نیروهای متفقین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

متفقین، به‌معنای عام، ملت‌ها و گروه‌هایی هستند، که برای انجام کاری و رسیدن به اهدافی مشترک با هم پیمان اتحاد می‌بندند.

متفقین، به‌معنای خاص، کشورهایی هستند که با هم در جنگ جهانی اول مقابل قدرت‌های مرکزی و یا نیروهای متحدین جنگیدند و نیز در جنگ جهانی دوم همچنین به جنگ با نیروهای محور یا متحدین ادامه دادند.

جنگ جهانی یکم (نخست)[ویرایش]

متفقان (هم‌پیمانان) اصلی[ویرایش]

فرانسه،بلژیک، انگلستان و روسیه طبق پیمان آنتانت در جنگ متحد شدند.

دیگر هم‌پیمانان[ویرایش]

جنگ جهانی دوم[ویرایش]

Naciones Unidas 3.jpg

متفقین اصلی[ویرایش]

دیگر متفقین[ویرایش]

در واقع جنگ در اروپا از زمان تهاجم به لهستان در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شده بود.

چندین کشور همسود با بریتانیا روابط خود را با آلمان قطع کردند:

تعداد زیادی از نیروهای کانادایی و آفریقای جنوبی در عملیات جنگی اروپا درگیر جنگ بودند. در ابتدا نیروهای استرالیایی در عملیات‌های جنگی شرکت می‌کردند، ولی از ۱۹۴۱ بیشتر نیروهای استرالیای برای دفاع از جزایر خود، بازگشتند. بیشتر نیروهای اصلی نیوزیلند در اروپا بودند.

بیشتر کشورهایی که توسط نیروهای محور اشغال شده بودند، در مقابل آنها مقاومت می‌کردند:

همکاری لهستان در جنگ جهانی دوم بیش از ۲۲۵.۰۰۰ نیروی مسلح بود.

مستعمرات بریتانیا، هلند و فرانسه در کنار کشورهای اصلی درگیر جنگ بودند، و بسیاری از آن‌ها وقتی که کشورهای اصلی مورد حمله قرار می‌گرفت همکاری‌های بسیاری داشتند.

از ژوئیه ۱۹۴۴ نیروهای اعزامی برزیلی (با بیش از ۲۵.۰۰۰ سرباز) در حملهٔ متفقین به ایتالیا شرکت داشتند.

دیگر متفقین: