برندق خجندی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

امیر بهاءالدین برندق فرزند امیر نصرت‌شاه خجندی در سال ۷۵۷ در خجند ولادت یافت و در دربارهای تیمور و شاهرخ‌میرزا به سرودن قصیده پرداخت. اشعار او، شامل قصیده، غزل، قطعه و رباعی‌است؛ او هم قصاید خاقانی را جواب گفته و هم به استقبال برخی قصاید انوری و سعدی رفته است. برندق خجندی از پیروان مذهب حنفی بود. او سفرهایی به شام، تبریز، خراسان، یزد و بغداد داشته است. وی در سال ۸۳۵ در سمرقند درگذشت.

منابع[ویرایش]

  • ذبیح‌الله صفا. تاریخ ادبیات در ایران. چاپ سوم. تهران: ابن‌سینا، ۱۳۴۲. ۴۴۸.