هنرهای رزمی چینی

دیوارنگاره‌ای از سده نوزدهم در معبد شائولین

هنرهای رزمی چینی (به چینی: 中國武術) به تمامی انواع هنرهای رزمی گفته می‌شود که از چین سرچشمه می‌گیرند.

کونگ فو و ووشو عبارات عمومی هستند که به مرور زمان مترادف با هنرهای رزمی چینی شده‌اند. هر چند این دو عبارت تفاوت بسیاری در اصل معنایی با یکدیگر دارند. هر کدام از این دو لغت می‌تواند سنت‌های متفاوتی از هنرهای رزمی را توصیف کند و حتی می‌تواند در مفهومی غیر از هنرهای رزمی استفاده شود. بوکس چینی و کنپو نام‌هایی دیگرند که گاه برای اشاره به هنرهای رزمی چینی کاربرد دارد.

در زبان چینی واژه کونگ فو اشاره به هر دستاورد شخصی یا مهارت پیچیده حتی در زمینه‌های کاملا غیر مرتبط با هنرهای رزمی دارد. در مقابل ووشو یک عبارت دقیقتر در زبان چینی ماندارین است که می‌توان آن را به «هنر رزمی» ترجمه کرد. علاوه بر این عبارت ووشو امروزه به اسمی برای یک ورزش مدرن شبیه به ژیمناستیک تبدیل شده است که مسابقات آن در دو بخش اصلی مبارزه (سانشو یا ساندا) و فرم‌های با سلاح و بدون سلاح برگرفته از فرم‌های هنرهای رزمی چینی (تالو) برگزار می‌شود. وینگ چون کونگ فو نیز یکی از اصیل ترین و قدیمی ترین فنون مبارزه و دفاع شخصی است که امروزه در سراسر دنیا و به شکل اکادمیک هم آموزش داده می شود.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «هنرهای رزمی چینی»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۹ دی ۱۳۹۱).