه IMDb | |
صفحه در وبگاه سوره |
سهراب شهیدثالث (۷ تیر ۱۳۲۲ تهران – ۱۰ تیر ۱۳۷۷ شیکاگو) کارگردان، فیلمنامهنویس، مترجم، و تدوینگر سینما بود. این کارگردان مطرح ایرانی به عنوان یکی از آغازگران موج نوی سینمای ایران شناخته میشود. او از بنیانگذاران کانون سینماگران پیشرو بود. فیلمهای او مانند: یک اتفاق ساده (۱۳۵۲)، طبیعت بیجان (۱۳۵۳) و در غربت (۱۳۵۴) برنده جایزههای بینالمللی شدهاند.
زندگی[ویرایش]
سهراب شهید ثالث ۷ تیر ۱۳۲۲ در یک خانواده متوسط در تهران بدنیا آمد. در سالهای نوجوانی او خلاقیت خود را با نوشتن و اجرای چند نمایشنامه به همراه دوستانش نشان داد. در سال ۱۳۴۲ ایران را به مقصد وین به منظور تحصیل در رشته سینما ترک کرد و در مدرسه کارگردانی و بازیگری پروفسور کراوس وین مشغول به تحصیل شد اما تحصیلات او به علت تشخیص نشانههای بیماری سل در وی قطع شد. در میانه درمان او به پاریس رفت تا تحصیلات سینمایی خود را در مدرسه کنسرواتوار مستقل سینمای فرانسه ادامه دهد. وی سال ۱۳۴۸ به ایران بازگشت و در وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار شد. او در این دوران چندین فیلم مستند با موضوع رقصهای محلی در میان اقوام مختلف ایران ساخت. شهید ثالث در دوران اقامتش در ایران دو فیلم یک اتفاق ساده (۱۳۵۲) و طبیعت بیجان (۱۳۵۳) را ساخت که هر دو بخاطر نگاه واقع گرایانه اجتماعی و سبک سینمایی نوآور و تجربه گرایانه برنده جوایز معتبر بینالمللی شدند. وی همچنین چندین مستند کوتاه در مورد شرایط ناگوار طبقه کارگر در ایران ساخت که مضامین انتقادی پنهان در آنها به مذاق مسئولان خوش نیامد و نهایتاً مجبور به ترک کشور شد.
با اقامت در آلمان از سال ۱۳۵۳ وی شروع به تولید مستندهایی برای رسانههای آلمانی کرد که این فیلمها یرای وی شهرت بینالمللی بیشتری به ارمغان آورد. شهید ثالث فیلمهای «در غربت» (۱۳۵۴)، «قرنطینه» (۱۳۵۵)، «زمان بلوغ» (۱۳۵۵)، «آخرین تابستان گرابه» (۱۳۵۹) و «یک زندگی، چخوف» (۱۳۶۰) و ... را در زمان اقامتش در آلمان ساخت.[۱] او از نظر سیاسی، چپگرا و از اعضای حزب توده ایران بود. وی چند سال پیش از مرگش به آمریکا رفت و در شیکاگو اقامت نمود و از آن پس فیلمی نساخت. او در دهم تیرماه سال ۱۳۷۷ بر اثر بیماری سرطان کبد در شیکاگو درگذشت.[۲]
نظر دیگران دربارهٔ او[ویرایش]
آیدین آغداشلو که دوستی دیرینهای با شهید ثالث داشت در مراسم یادبود او در خانه هنرمندان گفت:" سهراب مردم گریزی بود که مردم را دوست داشت. او میدانست کجا ایستاده و چه میکند. او از شعار، سانتی مانتالیسم و احساسات گرایی نفرت داشت و هرچیز نحیف و پیش پا افتادهای او را رنج میداد. او مهر سرشاری نسبت به هر موجودی که در معرض مخاطره قرار میگرفت، داشت." به گفته آغداشلو بخش عمدهای از حیثیت و اعتبار سینمای ایران مدیون راهی است که شهید ثالث شروع کرده، راهی که تنها شروع کرد و در طی آن به هیچکس باج نداد و کوتاه نیامد.[۲]
فیلمشناسی (کارگردان)[ویرایش]
نام فیلم | سال | توضیحات |
---|---|---|
قفس | ۱۳۴۸ | فیلم کوتاه |
بزم درویشان | ۱۳۴۸ | گزارشی از مراسم ذکر و سماع دراویش در کردستان |
مهاباد | ۱۳۴۸ | |
رستاخیز (تعمیر آثار باستانی تخت جمشید) | ۱۳۴۸ | مستند/ تصاویری از خرابههای تخت جمشید و مرمت و بازسازی بخشهایی از آن |
دومین نمایشگاه آسیایی (نمایشگاه ۴۸) | ۱۳۴۸ | گزارشی از آماده کردن غرفهها، افتتاح نمایشگاه در تاریخ ۱۳ مهر و بازدید مردم تا ۲ آبان همان سال |
رقصهای تربت جام | ۱۳۴۸ | مستند / نمایش رقص سنتی و محلی تربتجام توسط رقصندگان حرفهای وزارت فرهنگ و هنر |
رقص بجنورد | ۱۳۴۸ | مستند / گروهی از مردان و زنان رقص سنتی و محلی بجنورد را بهنمایش میگذارند. |
رقصهای محلی ترکمن | ۱۳۴۸ | اجرای رقصهای سنتی و محلی ترکمن توسط مردان |
آیا…؟ | ۱۳۵۰ | فیلم کوتاه |
سیاه و سفید | ۱۳۵۱ | فیلم کوتاه / برنده جایزه ویژه جشنواره لس آنجلس و جایزه ویژه جشنواره سانفرانسیسکو |
یک اتفاق ساده | ۱۳۵۲ | دیپلم هیئت ژوری کاتولیک، چهار هزار مارک جایزه نقدی از جشنواره فیلم برلین، دیپلم هیئت ژوری پروتستانها، یک هزار مارک جایزه نقدی جشنواره فیلم برلین، جایزه منتقدان بینالمللی جشنواره جهانی فیلم تهران[۲] |
طبیعت بیجان | ۱۳۵۳ | جایزه خرس نقرهای برای بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم برلین، برنده دیپلم هیئت ژوری پروتستان و یک هزار مارک جایزه نقدی |
در غربت | ۱۳۵۴ | جایزه اینتر فیلم از جشنواره فیلم برلین[۳] |
وقت بلوغ (زمان بلوغ) Reife Zeit | ۱۹۷۶ | |
خاطرات یک عاشق (یادداشتهای روزانه یک عاشق) Tagebuch eines Liebenden | ۱۹۷۷ | |
تعطیلات طولانی لوته ایزنر (Die Langen Ferin der Lotte Eisner) | ۱۹۷۸ | ۱۶ میلیمتری |
نظم/ همه چیز روبراه است (Ordnung) | ۱۹۷۹ | برنده جایزه هوگو نقرهای از جشنواره شیکاگو |
آخرین تابستان گرابه (Grabbes Letzter Sommer) | ۱۹۸۰ | ۱۶ میلیمتری / برنده جایزه بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد، به علاوه پنج هزار مارک و برنده جایزه بهترین فیلم تلویزیونی |
آنتون پ. چخوف: یک زندگی Anton P. Tschechow: Ein Leben | ۱۹۸۱ | ۱۶ میلیمتری |
اوتوپیا Utopia | ۱۹۸۲ | برنده جایزه آکادمی هنرهای تجسمی به عنوان بهترین فیلم سال |
گیرندهٔ ناشناس Empfanger Unbekannt | ۱۹۸۳–۱۹۸۲ | ۱۶ میلیمتری |
هانس، نوجوانی از آلمان Hans, ein Junge im Deutschland | ۱۹۸۳ | |
درخت بید Der Weidenbaum | ۱۹۸۴ | |
فرزندخواندهٔ ویرانگر *Wechselbag | ۱۹۸۵ | |
گلهای سرخ برای آفریقا Rosen fur Afrika | ۱۹۹۱ |
پانویس[ویرایش]
- ↑ «SHAHID SALESS, Sohrab». The Encyclopædia Iranica. بازبینیشده در ۴ می ۲۰۱۵.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ لادن پارسی. «از مرگ سهراب شهید ثالث شش سال گذشت» (فارسی). بیبیسی فارسی، ۲۹ ژوئن ۲۰۰۴. بازبینیشده در ۱۲ مهر ۱۳۸۸.
- ↑ «Dar Ghorbat (۱۹۷۵)» (انگلیسی). Internet Movie Database. بازبینیشده در ۱۲ مهر ۱۳۸۸.
منابع[ویرایش]
- روزنامه ابتکار، شماره ۹۴۷–۱۳۸۶/۰۴/۱۰.
- یادنامه سهراب شهید ثالث، مصحح: علی دهباشی، ناشر: شهاب ثاقبسخن، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- علی امینی نجفی، شهید ثالث، شورشی نومید
- سهراب - دیوار - کیارستمی, بیبیسی فارسی
- اوتوپیا
|
- اعضای حزب توده
- اهالی قزوین
- برندگان جایزه خرس نقرهای برای بهترین کارگردانی
- برندگان جایزههای سینمایی
- تدوینگران اهل ایران
- درگذشتگان ۱۳۷۷
- درگذشتگان ۱۹۹۸ (میلادی)
- زادگان ۱۳۲۲
- زادگان ۱۹۴۳ (میلادی)
- زادگان ۱۹۴۴ (میلادی)
- فیلمنامهنویسان اهل ایران
- کارگردانان اهل ایران
- کارگردانان فیلم آلمانیزبان
- کارگردانان فیلم اهل ایران
- کارگردانان فیلمهای فارسیزبان