سبلان
مختصات: ۳۸°۱۶′۰۱″ شمالی ۴۷°۵۰′۱۳″ شرقی / ۳۸.۲۶۷° شمالی ۴۷.۸۳۷° شرقی
سبلان (ساوالان) | |
---|---|
ارتفاع | ۴۸۱۱ متر |
مکان | |
مکان | شمال غرب ایران: استان اردبیل و آذربایجان شرقی |
زمینشناسی | |
گونه | آتشفشانی مطبق |
آخرین فوران | ناآشکار، احتمالاً دوران هولوسن |
مسیر | شابیل، مشکین شهر |
سبلان (ترکی آذربایجانی: [(ساوالان)(معانی مختلفی برای نام ساوالان ذکر می شود ولی رایج ترین معانی عبارتند از ساو به معنی پیغام(وحی)و آلان به معنی گیرنده معنای کلی یعنی گیرنده وحی ریشه این معنی اشاره دارد به پیامبری زرتشت در این مکان.معنی دیگر ساولان یعنی گیرنده روح که این معنی هم حکایت از ارتفاعی دارد که در طلوع خورشید اولین مکان تابش نور قله ساوالان می باشد )]، سبلان از کوههای مرتفع ایران است که در شمال غرب این کشور و در بین استان اردبیل و آذربایجان شرقی قرار دارد. سبلان سومین قله بلند ایران (پس از دماوند و علمکوه) و یک کوه آتشفشانی غیرفعال است. ارتفاع قله این کوه ۴۸۱۱ متر است (در استان اردبیل) و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد. سبلان به خاطر آبگرمهای طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است. همچنین برخی کوه سبلان را محل بعثت پیامبر ایران، زرتشت، میدانند نمونهای از ان در کتاب چنین گفت زرتشت، اثر نیچه، مشاهده میشود که به پایین آمدن زرتشت از کوه سبلان اشاره کرده است.[۱] و از این نظر مکانی مقدس و مورد احترام است که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد میشود.
محتویات
جغرافیا[ویرایش]
کوه سبلان در ۳۵ کیلومتری غرب شهر اردبیل[۲] و ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مشگینشهر واقع است. از لحاظ تقسیمات اداری استان اردبیل، این کوه در مرز بین بخش مرکزی شهرستان اردبیل و بخش لاهرود شهرستان مشکین شهر واقع میباشد. این کوه در طول جغرافیایی ۴۷ درجه و ۵۰ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۸ درجه و ۱۷ دقیقه شمالی قرار گرفتهاست. برای این کوه عظیم ۶۰ کیلومتر طول و ۴۵ کیلومتر پهنا تخمین میزنند و سطحی که به وسیله آن در آذربایجان قرار گرفته نزدیک به ۶۰۰۰ کیلومتر مربع است.[۳]
کوهستان سبلان به طور کلی سه قله معروف دارد، قله بزرگ آن به سلطان مشهور است و دو قله دیگر آن به هرم و کسری مشهورند. کوه سبلان از مجموعهای از ارتفاعات متعدد تشکیل شده که به موازات ارسباران ولی اندکی در شرق آن کشیده شدهاست. امتداد آن شرقی–غربی است و از شرق و شمال و جنوب کوهی به نام قوشه داغ آنرا به رشته کوه ارسباران متصل میکند. در جنوب آن کوه بزقوش، که از سمت جنوب غربی به کوهستان سهند مربوط است، کشیده شدهاست.
قسمت شرقی کوه سبلان به قله آتشفشان سبلان که در بلندای ۴۸۱۱ متری قرار دارد، منتهی میشود. تمام قلههای سبلان در همهٔ ایام سال پوشیده از یخ و برفهای دائمی هستند.
در جبهه غربی قله سلطان و در کنار جانپناه، سنگی به شکل عقاب قراردارد که در طول زمان به نماد سبلان تبدیل شدهاست. این قطعه سنگ به شکل عقابی است که نشسته و سر را به سوی شرق چرخاندهاست. در مسیر صعود از یال شرقی (پناهگاه) سنگهایی به شکل روباه، کبوتر کاکلی و شاه و ملکه وجود دارد که در مسیر پرچمهای راهنما وجود دارند.
نام[ویرایش]
سبلان در میان ترک زبانان محلی ایران «ساوالان» خوانده میشود، که در طول تاریخ با توجه به تغییر مذاهب حاکمه، معانی مختلف و گاه متضادی به آن نسبت داده شده است که ردیابی این تغییرات با توجه به مقاصد سیاسی پشت پردهٔ حکومتهای پیشین و معدوم نمودن مدارک و مستندات توسط اعراب، کار پیچیدهای است. به عنوان مثال با توجه به اینکه واژهٔ ساو[۴] چگونه معنا شود ساوالان میتواند میدان[۵] وحی، وحی گیرنده یا باج گیرنده معنی شود، که با توجه به دیگر ترکیبات واژهٔ ساو در ترکی مثل ساوجی به معنای پیامبر و عقاید عشایر و بومیان منطقه، معنای «میدان وحی» برای ساوالان منطقی به نظر میرسد. همچنین اصطلاح ((سولطان ساوالان)) که در بین بومیان منطقه در هنگام قسم به این کوه به کار میرود موید بار مذهبی آن است.[۶]
برخی نیز بر این عقیدهاند که میان ساو و سو (ابتدای واژهٔ سوشیانس) رابطهٔ معناداری وجود دارد.[نیازمند منبع]
صعود به کوه[ویرایش]
به صورت کلی برای صعود به سبلان سه مسیر وجود دارد:[۷]
- مسیر شمالشرقی (مسیر رایج)، که از آبگرم شابیل واقع در جنوب شهر لاهرود در جاده اردبیل به مشکینشهر آغاز میشود و با عبور از پناهگاه به وسیله یال شرقی به قله میرسد. مسیر پناهگاه تا قله کاملاً پاکوب بوده و مشخص است و در بیشتر قسمتهای آن پرچمهای راهنما وجود دارد. این جبهه ساده بوده و کوهنوردان معمولی به راحتی صعود تابستانه را در چند ساعت (صبح تا ظهر) انجام میدهند.[۸]
- مسیر غربی، که از پای دریاچه قره گل شروع میشود و پس از گذر از هرم چال و یخچال عظیم هرم به جانپناه غربی و سپس قله سبلان میرسد.[۹]
- مسیر جنوبی، که از سمت جنوب قله آغاز میشود و در نزدیکی قله به وسیله یال شرقی به قله منتهی میشود. در این مسیر جانپناهی وجود ندارد. این جبهه سختترین راه صعود به این قله میباشد که از سنگهای بزرگ تشکیل شدهاست. پیست اسکی آلوارس که یکی از مجهزترین پیستهای اسکی ایران است در این مسیر قرار دارد.[۱۰]
ثبت در فهرست آثار طبیعی ملی[ویرایش]
قله سبلان به شماره ۱۹۴۹۶/۱۲ در فهرست آثار طبیعی ملی کشور به ثبت رسیده و سند مالیکت آن از ارتفاع بالای سه هزار و ۶۰۰ متری قله سبلان به وسعت شش هزار و ۲۰۰ هکتار به نام سازمان حفاظت محیط زیست صادر شدهاست.[۱۱]
عکسهای ماهوارهای[ویرایش]
عکسهای ماهوارهای ناسا از سبلان:
پانویس[ویرایش]
- ↑ خیاو یا مشکین شهر (کعبه ییلاقات شاهسون)، نویسنده: غلامحسین ساعدی (گوهرمراد)، 1343
- ↑ http://miras-ar.ir/uploads/1_15_kohha.pdf
- ↑ «معرفی قله سبلان (ساوالان)».
- ↑ http://www.sozluk.net/index.php?word=sav
- ↑ http://www.sozluk.net/index.php?word=alan
- ↑ هانری ماسه، کتاب معتقدات و آداب ایرانی، 1357
- ↑ صفحه قله سبلان در جلودار
- ↑ صفحه صعود به قله سبلان از جبهه شمالی شرقی در جلودار
- ↑ صفحه صعود به قله سبلان از جبهه غربی در جلودار
- ↑ صفحه صعود به قله سبلان از جبهه جنوبی در جلودار
- ↑ خبرگزاری مهر - قله سبلان در فهرست آثار طبیعی ملی ثبت شد، ۱۲ خرداد ۱۳۹۰ - بازدید: ۳ ژوئن ۲۰۱۱
منابع[ویرایش]
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳.
- نوبختی خیاوی؛ سلیمان، خیاو، گمشدهٔ تاریخ، تهران: نشر قو، ۱۳۸۰، ص۱۷.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
|
|
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |