انحلال‌پذیری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
نمودار انحلال پذیری بر حسب دما برای چند نمک شیمیایی

انحلال پذیری(به انگلیسی: Solubility) مفهومی بنیادی در علم شیمی و مبحث محلول‌هااست که میزان حل شدن یک ماده (جامد،مایع یا گاز) را در یک حلال مشخص (جامد، مایع یا گاز) بیان می‌کند. این کمیت با عواملی چون نوع حلال،دما و فشار رابطه دارد. محلولی که به اندازه انحلال پذیری خود در دما و فشار مشخص، ماده‌ای را در خود حل کرده باشد، محلول اشباع گوییم و در صورتی که بیش از این مقدار ماده در محلول حل شود، محلول را فوق اشباع می‌نامیم. معمولاً انحلال پذیری مواد مختلف را به صورت گراف نسبت به عوامل دیگری چون دما و فشار نمایش می‌دهند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. مورتیمر، چارلز. شیمی عمومی ۱. ج. اول. تهران: نشر علوم دانشگاهی، ۱۳۸۳. شابک ‎۹۶۴۶۱۸۶۳۳۵.