احولی سیستانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها، سیستانی (ابهامزدایی) را ببینید.
احولی سیستانی، شاعر و ادیب سیستانی است که در سال ۱۰۲۴ به هند مهاجرت کرد.ملاعبدالنبی فخرالزمانی قزوینی، «مولف تذکره میخانهها» به سال ۱۰۲۶ احولی را در شهر دلپذیر کشمیر ملاقات کردهاست.
احمدگلچین معانی، درکتاب «کاروان هند» احولی را تخلص شاعر میداند که بعداً به بسمل تغییر تخلص دادهاست.
او در سال ۱۰۳۱ هجری قمری به سیستان باز میگردد.برای وفات این شاعر تاریخی ذکر نشدهاست. دیوان احولی سیستانی مشتمل برپنج هزار بیت است.
ساقی بده آن باده که غارتگر هوش است | چون عشق کلید در دلهای عشق است | |
آن آتش گلفام که در چشم صراحی | چون خون به دل اهل محبت همه خموشست |
منابع[ویرایش]
- شاعران سیستان - ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل