شهرستان کامیاران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
شهرستان کامیاران
اطلاعات کلی
کشور ایران Flag of Iran.svg
استان کردستان
مردم
جمعیت ۱۰۵،۹۹۶ نفر[۱]
مذهب سنی شافعی[۲][۳] ،شیعه[۴]
جغرافیای طبیعی
مساحت ۱٫۸۵۲ كیلومتر مربع[۵]
ارتفاع از سطح دریا ۱٫۴۶۴ متر[۶]
داده‌های دیگر
وب‌گاه فرمانداری کامیاران
شهرها
کامیاران
موچش
تعداد بخش‌ها
مرکزی
موچش

شهرستان کامیاران (به کردی : Kamyaran)، از شهرستانهای استان کردستان در غرب ایران است. شهرستان کامیاران در ۶۵ کیلومتری جنوب سنندج واقع شده است[۷]. جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۰۵٫۸۹۵ نفر بوده است [۱].

تقسیمات کشوری[ویرایش]

شهر: کامیاران

  • بخش موچش
    • دهستان امیرآباد
    • دهستان سورسور
    • دهستان عوالان
    • دهستان گاورود

شهر:موچش

درباره کامیاران[ویرایش]

ویژگیهای عمومی، فرهنگی، مردم شناختی مردم این شهرستان نیز مانند سایر نواحی استان کردستان است و مردم آن به زبان کردی تکلم می‌کنند. این شهرستان در فصول بهار و پاییز آب و هوای دلپذیری دارد. کامیاران جنوبی‌ترین شهرستان استان کردستان است به گونه ای که بر روی گسل مروارید قرار گرفته و حصاری از کوهستان های شاهو و بیستون اطراف آن می باشند. رشته کوه های زاگرس از کوهستان بیستون در جنوب دشت کامیاران آغاز می شود و با استان کرمانشاه مرز مشترک دارد.

نقاط دیدنی و جذاب شهرستان کامیاران عبارت‌اند از روستای تاریخی پالنگان، دریاچه سد گاوشان، تفریگاه جنگلی کوبگار، چشمه آب معدنی بایسپرنه، داریمام، کتیبه باستانی تنگی ور، تپه تیانه، تپه توبره ریز، نقش برجسته و سنگ نبشته اورامان، چشمه آب معدنی گواز، رودخانه تنگی ور، مقبره شیخ عباس کومائین، مقبره حضرت عکاشه.

همچنین مجتمع پرورش ماهیان سردآبی (قزل آلا) واقع در ۴۵ کیلومتری کامیاران - مریوان(روستای پالنگان) در بستر رودخانه سیروان با ظرفیت ۵۶۴ تن[۸][۹] در سال بزرگ‌ترین مجتمع سردآبی خاور میانه به شمار می‌آید[۱۰].

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.  خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام ".D8.A2.D9.85.D8.A7.D8.B1" چندین بار با محتوی متفاوت تعریف شده‌است
  2. [۱]
  3. استان‌شناسی کردستان،شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران،سال ۱۳۹۰،ص۷۳
  4. [۲]
  5. [۳]
  6. [۴]
  7. [۵]
  8. [۶]
  9. [۷]
  10. [۸]