بیدل کرمانشاهی

میرزا محمد بیدل کرمانشاهی از شاعران بزرگ ایرانی قرن سیزده قمری بوده است.

تبار اصلی

اصل بیدل از چلاو شهرستان آمل استان مازندران بوده و از بنی اعمام میرزا علینقی، متخلص به اقبال بود.در ایام شیرخوارگی وی، پدرش به کرمانشاه رفت . او در عهد ناصرالدین شاه می‌زیست .

تبحر شعری

بیدل مراثی بسیار دارد و در بدیهه گویی خاصه در ماده تاریخ تسلطی غریب در سایر اقسام شعر نیز طبع روان و سریع داشت .

آثار

از آثار وی می‌توان به رساله‌ای در عروض و قافیه و مثنوی، عسر و یسر، تحفه الذاکرین، دستان ماتم، در مقتل، وقایع صفین، در بحر تقارب، ربیعیه، در علم صرف، و دیوان اشعار در حدود بیست هزار بیت اشاره کرد .

نمونه شعر

• ای که گفتی دل گم کرده ز زلفم بستان ... ما دل خود نشناسیم ز بسیاری دل

• شد گوشه نشين خال تو در كنج لب آری ... كار همه دل سوختگان گوشه نشيني است

• گفتمش دل به غمت دادم ننمودم سود ... گفت این بس که بخوانند تو را بیدل من

معاصران

وصال شیرازی و سلطانی کرمانشاهی(گوینده شعر مشهور: ...بعد از دو سه روز بیدل آمد) از هم عصران بیدل بوده اند.

درگذشت

سال وفات بیدل را 1289 قمری گفته اند.

منابع

• بیدل
• لغت نامه دهحدا، بیدل کرمانشاهی
• noormags.ir/view/fa/creator/77367