خوی
خوی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | آذربایجان غربی |
شهرستان | خوی |
بخش | مرکزی |
مردم | |
جمعیت | ۲۰۰٬۹۵۸ نفر[۱] |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۱۴۸ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۱۰ |
میانگین بارش سالانه | ۲۵۳ میلیمتر |
اطلاعات شهری | |
شهردار | محبوب تیزپاز |
رهآورد | عسل، تخمه آفتاب گردان و کدو، فرش ماهی، گردو، نمک (سنگی)، لبنیات و میوههای فصلی |
پیششماره تلفنی | ۰۴۶۱[۲] |
وبگاه | khoycity.ir |
تابلوی خوشآمد به شهر | |
خوی دومین شهر مهم استان آذربایجان غربی ایران است، شهرستان خوی در شمال غربیترین نقطه ایران و آذربایجان در مرز کشور ترکیه واقع شدهاست؛ و اولین شهرستان با وسعتی بالغ بر ۵٬۵۴۸ کیلومتر مربع استان آذربایجان غربی میباشد؛ و جمعیت شهری بالغ بر ۲۰۰٬۹۵۸ نفر دومین شهر این استان از نظر جمعیت است؛ و همچنین اولین شهرستان از نظر دارا بودن مسلمان شیعه در آذربایجان غربی و هجدهمین شهر فرهنگی تاریخی ایران است. درسال ۱۳۸۹ شهرستان خوی از فرمانداری به فرمانداری ویژه ارتقاء یافت.
فاصله خوی از تهران ۷۸۰ و از تبریز ۱۶۵ کیلومتر بوده و با قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم نزدیکترین شهر به دروازه اروپا (ترکیه) هست و مسافت آن با شهر وان در کشور ترکیه از طریق پایانه مرز رازی ۱۲۰ کیلومتر (حدود ۲ ساعت با اتومبیل) است. زبان رایج در میان مردم خوی ترکی آذربایجانی است. خوی نیز از بزرگترین و مهمترین شهرهای آذربایجانی ایران به شمار میرود.
خوی یکی از کهنترین مراکز تمدن در شمال غرب ایران و کانون بسیاری از حوادث تاریخی بوده است.[۳] خوی بهدلیل واقع شدن در مسیر جاده ابریشم و جاده تجارتی شرق و غرب، مورد بازدید بسیاری از جهانگردان و ایرانشناسان واقع شدهاست. توضیح اینکه جاده ابریشم در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال غربی خوی در جاده چالدران بالاتر از(قوردیک قفه سی) رد میشد که در زبان محلی به این جاده ابریشم (دوه اوچان) (محل پرواز کردن شتر) میگفتند. چرا که بعلت سرازیری شدید این جاده شتران با مال التجاره با سرعت زیاد حرکت نموده چنانکه گویی پرواز میکردند. از منابع تاریخی و سفرنامهها از جمله سفرنامه ناصرخسرو مطالب قابل توجهی دربارهٔ خوی بدست میآید. زبان رایج در میان مردم خوی ترکی آذربایجانی است.
این شهر از بزرگترین و مهمترین شهرهای آذربایجانی ایران به شمار میرود.[۴][۵]
محتویات
- ۱ وجه تسمیه
- ۲ پیشینهٔ تاریخی
- ۳ حکومت خودمختار آذربایجان
- ۴ آثار تاریخی و مذهبی
- ۵ کنگره بینالمللی شمس در خوی
- ۶ شکارگاههای تاریخی
- ۷ طبیعت
- ۸ جشنوارههای تابستانی در خوی
- ۹ محصولات
- ۱۰ معادن
- ۱۱ پایانه مرز رازی خوی
- ۱۲ حمل و نقل شهرستان خوی
- ۱۳ شهرداری خوی
- ۱۴ حمل و نقل شهری خوی
- ۱۵ سازمان تاکسیرانی خوی
- ۱۶ هتلهای خوی
- ۱۷ کباب خوی
- ۱۸ بازار قدیمی خوی
- ۱۹ مراکز آموزشی شهرستان خوی
- ۲۰ صنعت در شهرستان خوی
- ۲۱ منطقه ویژه اقتصادی خوی
- ۲۲ منطقه آزاد شهرستان خوی
- ۲۳ سرشناسان
- ۲۴ نگارخانه خوی
- ۲۵ شهرهای خواهرخوانده و هم پیوند
- ۲۶ منابع
- ۲۷ پیوند به بیرون
وجه تسمیه[ویرایش]
دربارهٔ وجه تسمیه شهر خوی، نظرات گوناگونی وجود دارد. به عقیده ریاحی، این واژه با دو واژه مرتبط است: یکی نام شهر اولخو که در دوهزار و هفتصد سال پیش در مکان خوی قرار داشته و دیگری، نام ساردوی خورد، درژی که ساردوی، یکی از پادشاهان اورارتو، در کنار شهر اولخو ساخته بود.[۶] همچنین گفته میشود که واژهٔ «خوی» در زبان کردی و ایرانی میانه به معنای نمک است، و بهواسطهٔ وجود معادن نمک در منطقه، به «خوی» معروف شدهاست. این احتمال که نام خوی، از ریشه زبان ارمنی به معنی «قوچ» گرفته باشد، صحیح نیست، چرا که در منابع ارمنی، نام این شهر «هیر» ضبط شده است.[۶] راجر سیوری، دلیل نامگذاری خوی را ریشه کردی آن میداند که مرتبط با معادن نمک این شهر است،[۷] در حالی ساسانپور و مسروی، وجه دیگر این نام را، جلگه و زمین پست میدانند که از نظر آنها با موقعیت جغرافیایی این شهر، سازگارتر است.[۶]
پیشینهٔ تاریخی[ویرایش]
پیشینه این شهر، به سههزار سال پیش برمیگردد. در دوران باستان، خوی همانند سایر شهرهای آتورپاتکان، از دوره مادها تا پایان ساسانیان، تحت حکومت پادشاهان ایرانی بود[نیازمند منبع]. پیش از مادها، شهر خوی جزئی از ناحیه باستانی سانگیبوتو و بخشی از سرزمین اورارتو بوده است.[۶] در دوران باستان، شهر خوی به واسطه حضورش در مسیر جاده ابریشم، اهمیت بالایی داشت.[۷]
خوی در دوران صفوی[ویرایش]
در دوران صفویه، شهر خوی به دلیل مجاورت با مرز امپراتوری عثمانی، از نظر استراتژی اهمیت بالایی داشت. در ۹۲۰ ه. ق/ ۱۵۱۴ م، شاه اسماعیل صفوی، از سلطان سلیم یکم، در جلگهٔ چالدران در حدود هفتاد مایلی این شهر، شکست سنگینی خورد.[۷]
در دوران صفوی، شهر خوی و منطقه آذربایجان بارها مورد حمله سپاه عثمانی قرار گرفت. یکی از این حملهها چلبی زاده مورخ عثمانی جنگ را اینطور توضیح میدهد:
روز بیست و یکم محاصره خوی، نیروهای عثمانی با کندن راههای زیرزمینی بر قسمتی از شهر استیلا یافته قریب به ۴۰۰۰ نفر از قزلباشان جان باختند، ولی اهالی خوی در مذهب باطل خود ثابت قدم مانده به محاربه و مقاتله کمر بستند. بعد از این ماجرا، سردار محمدپاشا متصرف آماسیه و صنعالله پاشا متصرف ایچ ایل را به اتفاق فرمانده پادگان وان و سپاه یمین و یسار و ینیچریان آن دیار، با مهمات کامل به امداد محاصرهکنندگان خوی فرستاد.
قوای بیحد و حصر آل عثمان شبانهروز با اجرای عملیات نظامی مختلف و متعدد، ضربات کوبنده وارد آورده، سرانجام پس از ۵۷ روز محاصره و محاربه شدید، روز ۱۸ شعبان ۱۱۳۶هـ. آن بلده متین مفتوح شد. شهبازخان و میرزا جلال با ۳۰۰۰ قزلباش قتلعام شدند و اموال و اهل و عیالشان اخذ و اسیر گردیدند. روز دیگر در شهر نماز برگزار شد و خطبه بنام سلطان خواندند. بعد از خوی چورس هم به آسانی به تصرف درآمد.[۸][۹]
خوی در جنگ جهانی اول[ویرایش]
در دوران قاجاریه، این شهر به دلیل نزدیکی به مرز روسها، از اهمیت استراتژی بالایی برخوردار بود. هنوز بقایای دیوارهای دفاعی شهر که به درخواست فتحعلی شاه، به دست ژنرال گاردن در قرن سیزدهم هجری قمری/ نوزدهم میلادی در اطراف این شهر ساخته شده، امروزه به چشم میخورد. بعدها شهر خوی شاهد درگیری شدید بین ملیگرایان و سلطنتطلبان پیشین در جریان جنگجهانی اول بود.[۷]
به نوشته احمد کسروی در صفحه ۸۴ کتاب تاریخ هیجده ساله آذربایجان:
پنج یا شش هزار تن ارمنی از ایروان و وان و نخجوان نیز به سلاحداران مسیحی، پیوستند، این اندازه انبوهی ایشان است و همه با هم یکی شده و برای آرزوهایی میکوشیدند، از اینان بیست هزار تن سپاهیان ورزیده بودند و هشتصد تن سرکردگان روسی به روسستان نرفته و با اینان مانده و به همدستی ۷۲ تن سرکردگان فرانسهای آنان راه میبردند، افزار هایشان ۲۵ توپ و یکصدشصت تیر بود، نیکتین کنسول روس و شت کنسول آمریکا و گوژل رئیس بیمارستان فرانسهای رشته سیاست و راهنمایی را در دست داشتند، از آسوریان پس از کشته شدن مارشمعون آقا پطروس سر رشته دار کارهای لشکری میبود، ملک خوشابه هم از سر رشته داران به شمار میرفت، در برابر چنین نیروئی با آن کوششها چه کار توانستی بود[۱۰]
.
در روز اول تیر ۱۲۹۷ شمسی و ۱۳ رمضان ۱۳۳۶ خبر عبور آندرانیک اوزانیان از ارس طی تلگرافی به شهبندری در خوی میرسد. یکی نیروی ۵۰۰ نفری مرکب از عسکرهای عثمانی و سواران ایرانی برای دفاع همان شب به ائو اوغلی عزیمت کردند در ظلمت شب عسکرهای عثمانی در به در به دنبال ارمنیها در جستجو بودند آنها را هر جا مییافتند از خانهها بیرون میکشیدند و میبردند و در خارج شهر میکشتند.[۱۱] که در گردنه ارسی به نیروی آندرانیک برخورده و جنگ درگرفت که نتیجه آن پیروزی آندرانیک بود.[۱۱]
سپیده دم روز دوشنبه سوم تیرماه ۱۲۹۷ صفهای مهاجمان در کنار شهر پدیدار شد[۱۲] و با استتار در مزارع کنار شهر نیمی از شهر را محاصره کردند.[۱۳]
محاصره خوی همزمان با لشکرکشی عثمانی به سمت ارومیه بود که با اطلاع از محاصره مسیر خود را به سمت خوی عوض کردند.[۱۴] در این بین مردم شهر با کمک معدود سلاح داران، تا رسیدن عثمانیها مقاومت کردند. در این زمینه کسروی در تاریخ ۱۸ ساله آذربایجان مینویسد: خوئیان با همه بدی افزار و نداشتن مترالیوز میجنگیدند. آن چند تن زخمیان عثمانی نیز به یاری پرداخته و هریکی به سنگ دیگری درآمده و میکوشیدند. زنان هم به مردان آمیخته و یاری دریغ نمیکردند و برای جنگیان آب و شربت و خوردنی میآوردند و این به دلیری آنان میافزود، نیز چند تن سواره آواچیق به یاری آمدند و این نیز مایه پشتگرمی گردید.[۱۵]
لشکر عثمانی بعد از تغییر مسیر به سمت خوی محتملاً در بعد از ظهر یکی از روزهای پنجم و یا ششم تیر به خوی میرسد. بنا به نوشته امین ریاحی توپخانه عثمانی نیروی ارمنی را زیر آتش گرفت و به اندک مدتی همه را در هم شکست و آنها را وادار به فرار کرد. کوه غضنفر به دست عثمانیها افتاد و در پشت شهر نبرد ادامه یافت تا اینکه نزدیک غروب سپاه عثمانی به تازه کند رسیده و شلیک توپها را به سمت سعید آباد ادامه دادند و تا جلفا به تعقیب ارامنه پرداختند و در نهایت با گذر ارامنه از ارس و آتش زدن دهانه پل جلفا تعقیب و گریز فروکش کرد.[۱۶] به نوشته مهدی آقاسی، علی احسان پاشا بعد از شکست آندرانیک عمده قوای خود را به سمت ارومی سوق داد و باعث پیروزی مسلمانان بر علیه مسیحیانی که توسط نیروهای انگلیسی و فرانسوی حمایت میشدند، شد.[۱۷]
حکومت خودمختار آذربایجان[ویرایش]
حکومت خودمختار آذربایجان، با نام رسمی حکومت ملی آذربایجان (به ترکی آذربایجانی: آذربایجان ملّی حکومتی) یک حکومت مورد پشتیبانی اتحاد شوروی[۲] بود که در سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ در منطقهٔ آذربایجان ایران به پایتختی تبریز توسط فرقه دمکرات آذربایجان به رهبری جعفر پیشهوری تشکیل شد. ماجرای تأسیس و نابودی این حکومت به بحران ایران که یکی از سرآغازهای جنگ سرد بود معروف است؛ که شهر خوی جزو شهرهای مهم آن حکومت بود و از شهرهای آذربایجان مرکزی ایران بود که بعدها استان آذربایجان غربی تأسیس و به استان آذربایجان غربی انتقال داده شد.[نیازمند منبع]
آثار تاریخی و مذهبی[ویرایش]
آثار تاریخی زیادی در منطقه خوی قرار دارد از جمله: مزار شمس تبریزی و برج شمس تبریز، دروازه سنگی، بقعه شیخ نوایی، مسجد مطلب خان، پل خاتون، بازار خوی، کارونسراهای خوی اطراف آن، پل قطور، ساختمان شهرداری پیشین، کلیسای سورپ سرکیس، مسجد شاه «سید الشهداء» خوی، مسجد ملاحسن و آرامگاه پوریای ولی. علمدار خوی، امام زاده سید بهلول، زیارتگاه میر فتاح و آبشار بدلان ،غار علی شیخ، تکیه گاه حضرت ابوالفضل، انصار الحسین خوی (بالا امام زاده) را نام برد.
کنگره بینالمللی شمس در خوی[ویرایش]
یکی از نمادهای خوی آرمگاه شمس تبریزی است - خوی شهر عشق مرید مولانا شمس تبریزی است. اولین کنگره بینالمللی شمس تبریزی در خوی در سال ۱۳۸۹ با حضور بیش از ۴۰ بازیگر معروف از خانه سینمای ایران چون (علی نصیریان پرویز پرستویی ،هانیه توسلی، حمید جبلی و غیره) و آواز خانیهای شوالیه ایران همچون: شهرام ناظری، مختاباد، سراج سالار عقیلی و چهره بینالمللی با نام عالیم قاسیم اوف کلید خورد، که هرساله و در سال ۱۳۹۴ کنگره شمس برای چندمین بار بصورت بینالمللی به روی صحنه میرود؛ که مصادف است با ۷ مهر ماه که هرساله مهمانان و گردشگرانی از کشورهای: آلمان بلغارستان - ترکیه - آذربایجان - پاکستان و... بمدت یک هفته برگزار میشود که از جمله برنامههای فرهنگی شاد و نمایشگاه و کنسرتها از جمله برنامههای یاد شده در بزرگداشت روز شمس تبریزی مابین شهرهای خوی - تبریز - شیراز - نیشابور میباشد.
شکارگاههای تاریخی[ویرایش]
خوی به خاطر دارا بودن شکارگاههای زیاد مورد توجه شاه اسماعیل صفوی بود. شاه اسماعیل به خاطر آب و هوای خوش خوی زیاد به این شهر سفر میکرد و نقل است که شاخ قوچهایی که در عمارت برج شمس تبریزی مشاهده میشود توسط شاه اسماعیل شکار شدهاند. شاه اسماعیل با الهام از طبیعت زیبای خوی شعر میسرود[نیازمند منبع].
طبیعت[ویرایش]
خوی در میان کوههای بلند واقع شدهاست به همین دلیل آب و هوای آن در تابستان گرم و در زمستان بسیار سرد است. آب و هوای این شهرستان در فصل بهار بسیار دلچسب است. کوه چلهخانه در مجاورت این شهرستان قرار دارد و نیز کوه اورین که برای مردم این شهر کوهی با ارزش و تاریخی است. منطقه بکر جهنم دره خوی یا به قولی دره قیریس که یک دره کاملاً بکر با کوهها و صخرههایی است که از وسط شان راه عبوری دارند و ارتفاع آنها گاهی به ارتفاع یک برج ده طبقه میرسد که در بالا به همدیگر چسبیدهاند. در این دره سرسبز جانورانی مانند خرس قهوهای، آهو، و گوزن وجود دارند. شهر سرسبز و توریستی فیرورق – روستای علیشیخ – روستای وار و پسک – و منطقه قطور با آبگرم و درمانی آن یکی از مراکز گردشگری این شهرستان بحساب میآید.
جشنوارههای تابستانی در خوی[ویرایش]
جشنوارههای تابستانی در خوی همزمان با مسافرتهای تابستانی گردشگران به شهرستان خوی و برداشت محصولاتی همچون آفتابگردان، گل محمدی، آلبالو و فرش انجام میشود که گردشگران ضمن بازدید از اماکن تاریخی و اقامت در خوی و دیدن زیباییهای طبیعی و طبیعت بکر میتوانند در جشنوارههای تابستانی خوی هم شرکت کنند که مهمترین آنها میتوان به جشنواره آفتابگردان که نماد خوی هست اشاره کرد که بمدت یک هفته در پارک بزرگ ملت خوی با کنسرتهایی مانند گروه رستاک و... رقصهای محلی هر شب برگزار میشود اشاره کرد.
محصولات[ویرایش]
سالها پیش به دلیل نوع خاک مزارع خوی پنبه در آن کاشته و بهرهبرداری میشد؛ و این مزارع سبب به وجود آمدن نساجی در خوی شد؛ ولی کمکم مزارع پنبه جای خود را به آفتابگردان (گونه باخان) داد.
تخمه آفتابگردان از محصولات اصلی این شهرستان است که در کشور معروف است. همچنین عسل مرغوب این شهرستان از دیگر محصولات غذایی میباشد. فرشهای نفیس دستباف از دیگر تولیدات این شهر میباشد. یکی از نقشهای ماندگار فرش ایرانی «نقش ماهی» است که در این باره براساس معاهده لیسبون و طی فرایند کارشناسی و مطابق با قوانین بینالمللی، فرش ماهی خوی در سازمان جهانی مالکیت فکری وایپو مستقر در ژنو، ثبت جهانی شد.
صنایع دستی منطقه فرش بافی، گلیم بافی، جاجیم بافی، جل بافی، مفرش بافی، زیلوبافی، حصیربافی، سبدبافی، ریسندگی الیاف، سفالگری و دست بافتههای پشمی میباشد.{{http://91.98.46.102:92/47542445fb1dc627eb6a648f964ac860qazqaz%20N150}}
معادن[ویرایش]
معادن خوی عبارتند از: نمک، زغال سنگ، مس و طلا که فقط از معدن نمک آن فعلاً استفاده میشود و بصورت تجارتی بعنوان نمک خوی در تمام شهرستانهای مجاور به فروش میرسد.[۱۸][۱۹]
پایانه مرز رازی خوی[ویرایش]
شهرستان خوی با وجود داشتن گذرگاه مرزی رازی و قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم تنها راه مرزی نزدیک به کشور ترکیه است. خوی تنها شهریست که مسافت آن با شهر وان در کشور ترکیه از طریق بازارچه رازی ۱۲۰ کیلومتراست.
در سال ۲۰۰۶ هیتی از طرف کشور ترکیه برای بررسی وضعیت بین راهی دو کشور جلسهای با حضور معاون وزیر و سایر افراد متولی صادرات و واردات استان آذربایجان غربی و افراد منتخب از این شهرستان برگزار نمودند.
در تاریخ ۲۶/۰۱/۱۳۹۰ مرز رازی با حضور وزرای خارجی ایران و ترکیه و مقامات محلی بطور رسمی گشایش یافت
حمل و نقل شهرستان خوی[ویرایش]
پایانه مسافربری خوی[ویرایش]
پایانه مسافربری سردار شهید حاج محمد حنیفه درستی در دو طبقه به عنوان بزرگترین پایانه مسافربری شمال غرب و غرب کشور ۱۳۸۷ به بهرهبرداری رسید.
ظرفیت روزانه این ترمینال مسافربری را برای جابجایی مسافر را ۴هزار و۵۰۰ نفراست.
فرودگاه خوی[ویرایش]
فرودگاه خوی بعنوان دومین فرودگاه استان آذربایجان غربی در مهر سال۱۳۸۳ به بهرهبرداری رسیده، هم اکنون فرودگاه خوی با توجه به هممرز بودن با کشور ترکیه شهر وان و داشتن گذرگاه مرزی رازی به عنوان مهمترین دروازه توسعه شمال استان در جابجایی هوایی مسافر، توریست، بازرگانان، اساتید دانشگاهی و دانشجویان، مهندسان و صنعتگران و... بعنوان یکی از زیباترین فرودگاههای کشور ایفای نقش مینماید. برنامههای هوایی فرودگاه خوی روزهای شنبه و یکشنبه از تهران به خوی ساعت ۰۶:۱۰ و از خوی به تهران ۰۸:۱۰ صبح و چهارشنبهها عصر ساعت ۱۶:۱۰ از تهران به خوی و ۱۸:۱۰ از خوی به تهران میباشد. برنامههای آینده خوی شامل راهاندازی پرواز خوی مشهد - خوی نجف و کربلا و برعکس و همچنین پروازهای تور گردشگری میشود.
ایستگاه راه آهن رازی خوی[ویرایش]
از نواحی چهاردهگانهٔ راهآهن ایران است. در مسیر تهران ایستگاه رازی خوی پل قطور که بزرگترین پل راه آهن خاورمیانه است در مسیر راه آهن ایران و ترکیه در نزدیکی خوی ساخته شدهاست. شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران در راستای توسعه حمل و نقل ریلی، قطار تهران-آنکارا را با همکاری راه آهن ترکیه در سال ۱۳۸۰ راهاندازی کرد. این قطار دوشنبه شب از تبریز عازم و صبح روز سه شنبه وارد شهر وان در ترکیه میشود. این قطار روز ۴ شنبه ساعت ۲۲:۱۵ تهران را به مقصد آنکارا ترک کرده و پس از عبور از ایستگاه زنجان، تبریز، سلماس وارد ایستگاه مرزی رازی خوی ساعت ۱۴:۴۵ میشود در ایستگاه رازی تشریفات گمرکی و کنترل گذرنامهها انجام میشود سپس قطار در ادامه مسیر پس از طی ۳ کیلومتر در ساعت ۱۷:۴۰، در ایستگاه مرزی کاپیکوی در ترکیه برای بررسی گذرنامهها و گمرک توسط مأموران این کشور متوقف میشود. قطار پس از طی ۱۰۷ کیلومتر وارد ایستگاه وان میشود و در اسکله وان مسافران سوار کشتی دو طبقه (فری بوت) شده و پس از ۵ ساعت مسافرت با کشتی بر روی دریاچه وان به ایستگاه تات وان رسیده و پس از طی ۱۳۳۰ کیلومتر سفر خود را با قطار ترکیه تا آنکارا ادامه میدهند و در ساعت ۱۰ شنبه به آنکارا میرسند.
شهرداری خوی[ویرایش]
ساختمان شهرداری خوی یا بلدیه سابق مربوط به دوره پهلوی اول است و در خوی، مرکز شهر واقع شده بنای شهرداری خوی در سال ۱۳۱۲ هجری شمسی به دست استاد علی اکبر توانا (معمار مشهور خویی) در محل ساختمان قدیم شهرداری واقع در خیابان شهید صمدزاده (فعلی) ساخته شد. درفضای شهرداری قدیم صدها درخت اصله تبریزی تنومند وجود داشت. در گذشته به شهردار قدیم رئیس بلدیه شهر میگفتند و در زمان تاسیس۵ الی ۶ نفر کارگر روز مزد داشت. کوچههای شهر اکثراً خاکی بودند. در سال ۱۳۱۲ خیابانهای اصلی شهر احداث شد (خیابان طالقانی و خیابان شریعتی) و در سال ۱۳۱۶تنها در چند محل از شهر آسفالت وجود داشت از ۱۳۳۰ سر آغاز آسفالت خیابانهای شهر بوده است. وظایف شهرداری در بدو تشکیل بیشتر نظافت و رفت روب شهر بوده است و در سال ۱۳۳۰، ۳۵ نفر کارمند و ۲۰ نفر کارگر داشته است.
شهرداری خوی در گذشته زیر نظر انجمن شهر فعالیت میکرد و بیشترین منابع تأمین درآمدی شهرداری، از محل دریافت عوارض بوده و به مسایل و امور آب، برق، نان، گوشت، بهداشت شهر با نظافت، رفت و روب (خدمات شهری) نیز نظارت داشته است. در سال ۱۳۰۷ شهر خوی دارای پنج دروازه ورودی بوده و در هر کدام از این دروازهها عوارض ورود و خروج به شهرو کالاهای وارداتی، اجناس فروشی در میادین گندم، نمک، دواب عوارض دریافت میگردید. بعدها وظایف شهرداری توسعه یافته و اخذ عوارض از پروانههای ساختمانی و مغازهها و سایر مجوزها از مردم نیز به منابع درآمدی شهرداری اضافه شد.
کاشتن درختان چنار از سال ۱۳۳۸ در شهر خوی آغاز شد و بیشتر آرامستانها مسیرگشایی شده و ورود حیوانات به شهر ممنوع شد. هم اینک شهرداری خوی با داشتن درجه ۱۰ به عنوان یکی از شهرداریهای فعال شمال غرب کشور به شمار رفته و دارای ۴ ناحیه و ۵ سازمان آتشنشانی، اتوبوسرانی، تاکسیرانی، سازمان پایانهها و سازمان آرامستانها میباشد.
حمل و نقل شهری خوی[ویرایش]
سازمان اتوبوس و مینی بوس رانی خوی
در سال ۱۳۷۰ بمنظور جابجائی شهروندان خوی با تعداد ۹ دستگاه اتوبوس و ۱۱ دستگاه مینی بوس با اساسنامه مستقل طی مجوز صادره از سوی وزارت محترم کشور تأسیس و شروع بکار نموده و اکنون سازمان اتوبوسرانی خوی و حومه با ۸۸ دستگاه اتوبوس و ۱۱۷ دستگاه مینی بوس در ۳۵ خطوط در سطح شهر و حومه به شهروندان محترم خدمات دهی مینماید.
سازمان تاکسیرانی خوی[ویرایش]
اتحادیه تاکسی و تاکسی بار در شهر خوی از سال ۱۳۵۱ فعالیت خود را آغاز کرد که در سال درسال ۱۳۷۷ با تشکیل امور تاکسیرانی در شهرداری خوی به مجموعههای تحت نظر شهرداری خوی پیوست. امور تاکسیرانی شهرداری خوی تا سال ۸۲توسط شهرداری اداره میشد که با تأسیس سازمان به عنوان یکی از سازمانهای شهرداری کار خود را از لحاظ اداری و مالی به صورت مستقل آغاز نمود. سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی خوی در سال ۸۲ در اجرای قانون الحاق یک تبصره به ماده واحده قانون راجع به تمرکز امور تاکسیرانی به عنوان یکی از سازمانهای زیر مجموعه شهرداری خوی تأسیس گردید. این سازمان بر اساس ماده ۸۴ قانون شهرداریها وبند ۱۵ماده ۷۱ قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوبه ۰۱/۳/۷۵ تأسیس گردیده است و دارای موضوع و اهداف و وظایف تصدی و مدیریت بر کلیه امور مربوط به تاکسیرانی و حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری شهر خوی میباشد.
هتلهای خوی[ویرایش]
خوی با داشتن ۳ هتل شامل: هتل ۳ ستاره ثمین، هتل ۲ ستاره زمرد، و هتل ۱ ستاره جهانگردی، و مسافرخانههای در جه یک آماده پذیرایی از مهمان گرامی است.
کباب خوی[ویرایش]
اصلیترین غذای شهر خوی از دیرباز کباب خوی است که برای چشیدن طعم اصل کباب خوی باید خود را به بازار قدیمی خوی رسانده و در چلوکبابی حاج حسین و حاج علی خود را مهمان کرد تا طعم واقعی کباب اصل خوی را تجربه کرد.
بازار قدیمی خوی[ویرایش]
بازار قدیمی خوی بازار خوی در ضلع شرقی شهر خوی قرار دارد و بازمانده بازار گسترده است. تاریخ احداث بازار فعلی دوره صفویه به بعد است دارای ۴ کاروانسرای بزرگ میرزاهاشم، خان و غیره میباشد. بیشتر قسمتهای آن به دستور عباس میرزای قاجار و توسط امیر احمدخان دنبلی، در اوایل دوره قاجاریه ساخته شدهاست.
بازار خوی مانند بازارهای اصفهان، کرمان و... تزئینات گچبری و کاشیکاری آجری، کتیبه و... ندارد اما در بعضی از قسمتها، مخصوصاً در چهارسوهای آن تزئینات کَشه چینی آجر وجود دارد.
مراکز آموزشی شهرستان خوی[ویرایش]
خوییان از پیشگامان نهضت مشروطیت در آذربایجان و ایران بودهاند و این نیز برخاسته از پیشینه و ساختار فرهنگی شهر بودهاست. تاریخ ایجاد اولین مدرسه به شکل امروزین در خوی به سال ۱۸۸۰ میلادی و بهوسیله مسیونرهای آمریکایی میرسد؛ که مدرسه خسروی یکی از آثار تاریخی خوی که بازمانده از دوران قدیم است که میتوان به آن اشاره کرد.
از مراکز آموزشی خوی میتوان به: دانشگاه آزاد اسلامی با حدود ۵۴۰۰ دانشجو، دانشگاه پیام نور با حدود ۴۵۰۰ دانشجو، دانشکده پرستاری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشکده علوم قرآنی، حوزه علمیه نمازی، مرکز تربیت معلم و دانشگاههای غیردولتی علامه خویی، زرینه و شمس از مراکز علمی - آموزشی شهر به شمار میآیند و دانشگاه دولتی خوی نیز در دست ساخت میباشد که امید میرود با ساخت و تکمیل آن تحولی شگرف در سطح منطقه به وجود آید.
صنعت در شهرستان خوی[ویرایش]
از عمده کارخانههای معروف در شهرستان خوی میتوان به کارخانههای: نیروگاه سیکل ترکیبی خوی - سیمان آذرآبادگان خوی - کارخانه در حال احداث ذوب آهن خوی - کارخانجات بزرگ نساجی خوی - آبمیوه و کنسانتره سازی گلشن خوی - کارخانه تصفیه نمک آذر سپید خوی - کارخانههای مبلمان (هدف - ایپک یولی - باریش -ترک - استانبول و...) اشاره کرد. همچنین شهرک صنعتی خوی در سال ۱۳۷۹ به تصویب رسیده و با مساحت بالغ بر ۲۲۲ هکتار در جنوب شهرستان خوی در جاده خوی سلماس واقع شده است. اضافه میکنم شهرکهای صنعتی کانی فلزی و غیر فلزی شهرک مبل در خوی کلنگ زنی و در حال احداث میباشد.
منطقه ویژه اقتصادی خوی[ویرایش]
منطقه ویژه اقتصادی شهرستان خوی در جنوب شهرستان خوی در جاده خوی به سلماس و ارومیه به مساحت یکهزار و چهل هکتار در زمینهای روبروی شهرک صنعتی جاده فرودگاه این شهر تعیین شده با امکانات :فرودگاه خوی - نیروگاه سیکل ترکیبی خوی - شهرک صنعتی خوی و... ، هم اکنون در حال انجام کارهای مقدماتی خود در هیئت دولت میباشد.
منطقه آزاد شهرستان خوی[ویرایش]
پیشنهاد ایجاد منطقه آزاد خوی اساساً توسط شخص استاندار آذربایجان غربی مطرح شده است. گفته میشود در این طرح پیشنهادی قرار است خوی به منطقه آزاد ارس متصل شود و شهرستان خوی نیز با فاصلهای در حدود ۲۵ الی ۳۰ کیلومتری از این منطقه آزاد بهرهمند گردد و این موضوع بسیار جدی است و هم اکنون مراحل اصلی و پایانی خود را طی میکند.
سرشناسان[ویرایش]
از خاندانهای معروف این شهرستان خاندان دنبلی را میتوان نام برد که قرون متوالی در آذربایجان حکومت داشتهاند.
از شخصیتهای معروف این شهرستان میتوان به آیتالله العظمی خویی عباس زریاب خویی، محمدامین ریاحی، رحیم نوه سی، ژاله آموزگار، آذر پژوهش، بهروز وثوقی، آتش تقیپور، مینا جعفرزاده، ثریا حکمت، غلام رضا آقازاده، سپهبد کریم ورهرام، علی فتحاللهزاده، سید جواد ذاکر اشاره کرد.
نگارخانه خوی[ویرایش]
شهرهای خواهرخوانده و هم پیوند[ویرایش]
- قونیه، ترکیه از چهاردهم مهر ۱۳۹۰
- ایران نیشابور، استان خراسان رضوی، ایران از چهاردهم مهر ۱۳۹۰ [۲۰]
- ایران شیراز، استان فارس، ایران از پانزدهم اردیبهشت ۱۳۹۲
- شهرهای یغنادزور، وایک و جرموک، ارمنستان ازبیست و پنجم خردار ۱۳۹۴
منابع[ویرایش]
- ↑ «جمعیت و خانوار تا سطح آبادی براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰». مرکز آمار ایران، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۸ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ پیششمارهٔ تلفنی
- ↑ تاریخ خوی- محمدامین ریاحی چاپ اول ۱۳۷۱، چاپ دوم ۱۳۷۶.
- ↑ "Country Study Giude-Azerbaijanis". STRATEGIC INFORMATION AND DEVELOPMENTS-USA. Retrieved 13 August 2013.
- ↑ "Iran-Azerbaijanis". Library of Congress Country Studies. December 1987. Retrieved 13 August 2013.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ فرزانه ساسانپور و مسعود طاوسی مسرور. «خوی». در دانشنامه جهان اسلام. ج. 16. تهران: بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، 1392.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ Savory, R.M. “Khoi”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 5. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1986. 29. Retrieved ۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۴.
- ↑ چلبیزاده، اسماعیل عاصم افندی. تاریخ چلبیزاده. مطبعه عامره، استانبول، 1282هـ. صص 123-130.
- ↑ فیروز منصوری. «زوال دولت صفویه و حمله عثمانیان به آذربایجان». موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران.
- ↑ کسروی، سید احمد (۱۳۷۱) تاریخ هیجده ساله آذربایجان، انتشارات امیر کبیر، تهران ص 84
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ تاریخ خوی، ریاحی، ص 508
- ↑ دهقان، علی (1348). سرزمین زردشت، اوضاع طبیعی سیاسی اقتصادی فرهنگی اجتماعی تاریخی رضائیه، تهران: ابن سینا. ص 530
- ↑ تاریخ هیجده ساله آذربایجان، کسروی، ص 84
- ↑ سرزمین زردشت، دهقان، ص 530
- ↑ تاریخ هیجده ساله آذربایجان، کسروی، ص 753
- ↑ تاریخ خوی، ریاحی، ص511
- ↑ تاریخ خوی، مهدی آقاسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز 1350، ص 432
- ↑ (فرهنگ جغرافیایی ایران ج. ۴، حسنعلی رزمآرا، تهران، دایره جغرافیایی ستاد ارتش، ۱۳۱ -.۱۳۲)
- ↑ (لغت نامه دهخدا)
- ↑ http://www.isna.ir/news/94012710602/شاهرود-و-نیشابور-خواهرخوانده-شدند
پیوند به بیرون[ویرایش]
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای خوی دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ خوی موجود است. |
|
|
|