مستوفی‌الممالک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مستوفی‌الممالک یکی از مناصب و القاب دیوانی ایران از دوره مغول تا عصر قاجار است.[۱]

مستوفی‌الممالک رئیس طبقه مستوفیان بود. در دوره صفویه مستوفی‌الممالک مسئول امور مالی کل مملکت محسوب می‌شد و تمامی امور مالی و مالیاتی کشور و عزل و نصب مستوفیان به دست وی صورت می‌گرفت. او در این دوره از امرا عظام محسوب می‌شد و در اواخر دوره شاه سلطان حسین حق شرکت در امراجانقی (شورای عالی دولتی) را داشت.[۲]

نادرشاه پس از تاجگذاری منصب مستوفی‌الممالک را بین چهارنفر تقسیم کرد و هریک را به سرپرستی امور مالی بخشی از کشور گماشت، اما در دوره زندیه این منصب بار دیگر به یک نفر سپرده شد.[۲] در آغاز دوره قاجار با گسترش دستگاه اداری کشور مستوفی‌الممالک مقام دوم کشور شد و رتبه‌ای بالاتر از منشی‌الممالک و وزیرلشکر یافت.[۳] در سال ۱۳۰۶ هجری قمری امور مالی کشور در دفتر استیفا متمرکز بود که بخشی از وزارت داخله شمره می‌شد و زیر نظر وزیراعظم قرار داشت.[۴]

فهرست مستوفی‌الممالک‌های ایران[ویرایش]

افشاریه[ویرایش]

زندیه[ویرایش]

قاجاریه[ویرایش]

پانویس و منابع[ویرایش]

  1. خسروبیگی، هوشنگ. «مستوفیان و مستوفی‌الممالک در دوره قاجار». نامه انجمن (تهران)، ش. هشت (۱۳۸۱): ۶۵. بازبینی‌شده در ۱۱ دی ۱۳۹۱. 
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ خسروبیگی، هوشنگ. «مستوفیان و مستوفی‌الممالک در دوره قاجار». نامه انجمن (تهران)، ش. هشت (۱۳۸۱): ۶۹. بازبینی‌شده در ۱۱ دی ۱۳۹۱. 
  3. خسروبیگی، هوشنگ. «مستوفیان و مستوفی‌الممالک در دوره قاجار». نامه انجمن (تهران)، ش. هشت (۱۳۸۱): ۷۰. بازبینی‌شده در ۱۱ دی ۱۳۹۱. 
  4. خسروبیگی، هوشنگ. «مستوفیان و مستوفی‌الممالک در دوره قاجار». نامه انجمن (تهران)، ش. هشت (۱۳۸۱): ۷۳. بازبینی‌شده در ۱۱ دی ۱۳۹۱. 

جستارهای وابسته[ویرایش]