محمدرضا عبدالملکیان

محمدرضا عبدالملکیان
زمینهٔ کاری	شاعر،
زادروز	۱۳۳۶ ایران، نهاوند
ملیت	ایران
محل زندگی	ایران، تهران

محمدرضا عبدالملکیان از شاعران معاصر ایرانی است که در سال ۱۳۳۶ خورشیدی در نهاوند دیده به جهان گشود.

سبک اشعار

او از شاعران نوگو و نوجوی عصر انقلاب محسوب می‌شود.در ابتدا به قالب چهارپاره‌های پیوسته روی آورد.اما بیشتر اشعارش در قالب نو نیمایی و سپید سروده شده است.اغلب شعرهای وی رنگ و بوی عاشقانه با درون‌مایه اجتماعی دارد که با لحنی ساده و خوش‌آهنگ به دور از ابهام بیان شده‌اند.

زندگی‌نامه

عبدالملکیان، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در نهاوند ادامه داد و پس از ادامه تحصیل در رشته کشاورزی، با اخذ درجه کارشناسی « مهندسی کشاورزی » در سال ۱۳۵۷ در موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران به کار مشغول و در سال ۱۳۶۳ به وزارت کشاورزی منتقل شد. او تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد در رشته مدیریت ادامه داد و در حال حاضر به عنوان مدیرکل دفتر آموزش‌های رسمی و حرف کشاورزی مشغول کار است.عبدالملکیان کار شعر را از دورة دبیرستان آغاز کرد و در سال ۱۳۵۴ نخستین مجموعه شعرش را منتشر کرد. او طی بیش از ۳۰ سال فعالیت شعری علاوه بر چاپ و انتشار چندین عنوان مجموعه شعر، عهده دار مسئولیت‌های گوناگون فرهنگی و ادبی نیز بوده است و از جمله در حال حاضر مدیر عامل دفتر شعر جوان، عضو هیئت مدیره انجمن شاعران ایران و عضو شورای عالی خانه هنرمندان است.وی پدر گروس عبدالملکیان، شاعر جوان ایرانی است.

آثار

• ساده با تو حرف می‌زنم
• مه در مه
• ریشه در ابر
• مهربانی
• ردپای روشن باران
• گل چه پایان قشنگی دارد (یادنامه سلمان هراتی)
• حالا که آمده‌ای
• حالا که رفته‌ای (یادنامه قیصر امین‌پور)
• آوازهای آبادی
• پل خواب

نمونه اشعار

شعر آب و آیینه

تو چرا می‌جنگی؟

پسرم می‌پرسد،

من تفنگم در مشت،

کوله‌بارم بر پشت،

بند پوتینم را محکم می‌بندم

مادرم، آب و آیینه و قرآن در دست،

روشنی در دل من می‌بارد

بار دیگر پسرم می‌پرسد،

تو چرا می‌جنگی؟

با تمام دل خود می‌گویم:

تا چراغ از تو نگیرد دشمن

جستارهای وابسته

• خسرو شکیبایی
• سلمان هراتی
• شعر نو

پیوند به بیرون

• محمدرضا عبدالملکیان، سایت آفتاب
• انجمن شاعران ایران
• فرهنگ و ادب